30 พฤษภาคม 2552 21:52 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
คิดถึง..คิดถึง..คนซึ้งที่เคยใกล้
ห่วงใย...ห่วงใย..ทำอะไรอยู่หนอ
รู้ไหม..รู้ไหม..ใครตั้งใจจะรอ
มันท้อ..มันท้อ..เฝ้าแต่รอทุกวัน
อยากพบ..อยากพบ...สบตาสักคราหนึ่ง
ก็คนมันซึ้ง..ใจลอยคอยแต่ฝัน
ยามห่าง..ยามเหิน..เผชิญคิดถึงทุกวัน
ไกลกัน..ไกลกัน..ใจฉันมั่นต่อเธอ
โทรหา..โทรหา..ซักสามเวลาได้ไหม
เห็นใจ..เห็นใจ..คนอยู่ไกลขะเง้อ
ระทม..ระทม...ตรมเพราะคิดถึงเธอ
แอบเพ้อ..แอบเพ้อ...บอกเธออย่ามีใคร
ทิพย์โนราห์ พันดาว
30 พฤษภาคม 2552 16:28 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ก็แค่...ความรู้สึก..ถูกบั่นทอน
กับใจ..ปอนปอน..ที่โดนทำร้าย
ก็แค่เพียง..คำพูด...ที่แผ่วปลาย
ที่..มีความหมาย..ต่อการ...รู้สึก
ก็แค่..คำซึ้ง..ที่คนหนึ่งบอก
แต่..ไม่ได้ออก..จากความ...รู้สึก
เพียงความรัก..รุมทรวง..ในห้วงลึก
จึง..ปลดปล่อย..ความรู้สึก..ออกมา
แต่ไม่เป้นไร..ก็ใจดวงนี้
มันไม่มี..สิ่งใด..ที่ปารถนา
หากอยากฝัน..ก็แค่..ปิดเปลือกตา
ความปารถนา..ฉายมา..ทุกขั้นตอน
ก็แค่..เจ็บปวด..ในความรู้สึก
ไม่หลุ่มลึก..จนยาก..จะถ่ายถอน
เหลือไว้ทำไม..แค่...ใจอาวรณ์
ทนหนาว..ร้าวรอน...ไปทำไมกัน
ก็แค่..ความรู้สึก..ถูกบั่นทอน
ใยต้อง..อาทร..ในห้วงแห่งฝัน
ความจริง..คือ..ไม่เหลือใจ...ให้กัน
แล้ว..จะ..สร้างผูกพัน..ฝันไปใย
ทิพย์โนราห์ พันดาว
29 พฤษภาคม 2552 15:58 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เติบโตมา..กับลำคลอง..และท้องทุ่ง
หลังคามุง..จากเก่า..เสาไม้ไผ่
มีนิทาน..ยายกล่อมนอน..ตอนอ่อนวัย
เรือนอื่นใด..สุขปาน..บ้านริมคลอง
มีชิงช้า..ไว้โหน..กระโจนน้ำ
สนุกล้ำ..ชายคาเรือน..รวมเพื่อนผอง
วิมานดิน..ถิ่นเกิดกาย..ริมชายคลอง
ท่วงทำนอง..วันวาน..ผ่านวัยเยาว์
กินขนม..ดอกโสนโรย..โปรยกลิ่นหอม
พวงพยอม..หน้าเรือน..เพื่อนคลายเหงา
เก็บกลีบดอก..เรียงราย..ใต้ร่มเงา
ท่ามลมเบา...คุยกับดอก..เฝ้าหยอกเอิน
ยามค่ำคืน..เรไรกล่อม..กระท่อมจาก
วอนเดือนฝาก..เอ่ยคำลา..คราห่างเหิน
แม้วันนี้..ฤทัยหนาว...ร้าวเหลือเกิน
จิตยังเพลิน..อดีตพราย...ริมชายคลอง
เติบโตมา..กับลำคลอง..และท้องทุ่ง
ใจยังมุ่ง..นึกถึงคำ..พร่ำสนอง
ว่าคิดทำ..สิ่งใดนึก...ให้ตรึกตรอง
ดุจลำคลอง..ที่ไหลเลย..ไม่เคยคืน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ขนมดอกโสนคือ การเอาดอกโสนมาคลุกกับแป้งใส่กะทิและขยำใส่น้ำตาลทราย
หรือจจะโรยน้ำตาลทีหลังก็ได้ แล้วนำไปนึง สุกแล้วเอามะพร้าว
โรยหน้าอีกทีค่ะ อร่อย
28 พฤษภาคม 2552 18:44 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ส่งข่าวใจกับจันทร์ในวันห่าง
คนอ้างว้างครางสะอื้นในคืนฝัน
เคยเคียงกายดาราชมในร่มจันทร์
ฟังรำพันของใจใครบางคน
ส่งข่าวใจกับพงป่าพนาลึก
ในยามดึกสะท้านหนาวเห็นดาวหล่น
ลืมหรือไรสัญญาเก่าเราสองคน
ยามดาวหล่นใจร่วงกับดวงดาว
ส่งข่าวใจกับเวิ้งฟ้าพนาฝัน
อย่าลวงกันให้คนลือจนอื้อฉาว
ขอฟังคำสัญญาใจใหม่อีกคราว
ว่าทางยาวก็พร้อมจะยอมเดิน
ส่งข่าวใจผ่านธารามหาสมุทร
มิอาจหยุดคิดถึงกึ่งขวยเขิน
ยังรอฝันวันเธอว่างร่วมทางเดิน
รักเหลือเกินใช่แสร้งบอกออกจากใจ
ส่งข่าวใจกับจันทร์ในวันห่าง
หรือลืมร้างสัญญามั่นมาหวั่นไหว
รอคนดีคนเดิมมาเติมใจ
บอกคนไกลในใจฉัน...ฝันก็รอ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
27 พฤษภาคม 2552 17:43 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ยินเสียงกลองโนราห์พาไห้หวล
จิตรัญจวนลืมแล้วหลาว (พี่บ่าวเหอ)
เหมือนกรรมพาฟ้าแสร้งแกล้งให้เจอ
ลืมแล้วเออนุ้ยน้องน้อยเฝ้าคอยรอ
ครั้งงานแหลมเคยเคียงชมโนราห์สรวล
ใครนะครวญหว่านคำร่ำร้องขอ
ให้สาวนุ้ยมั่นสัญญาว่าจะรอ
ท่ามเดือนทอแสงนวลยังอวลใน
ยินเสียงกลองโนราห์ยิ่งพาเศร้า
หลงกอดเงาความหวัง แต่ครั้งไหน
แว่วกลอนรำโนราห์ร้าวยิ่งหนาวใจ
หวั่นคนไกลจะลืมลาสัญญานาง
ใต้เงาพร้าวเดือนพรายริมชายหาด
คลื่นซ่าสาดเคียงทรายไม่หายห่าง
ฉันคืนนี้มีเพียงจันทร์กับฝันจาง
อีกใจบางที่ชาช้ำเพราะคำชาย
ทิพย์โนราห์ พันดาว
การรบกวนของ
หน้าส่วนตัว
1257
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
