8 สิงหาคม 2551 17:47 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ข้ามสะพาน ไม้ไผ่ ให้ไหวหวาด
หวั่นจะขาด สะบั้น ลงวันไหน
เสียงสะพาน ครวญคราง ยิ่งหมางใจ
สะพานไหว หวั่นขาด จะฟาดพัง
ดุจความรัก ที่ยล อยู่หนนี้
ในฤดี สับสน ดุจมนต์ขลัง
ต้องแอบเร้น ซ่อนรัก หนักใจจัง
กลัวจะพัง เพราะเขา เฝ้าระแวง
สุดจะหัก ห้ามใจ ให้คิดถึง
เพ้อรำพึง ปวดใจ ให้แสลง
เดือนระทม ปีระกำ ช้ำหมดแรง
อยากจะแซง โค้งรัก จำหักใจ
ได้แต่ปล่อย เขานำ กำชนะ
แพ้เป็นพระ ชนะมาร ดั่งขานไข
หวังสักวัน เต่าคลาน ผ่านเส้นชัย
กระต่ายไพร ยังเศร้า เพราะเต่าทน
จะขอข้าม สะพานไผ่ แม้ไหวหวาด
จะประกาศ หากผ่าน สะพานพ้น
จะเชิดหน้า ชูคอ ต่อทุกคน
ว่าเพราะทน จึงข้ามผ่าน สะพานใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว