4 เมษายน 2551 13:03 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ใจจะแหลก แล้วเรา เขาไม่เห็น
จิตชาเย็น เต็มกลืน ฝืนไม่ไหว
ใจทนเก็บ ร้าวราน นานแล้วใจ
ไม่เท่าไร ใจคงพัง หมดทั้งทรวง
อยากจะดิ้น หนีหลุด ให้สุดฟ้า
หยุดเวลา ที่ผ่านเลย ว่าเคยหวง
ทนระทม เก็บกลืน ฝืนในทรวง
โดนรักลวง เจ็บแปลบ สุดแสบใจ
เมือไหร่หนอ ขอใจ ใครสักหนึ่ง
คอยฉุดดึง ร้าวราน ให้ผ่านไหล
คอยปรุงยา อาวรณ์ ป้อนแผลใจ
ซับหทัย ด้วยคำรัก ให้พักกาย
แล้วพยุง ให้ฟื้น ตื่นจากล้า
ชมชั้นฟ้า ที่รื่นรมย์ ให้สมหมาย
จะมีไหม แสงฝัน พรรณราย
หรือต้องตาย จึงจะสม ภิรมย์ทรวง
ทิพย์โนราห์ พันดาว