4 สิงหาคม 2550 13:01 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เสียงบทเพลงก้องดังจากฝั่งป่า
เหล่าดาราเรียงรายสายลมหนาว
อุ่นไอรักอบอวลหวลอีกคราว
ฟังเรื่องราวปกป้องไพรใจจดจำ
คือเขาใหญ่ยั่งยืนเป็นผืนป่า
เหล่าสัตว์สาร่าเริงบันเทิงสัม
คือป่าเรียงร้อยรัดสัจธรรม
คือลำนำกล่อมไพรจากใจคน
ลำตะคองใน.......คำคืน
เงาโขดเขาลางเลือนดาวเกลื่อนฟ้า
เย็นบุปผารินโรยโปรยกลิ่นอ่อน
ยามดึกดื่นคืนร้าวหนาวอาวรณ์
ใจรอนรอนคิดถึงนางที่ร้างไกล
ณ คืนนี้พี่มองดาวให้หนาวนัก
มิเห็นพักตร์อุ่นเขนยเคยหวั่นไหว
ด้วยคนรักเคยร่วมเรียงเคียงหัวใจ
ลืมอุ่นไอในคืนค่ำลำตะคอง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
3 สิงหาคม 2550 22:22 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ที่เราร่ำสุรา มิใช่ด้วยชื่นชอบในรสของสุรา แต่เราชอบบรรยากาศในการร่ำสุรามากกว่า เขากล่าวไง
ร่ำสุราเมรัยในคืนหนึ่ง
จิตซาบซึ้งกับดวงจันทร์ที่ฝันหา
กับผองเพื่อนร่วมวงก้งสุรา
ชมจันทราจนฟ้าสางไม่หมางใจ
ณ ผองเพื่อนร่วมวงชงน้ำเหล้า
ร่ายบทเศร้ากวีฝันวันอ่อนไหว
กับเพื่อนรักต่างแดนแสนรู้ใจ
สัมพันธ์ใดไหนจะเท่าเราเพื่อนกัน
เหตุผลที่ผู้หญิงกินเหล้า
แก้วที่หนึ่งดื่มให้ใจแหลกร้าว
น้ำตามพราวเอ่อนองแก้วสองซ้ำ
แก้วสามตามล้างหนาวเหน็บเจ็บประจำ
แก้วสี่จำไม่รื้อฟื้นหมื่นคำลวง
ณ พรุ่งนี้ฉันที่เห็นเป็นคนใหม่
หมดเยื่อใยกับเธอที่เคยหวง
แม้เหน็บหนาวร้าวรานผ่านในทรวง
ใจทั้งดวงดั่งภูผาที่ท้าทาย
ทิพย์โนราห์ พันดาว
2 สิงหาคม 2550 20:29 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เห็นเธอซมซานเซและเหว่หว้า
สองมือคว้าฉุดไว้มิให้หมอง
เพียงปลอบโยนหัวใจใช่ครอบครอง
ความหม่นหมองมอบไว้กับใจเรา
และความฝันของเราก็ถูกสร้าง
ไม่มีร้างลืมเลือนเหมือนอย่างเขา
ฝันด้วยใจผูกพันฝันของเรา
ต่างคอยเฝ้ารักษาใจให้แก่กัน
แล้วถึงวันที่ใจใกล้สลาย
ฝันกลับกลายเป็นทุกข์ใจให้โศกศัลย์
เธอไม่เหลือเยื่อใยให้แก่กัน
ทิ้งความฝันของเราเขากลับคืน
อย่าลำบากรักฉันเลยเหมือนเคยบอก
พูดไม่ออกปล่อยตามใจอย่าไปฝืน
ฉันคนใหม่ไม่เหมือนเก่าที่เขาคืน
หลับแล้วตื่นเต็มตาว่าฝันไป
ตัดเถอะเธอตัดใจตัดให้ขาด
พิศวาสแต่ไม่รักฉันหักไหว
รักของเธอกับฉันฝันอีกไกล
อวยพรให้เธอกับเขาเราขาดกัน
ทิพย์โนราห์ พันดาวคืนน
2 สิงหาคม 2550 19:25 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ด้วยใจรักมิอาจลาจึงจารึก
ด้วยใจนึกยึดมั่นและฝันหา
ถึงแม้เป็นทุกข์ยิ่งใหญ่ในอุรา
ยังปารถนาเธอมากเมื่อจากกัน
อยู่ดีไหมด้วยใจที่แสนห่วง
ขอพรสรวงชั้นฟ้าจากสวรรค์
ให้เธอมีสุขใจไปนิรันดร์
กับคนนั้นคู่ครองคนของเธอ
ก็คงมีแต่น้ำตาแทนน้ำสังข์
ด้วยใจฝังยังผูกพันฝันเสมอ
ร้อยดอกรักจากหัวใจให้แด่เธอ
นกละเมอ ของฉันฝันกับใคร
เธอเป็นดาวฉันเป็นดินสิ้นแรงแล้ว
จึงคลาดแคล้วจากกันฝันไม่ไหว
แต่ใจดินยังรักดาวเมื่อคราวไกล
ถึงหัวใจดับดิ้นไม่สิ้นดาว
ดินยังคงเป็นดินแม้สิ้นแล้ว
คอยดวงแก้วปลูกฝันวันฟ้าหนาว
รอดาวคืนเมื่อสิ้นแรงแห่งแสงดาว
ยอมเหน็บหนาวเพื่อดาวอุ่นให้หนุนนอน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
1 สิงหาคม 2550 22:53 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เหนื่อยนักก็พักก่อน อย่าอาวรณ์หรือห่วงหา
เหนื่อยนักพักหลับตา คนห่วงหาเธอยังมี
คือฉันที่ยืนอยู่ ไกลสุดกู่ปลายฟ้านี้
ส่งใจให้เธอมี แรงพลังยั่งยืนนาน
เอาใจเป็นแรงช่วย ถึงมอดม้วยไม่ร้าวราน
เอารักเป็นเพลงหวาน กล่อมสำราญยามนิทรา
เหนื่อยนักก็พักก่อน อย่าอาวรณ์นอนเถิดหนา
จุมพิตก่อนนิทรา ซับรอยหมองของดวงใจ
จะโอบกอดคนดี ชั่วชีวีไม่มีใคร
เพราะรักด้วยหัวใจ มิใช่ใคร่ด้วยอารมณ์
เธอหลับฉันอยู่ใกล้ เพียงอยากให้เธอสุขสม
ฝนพร่างน้ำค้างพรม ซ้ำหนาวลมไม่ประวิง
จะเป็นกำแพงกั้น คอยกีดกันสรรพสิ่ง
ทุกคำคือความจริง จากใจหญิงคนที่รอ........เธอ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1680
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
