29 พฤศจิกายน 2550 19:37 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ดาวเหนือนวล เนื้อดาว ช่างพราวแสง
ลมหนาวแรง พัดคลอ พ้อไออุ่น
น้ำค้างเย็น หยาดซับ รับอรุณ
แสงละมุน เทียนจาง ฟ้าสางจวน
เจ้าไก่แก้ว โก่งคอ พ้อส่งเสียง
เคล้าสำเนียง หรีดคราง ร้างไห้หวล
แว่วนกไพร ในพง ส่งเสียงครวญ
ดับแสงนวล ไร้เงา เจ้าจันทรา
อีกไม่นาน อรุณรุ่ง พรุ่งจะเกิด
รักเตลิด หนีไกล เราไร้ค่า
เหลือไว้เพียง ไอร้าว คาวน้ำตา
ผ่านเวลา กาลหนึ่ง เคยซึ้งใจ
อุษาส่ง แสงพราว ลมหนาวซ้ำ
ใจคนช้ำ ปวดร้าว คราวลมไหว
มิเคยลืม ไอรัก เคยพักใจ
รอยอาลัย ยังตรึง ซึ้งในทรวง
ดาวเหนือนวล ลาลับ ลงอับแสง
ปลายฟ้าแดง สุรีย์พรม สมดั่งสรวง
ระยับหยาด แสงพราว ดุจดาวดวง
เห็นพรายพวง โศกระย้า.....ยิ่งล้าใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
2 พฤศจิกายน 2550 16:53 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หนูอยากเขียน อยากเรียงความ ตามครูสั่ง
ด้วยใจหวัง ให้ครูชม คารมเขียน
แต่หนักใจ และทุกข์มาก ยามพากเพียร
ไม่รู้เขียน อย่างไร ให้ครูชม.........
ครูบอกว่า เขียนเร็วเข้า เรารักพ่อ
หนูแสนท้อ ครูขา ล้าสุดขม
ไม่รู้จะ เขียนอะไร ให้ครูชม
ด้วยระทม แสนท้อ พ่อไม่มี......
ไม่เคยรู้ อุ่นไอรัก จากตักพ่อ
ยามเคล้าคลอ สุขอย่างไร สงสัยนี่
ด้วยไม่เคย ได้พิงพัก เลยซักที
พ่อคนดี ลืมเรา น่าเศร้าจัง
น้ำตาร่วง เลอะมัว ตัวหนังสือ
มือที่ถือ ปากกา ล้าความหวัง
ไม่รู้เลย เขียนอย่างไร ปวดใจจัง
เรากำลัง เขียนถึงใคร ........ไม่รู้เลย
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1261
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
