11 ตุลาคม 2550 17:17 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ยลยินแว่ว ขลุ่ยเศร้า เคล้าลมทุ่ง
ดูเดือนรุ่ง ร้าวไห้ อาลัยหา
ลมระทม เรียมร้าว คาวน้ำตา
หม่นอุรา ขวัญชู้ เจ้าอยู่ไกล
......เคยลงเล่น เลียบคลอง สองฝั่งน้ำ
เคยหยอกย้ำ ชื่นกัน ขวัญอยู่ไหน
เคยโลมรัก เรียงร้อย ถ้อยอาลัย
ริมฝั่งไพร เคียงชม ร่มไทรทอง
ในวันนี้ เรียมช้ำ ระกำขม
ขาดคู่ชม ขวัญเจ้า เฝ้าสนอง
ด้วยต้องเจ็บ ทุกข์ใจ ในหอทอง
สุขเคยครอง ต้องจาก จำพรากกัน
......ยลยินแว่ว ขลุ่ยครวญ หวลอีกครั้ง
เพียงเผลอพลั้ง แรงเร้า เฝ้ากระสันต์
เหมือนขวัญชู้ คู่คืน มาชื่นกัน
เรียมรำพัน ร้างนวล อยากหวลคืน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
10 ตุลาคม 2550 06:15 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ตื่นขึ้นมา เขียนกลอน ตอนใกล้สาง
หริ่งหรีดคราง ระงมเศร้า เคล้าวันใหม่
เสียงไก่แก้ว ขานขับ รับอำไพ
นั่งถอนใจ ถึงวันวาน ที่ผ่านมา
......ตอนเล็กเล็ก มียายแม่ ดูแลเฝ้า
ตอนนี้เล่า ต้องอยู่เดียว เปลี่ยวหนักหนา
ด้วยสองคน พระคุณเลิศ ก่อเกิดมา
ได้จากลา ไปนานลับ มิกลับคืน
ในวันนี้ เคว้งคว้าง หนทางเปลี่ยว
ตัวคนเดียว หอบช้ำ กรำสุดฝืน
ต้องหอบทุกข์ หอบเศร้า เหงากล้ำกลืน
คนเคยยืน เคียงกาย ก็หน่ายจาง
......เสียงไก่แก้ว เงียบแล้ว เห็นแววฟ้า
จันทร์ต้องลา ฟ้าไป แสนไกลห่าง
คงต้องนับ คืนวัน ฝันอำพราง
สุดปลายทาง ใครกันเล่า เฝ้าดูแล
ทิพย์โนราห์ พันดาว
8 ตุลาคม 2550 17:57 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ไม่รู้จะ เขียนอะไร ให้หายเศร้า
ก็อยากเล่า แต่ใจ ไม่สนอง
ไม่รู้จะ เขียนอะไร ใส่บทกรอง
ไม่รู้จะ ปองคำใด ใส่กวี
ด้วยตอนนี้ อยู่ในห้วง ของความหน่าย
ไม่อยากป่าย ปีนฝัน อยากหันหนี
มิอยากได้ สิ่งใด ใส่ชีวี
เพียงอยากมี หนึ่งใจ ที่ให้กัน
ยามลมหนาว พัดพราว ร้าวผันผ่าน
กี่วันวาน ทุกข์ใจ ยามใฝ่ฝัน
ในวันนี้ หนึ่งใจ ไร้ผูกพัน
กี่คืนวัน รักลวง บ่วงใจเรา
คงไม่หวัง ฝังใจ กับใครอีก
ยอมเดินหลีก ใจโซ ยอมโง่เขลา
จะไม่รับ ใจใคร ใส่บรรเทา
ยามซึมเซา จะแข็งขืน.....ทนฝืนใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
3 ตุลาคม 2550 06:26 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ผ่านมาแล้ว ก็ไป ใยเหมือนแกล้ง
ผ่านมาแสร้ง คำหวาน แล้วผ่านหาย
ผ่านมาทำ ใจแหลก แตกละลาย
ผ่ายมาคลาย ตวามเหงา แล้วเขาไป.......
......เหงาอีกแล้ว แววหวาน เพิ่งผ่านพ้น
เหงาอีกหน ขาดคน มาชิดใกล้
เหงาอีกครั้ง คราคราว ทนหนาวใจ
เหงาอาลัย เขาพราก ฝากระทม
เพียงผ่านมา ฝากใจ แล้วไปลับ
เพียงผ่านซับ ความซึ้ง กึ่งความขม
เพียงผ่านมา ทำใจ ใครระทม
เพียงผ่านชม ตีจาก ฝากคำลา
......ยังคงอยู่ ที่เก่า กับเหงาใหม่
ยังคงใฝ่ ใครกัน ที่ฝันหา
ยังคงรอ หัวใจ ให้ตีตรา
ทุกครั้งครา ใจเหงา ยังเฝ้ารอ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
29 กันยายน 2550 22:16 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เห็นปีกงาม วับวาว ราวเรืองรุ้ง
กำจายฟุ้ง ละอองฝัน สวรรค์ส่ง
ค่อยกรีดกราย ย้ายร่าง อำพรางองค์
ระร่อนลง ริมฟ้า ในราตรี
.....เป็นไฉน ใยหงส์ จึงหลงฟ้า
สู่พารา พื้นไพร ไร้ศักดิ์ศรี
หรือติดใจ รสรื่น พื้นธานี
จึงรอรี ไม่บินลับ กลับอาวรณ์
เข้าประคอง ตระกองกอด พร่ำพรอดหงส์
หมายจิตจง ใจรัก ปักสิงขร
แต่หวั่นใจ ในฝัน หวั่นร้าวรอน
จิตคลายคลอน ครวญคราง กลัวร้างใจ
.....ในพงไพร ไร้ฝัน สวรรค์สาป
คงไม่ซาบ ซึ้งสันต์ สวรรค์ไหน
หวั่นเพียงหงส์ เจ้าจะจาก จำพรากไพร
เหลืออาลัย เพียงรอยร้าว ให้หนาวทรวง
คงไม่รั้ง เจ้าลง หรอกหงส์ฟ้า
ยามอ่อนล้า พักเถอะเจ้า เราคอยห่วง
จะขับกล่อม มิให้เจ้า เหงาแดดวง
ถึงร้าวลวง แหลกราญ ยอมผลาญใจ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1211
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
