17 ตุลาคม 2551 15:47 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ลุ่มป่าสักทอดยาวท่ามดาวดาษ
นภากาศเมฆน้อยลอยเป็นกลุ่ม
สายน้ำชื่นไหลชมลมจรุง
กลิ่นน้ำปรุงลอยหวลอวลราตรี
ประคองกลีบบัวงามตามใจชอบ
ล้วนรายรอบบัวงามอร่ามสี
เปลวไฟวับแวมฟ้าในราตรี
ตั้งฤดีอธิฐานช่วยอำนวยพร
ให้ชีวิตข้ามีสุขไร้ทุกข์โศก
มวลมนุษย์โลกโศกสลายให้ถ่ายถอน
ให้คนไทยรักกันมั่นอาทร
ให้ละครฉากเลือดกลบจงจบลง
คนทำดีให้มีสุขทุกถ้วนหน้า
คนต่ำช้าให้เหลวแหลกแตกเป็นผง
คนที่รักชาติไทยเทอดไตรรงค์
ให้อาจองด้วยคุณงามและความดี
วางกระทงบัวงามตามกระแส
คารวะคุณแม่คงคาศรี
ขอแม่จงชโลมรื่นผืนธานี
ให้สยามมีร่มเย็นเหมือนเช่นเดิม
ทิพย์โนราห์ พันดาว
16 ตุลาคม 2551 09:17 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
กลิ่นอายแห่งดวงตะวันสะท้อน
บนหนทางจรแสนอ้างว้าง
ไร้หลักเพิงพักทุกข์ทนบนหนทาง
เงาลาร้างไม่จางในการเวลา
ยังเดินบนความเดียวดาย
กับฝันสลายที่ปลายฟ้า
ระยิบยับนับหมื่นกาลเวลา
ยังโหยหาถ้าแรงยังพอมี
สะดุดล้มลงตรงรอยต่อให้ร้าว
กอบเก็บความเหงียบเหงาเข้าแทนที่
ลุกขึ้นยืนฝืนเดินอีกสักที
แม้นในชีวิตนี้ไม่เหลือใคร
เหม่อมองออกไปในไกลข้างหน้า
เห็นดวงดาวที่ล้าดูหวาบไหว
รอนะดาวจะเร่งฝีเท้าก้าวไป
เก็บเกี่ยวดาวเอาไว้แนบประคอง
ดาวนั้นคือฉันฝันที่ฉันสรรค์สร้าง
แม้รักลาร้างก็ยังหยิ่งผยอง
จะเก็บดาวพร่างพร้อยมาร้อยบทกรอง
สานทำนองแห่งฝัน...ยามฉันก้าวเดิน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
14 ตุลาคม 2551 09:51 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
เพราะรักเฝ้าคอยหา
เพ้อถึงเธอทุกเวลา
โอ้จันทร์เจ้าขาข้าคอย
อังคารร้าวหนาวใจเหน็บ
สุดปวดเจ็บถดถอย
รู้บ้างไหมมีใครคอย
ฝันล่องลอยไร้ราคา
พุธสุดโศกศัลย์
คนไกลกันเคยห่วงหา
เพ้อถึงเธอตลอดมา
เป็นเพราะว่าเราห่างกัน
พฤหัสจัดว่าเหงา
เพราะไร้เขาที่เฝ้าฝัน
เหตุใดเธอเผลอลืมกัน
สุดจำนรรจะกลั้นกลืน
ศุกร์ยังเศร้าเหงาใจนัก
เจ็บเพราะรักจำหักฝืน
เพราะรักเราไร้จุดยืน
รักไม่คืนยังฝืนใจ
เสาร์อาทิตย์คิดอยากพัก
เหนื่อยใจนักชักไม่ไหว
เพราะรักเธอเพ้อมากไป
รออยู่ใยใจเขา.....ไม่มีเราสักวัน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
14 ตุลาคม 2551 09:33 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
สัมผัสผ่านความรู้สึกลึกในจิต
ยามอาทิตย์สาดแสงด้วยแรงอ่อน
หวลคำนึงใครเอยเคยอาวรณ์
เคยเกี่ยวกรกรำหนาวก้าวด้วยกัน
ในยามนี้หนาวย้อนซ่อนรู้สึก
ได้แต่ตรึกตรองใจนั่งใฝ่ฝัน
หวังสักคราพาใจใครผูกพัน
ยามคืนวันผ่านหนาวมาก้าวเคียง
เสียงวิหคกู่ร้องจากท้องทุ่ง
ในใจมุ่งซึมซับสดับเสียง
เหมือนหัวใจดวงน้อยคอยคนเคียง
ส่งสำเนียงร้าวรานผ่านห้องใจ
ลมยังพัดไม้ไหวใจผนึก
เก็บรำลึกอดีตกาลผ่านลมไหว
อดีตหอมยังหวลอวลข้างใน
แม้ไร้ใจคนร่วมหนาวมาก้าวเดิน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
11 ตุลาคม 2551 16:57 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ยามหยาดฝนหล่นพร่ำระกำหนาว
ค่ำคืนร้าวกรุ่นในไอความหลัง
คืนฝนพร่ำเหน็บหนาวร้าวใจจัง
เจ็บลำพังซุกซ่อนเฝ้าถอนใจ
ยามฝนพร่ำแลชื่นดาษดื่นหล้า
พสุธาฉ่ำธารม่านน้ำไหล
พรรณไม้ชื่นรี่นรมย์สมดั่งใจ
ตัวฉันใยทุกข์เหงายังเฝ้าตรม
ยามฝนลาลมโยกยิ่งโศกซ้ำ
เหมือนตอกย้ำรักเอยเคยสุขสม
ด้วยไร้เงาคู่เอยเคยได้ชม
ยังงายงมอยู่บนทางที่ร้างลา
ลมหนาวเอยยังชื่นมาคืนใหม่
เพราะห่วงใยไพรพร่ำที่ร่ำหา
เหมือนฉันรอรักคืนชื่นอุรา
ฝากลมพาวาจาซึ้ง.....คิดถึงคุณ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ลมโยก หมายถึง ภาษาท้องถิ่นในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
ใช้ในเวลาที่จะเข้าสู่แรกเริ่มฤดูหนาว