17 ตุลาคม 2551 15:47 น.

คำอธิฐาน...ในคืนเพ็ญ

ทิพย์โนราห์ พันดาว

ลุ่มป่าสักทอดยาวท่ามดาวดาษ
นภากาศเมฆน้อยลอยเป็นกลุ่ม
สายน้ำชื่นไหลชมลมจรุง
กลิ่นน้ำปรุงลอยหวลอวลราตรี

ประคองกลีบบัวงามตามใจชอบ
ล้วนรายรอบบัวงามอร่ามสี
เปลวไฟวับแวมฟ้าในราตรี
ตั้งฤดีอธิฐานช่วยอำนวยพร

ให้ชีวิตข้ามีสุขไร้ทุกข์โศก
มวลมนุษย์โลกโศกสลายให้ถ่ายถอน
ให้คนไทยรักกันมั่นอาทร
ให้ละครฉากเลือดกลบจงจบลง

คนทำดีให้มีสุขทุกถ้วนหน้า
คนต่ำช้าให้เหลวแหลกแตกเป็นผง
คนที่รักชาติไทยเทอดไตรรงค์
ให้อาจองด้วยคุณงามและความดี

วางกระทงบัวงามตามกระแส
คารวะคุณแม่คงคาศรี
ขอแม่จงชโลมรื่นผืนธานี
ให้สยามมีร่มเย็นเหมือนเช่นเดิม

ทิพย์โนราห์ พันดาว

1037

love

comment

16 ตุลาคม 2551 09:17 น.

บนทางเดินที่เดียวดาย........

ทิพย์โนราห์ พันดาว

กลิ่นอายแห่งดวงตะวันสะท้อน
บนหนทางจรแสนอ้างว้าง
ไร้หลักเพิงพักทุกข์ทนบนหนทาง
เงาลาร้างไม่จางในการเวลา

ยังเดินบนความเดียวดาย
กับฝันสลายที่ปลายฟ้า
ระยิบยับนับหมื่นกาลเวลา
ยังโหยหาถ้าแรงยังพอมี

สะดุดล้มลงตรงรอยต่อให้ร้าว
กอบเก็บความเหงียบเหงาเข้าแทนที่
ลุกขึ้นยืนฝืนเดินอีกสักที
แม้นในชีวิตนี้ไม่เหลือใคร

เหม่อมองออกไปในไกลข้างหน้า
เห็นดวงดาวที่ล้าดูหวาบไหว
รอนะดาวจะเร่งฝีเท้าก้าวไป
เก็บเกี่ยวดาวเอาไว้แนบประคอง

ดาวนั้นคือฉันฝันที่ฉันสรรค์สร้าง
แม้รักลาร้างก็ยังหยิ่งผยอง
จะเก็บดาวพร่างพร้อยมาร้อยบทกรอง
สานทำนองแห่งฝัน...ยามฉันก้าวเดิน

ทิพย์โนราห์ พันดาว

1839

love

comment

14 ตุลาคม 2551 09:51 น.

สัปดาห์แห่งการรอคอย

ทิพย์โนราห์ พันดาว

จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
เพราะรักเฝ้าคอยหา
เพ้อถึงเธอทุกเวลา
โอ้จันทร์เจ้าขาข้าคอย


อังคารร้าวหนาวใจเหน็บ
สุดปวดเจ็บถดถอย
รู้บ้างไหมมีใครคอย
ฝันล่องลอยไร้ราคา


พุธสุดโศกศัลย์
คนไกลกันเคยห่วงหา
เพ้อถึงเธอตลอดมา
เป็นเพราะว่าเราห่างกัน


พฤหัสจัดว่าเหงา
เพราะไร้เขาที่เฝ้าฝัน
เหตุใดเธอเผลอลืมกัน
สุดจำนรรจะกลั้นกลืน


ศุกร์ยังเศร้าเหงาใจนัก
เจ็บเพราะรักจำหักฝืน
เพราะรักเราไร้จุดยืน
รักไม่คืนยังฝืนใจ


เสาร์อาทิตย์คิดอยากพัก
เหนื่อยใจนักชักไม่ไหว
เพราะรักเธอเพ้อมากไป
รออยู่ใยใจเขา.....ไม่มีเราสักวัน




                                                     ทิพย์โนราห์ พันดาว

744

love

comment

14 ตุลาคม 2551 09:33 น.