19 เมษายน 2552 14:32 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
...เหมือนข้าวคอยเคียว...
ฝากเสียงนี้ ผ่านลมซึ้ง มาถึงพี่
เป็นวจี บอกกล่าว จากสาวทุ่ง
หรือลืมรัก สองเรา หลงสาวกรุง
หลงน้ำปรุง ลืมสิ้น ถิ่นท้องนา
ตะแบกบาน โรยร่วง สีม่วงอ่อน
น้องอาวรณ์ คิดถึงพี่ ที่ห่วงหา
เสียงหรีดไพร กังวานแว่ว แผ่วลมมา
ยามนิทรา ใจสะท้อน สุดอ่อนทรวง
เหมือนข้าวรวง รอเคียว มาเกี่ยวขาด
พิศวาท เช้าเย็น เป็นห่วงหวง
รอพี่กลับ คืนสิ้น ถิ่นรังรวง
ฝากลมทวง สัญญาชาย กับสายลม
...เพ้อ....ณ เถียงนา
ตะวันเย็น เลือนลาง ริมฉางข้าว
หมู่แมลงเม่า บินลอย คอยเล่นฝน
หม่นเฆมมัว ทั่วหล้า นภาดล
กลิ่นไอวน ลอมฟาง ข้างคอกควาย
ลมฝนแรง เดือนดับ รับหน้าร้อน
ดูจันทร จากลา เวหาหาย
หยาดน้ำฝน พรมหยาด สาดประปราย
หนาวเนื้อกาย ไร้คนเคียง บนเถียงนา
ฝนหลั่งร่วง ดินรับ ซึมซับหยาด
เพราะดินขาด ความชื้น แห่งผืนหล้า
ยามฉันหลั่ง รินร่าย สายน้ำตา
หวังสักครา ใครจะรับ ซึมซับทรวง
......ลมรัก.หรือ ลมลวง..
ลมหอบรัก ผ่านมา หาใครเล่า
ดวงใจเศร้า ของข้า ล้าแสนเข็ญ
ไม่อยากรับ รักหวาน ผ่านลมเย็น
กลัวจะเป็น รักลวง ติดบ่วงใจ
ลมหอบรัก กลับไป ไกลไกลเถิด
ข้ากลัวเกิด ความระทม ยามลมไหว
รักครั้งเก่า ที่ลาร้าง ยังค้างใจ
วอนลมไพร หอบรักคืน อย่าฝืนเลย
..ดุเหว่าแว่ว...
ดุเหว่าแว่ว กังวาน ยังหวานหู
ป่านฉะนี้ ยอดพธู อยู่แห่งไหน
ระทมทุกข์ หรือเกษม ปรีเปรมใจ
อยู่พงไพร หรือครอง เรือนสองเรา
ดุเหว่าหวาน ขานรับ อรุณรุ่ง
ใจยังมุ่ง สานฝัน ในวันเก่า
กลิ่นไอฝัน มิเคยจาง ทางสองเรา
เนิ่นนานเนาว์ ใจยังมั่น อยากฝันเคียง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
16 เมษายน 2552 21:40 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เรามีเพียง สองมือ เข้ายื้อแย่ง
เมื่อหมดแรง อ่อนล้า ต้องล่าหนี
เราประท้วง ทวงสิทธิ -เสรี
เอาชีวี เข้าแลกล่า ประชาธิปไตย
เขามีปืน จ้องล่า คร่าชีวิต
เขาใช้สิทธิ ผู้นำ ความเป็นใหญ่
เขาตะโกน กูจะฆ่า ประชาไทย
ตามบิลใบ บัญชีล่า คนกล้าลอง
เพียงสองมือ ใยเล่า สู้เขาได้
ต้องแพ้พ่าย โศกสลด หมดผยอง
มิอาจทน เห็นไทยดับ ทับก่ายกอง
เลือดท่วมนอง ผืนไทย ใครทดแทน
เราก้มหน้า รับแอก แบกบนบ่า
หลั่งน้ำตา รดแผ่นดิน ถิ่นหวงแหน
เจ็บเหลือเกิน ประชาชน คนขาดแคลน
หวังเห็นแมน เมืองสวรรค์ ฝันละลาย
เขาเชิดหน้า ชื่นใจ ในศักดิ์ศรี
ภูมิใจที่ ประชาแยก แตกสลาย
วะ วะ เหวย ใครผยอง มันต้องตาย
ใครละอาย เราหรือเขา คิดเอาเอง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
16 เมษายน 2552 13:07 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ฝากเพลงนี้ ผ่านฟ้า นภากว้าง
สู่ตรงกลาง ใจเธอ ที่เพ้อฝัน
ฝากเพลงนี้ ฝากนำ คำรำพัน
ฝากจำนรร เพลงใจให้คนดี
เป็นบทเพลง คิดถึง จากหนึ่งจิต
ถึงมิ่งมิตร ยอดดวงใจ ในทุกที่
ยามใดเธอ ร้อนหนาว ร้าวเหลือดี
ขอวจี เพลงมอบ คอยปลอบกัน
ยามใดเดือน กล่าวลา เมื่อฟ้าสาง
ยามใดร้าง สำเนียง เสียงไก่ขัน
ยามใดโลก อ่อนแรง แสงตะวัน
บทเพลงฝัน ฉันมอบ คอยปลอบใจ
ถ้อยเพลงรัก เปี่ยมหวาน กังวานแว่ว
บรรเลงแผ่ว รอยหวาน ผ่านลมไหว
ลำนำซึ้ง ผ่านลุ่ม สุมทุมไพร
จากคนไกล ใจดวงเก่า ที่เฝ้ารอ......
ทิพย์โนราห์ พันดาว
9 เมษายน 2552 10:12 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ตะวันฟ้อน ร่ำร่าย กับปลายฟ้า
สกุณา คลอขับ รับไพรสัณฑ์
เจ้าเมฆขาว ออดอ้อน ค้อนตะวัน
แอบรำพัน เหงานัก เมื่อรักจาง
หากภูผา ขาดคู่ อยู่เป็นเพื่อน
ดินยังเยือน ปลอบเอย ไม่เคยห่าง
หากธารา ช้ำหนัก รักเลือนลาง
จันทร์ยังวาง ใจมั่น ไม่ผันแปร
แม้ดวงดาว ร่ำร้าว เมื่อคราวรัก
ยังผ่องพักต์ เด่นดวง ดั่งพวงแข
ส่องแสงพราว แม้นหนาวนัก รักไม่แล
ลมยังแคร์ ไม่เปลี่ยนทิศ พัดผิดทาง
ทุกสิ่งสรรพ ในโลก เคล้าโศกสุข
เหมือนฉันทุกข์ เพราะผูกพัน มาหันห่าง
มีชีวิต ก็เบือนบิด ผิดหนทาง
ล่มอับปาง เพราะเรือรัก มาหักลำ
ตะวันฟ้อน ร่ำร่าย กับปลายฟ้า
ใจคนล้า รอใครคืน มาชื่นฉ่ำ
ร่วมขับขาน บทเพลงไพร ใส่ลำนำ
ร้อยเรียงคำ บทเพลงใจ ใส่กวี
ทิพย์โนราห์ พันดาว
8 เมษายน 2552 08:59 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
วันสงกรานต์ ผันเปลี่ยน เวียนมาใหม่
ท่ามหมู่ไพร ไอแดด แผดและเผา
ลมร้อนราว สุมไฟ ไร้บรรเทา
กับรอยเงา ความเหว่ว้าง ที่ร้างลา
ปีใหม่ไทย ทุกข์โศก ในโลกเก่า
คงบรรเทา ทุกข์หนัก ในรักข้า
สิ่งพลัดพราก อาจพบ ได้สบตา
อีกสัจจา ที่ฝากกัน อาจผันคืน
สองมือกอบ กำทราย หมายจะก่อ
เพื่อถักทอ รักระริน บนดินผืน
เป็นปราสาท งามตา ท้าหยัดยืน
รอการคืน ย้อนมา สัญญาใจ
หยาดน้ำเย็น หลั่งริน ดุจสิ้นโศก
เปรียบดังโลก แห่งฝัน ของวันใหม่
หยาดน้ำพราว หลั่งหล่น บนรัตนตรัย
ดั่งพรชัย ล้างโศก ให้โชคดี
บ่ายแก่แก่ ผ่านผัน ตะวันอ่อน
ตัวเปียกปอน ในสัมพันธ์ ฉันท์น้องพี่
มีความสุข ในสงกรานต์ ผ่านอีกปี
พรดีดี จากคนแก่ แผ่ให้มา
จวนใกล้พลบ ย้ายแยก แบกความสุข
ลืมความทุกข์ ไร้มลทิล สิ้นปัญหา
ขอขอบคุณ วันสงกรานต์ ผ่านอีกครา
ได้เมตตา เพิ่มแรงใจ ในอีกปี
ทิพย์โนราห์ พันดาว