10 พฤษภาคม 2552 13:47 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
มันทรมานรู้ไหมคนดี.....
ทุกทุกวินาทีที่คิดถึง
กระวนกระวายอยู่ในห้วงคำนึง
ร่ำร่ำรำพึงอยู่ข้างใน....
มันทรมานรู้ไหมคนดี....
ทุกทุกวินาทียามชิดใกล้
อยากบอกว่าทุกห้องของหัวใจ
ไม่เหลือเผื่อใครมอบไว้แด่เธอ
มันทรมานรู้ไหมคนดี.....
ยามใดที่ใจนี้แอบพลั้งเผลอ
เฝ้าคำนวณชวนคิดถึงแต่เธอ
จนใจมันเบลอเพระคิดถึงเธอมากไป
มันทรมานรู้ไหมคนดี...
กลัวเธอจะหนีไปมีใครใหม่
เพราะไม่อยากจากไปไหนไกลไกล
อยากเก็บเธอไว้ตราบนานเท่านาน
มันทรมานรู้ไหมคนดี.....
กว่าใจดวงนี้จะผสมผสาน
ร้อยถักทอเป็นรักอันตระการ
ต้องผ่านช้ำในวันวานผ่านกี่ฤดู
มันทรมานรู้ไหมคนดี...
หากใจดววงนี้ไร้เธอเคียงคู่
ต้องใช้เวลาอีกนานพอดู
เพื่อซ่อมและดูแลใจที่อ่อนแรง
มันทรมานรู้ไหมคนดี....
หากใจดวงนี้ถูกเธอหน่ายแหนง
จากหัวใจฉันที่เป็นสีแดง
อาจจะเปลี่ยนแปลงกลายเป็นสีดำ
มันทรมานรู้ไหมคนดี...
หากใจดวงนี้โดนเธอทำเจ็บช้ำ
ชีวิตฉันคงมีแต่ความทรงจำ
กับหัวใจช้ำช้ำอีกหนึ่งดวง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
8 พฤษภาคม 2552 11:27 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ยามตะวันลออทอทาทุ่ง
ลมโลมทุ่งตะวันรอนดอนโพล้เพล้
รวมหมู่เพื่อนชายหญิงวิ่งฮาเฮ
เล่นตังเต บ้างวิ่งไล่ในท้องนา
บ้างลงนอนทิ้งร่างบนฟางข้าว
ดูแมลงเม่าบินว่อนฟ้อนเวหา
บ้างขุดแห้วหัวใหญ่ใส่กะลา
บ้างจับปลาในคูจับปูดำ
ในตะวันยามเย็นเคยเล่นไหม
ตอนเยาว์วัยไร้เดียงสาช่างน่าขำ
เป็นที่ชีวิตที่หอมหวลชวนจดจำ
ยังเก็บงำแม้ผ่านกาลนานหลายปี
แม้วันนี้อดีตก่อนไม่ย้อนกลับ
ยังซึมซับความสุขใจในน้องพี่
คิดถึงท้องนาเอยเคยยินดี
ร่ายวลีเพราะคิดถึงซึ้งเยาว์วัย
ตังเตคือการเอาไม้หรือของเข็งมาขีดกับดินให้เป็นรูปตารางแล้ว
กระโดดตามตารางโดยยกข้าข้างหนึ่งไว้ ถ้าขาแตะพื้นดินก่อนก็ต้องเปลี่ยน
คนใหม่
6 พฤษภาคม 2552 19:12 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
เก็บซ่อนความรู้สึกลึกลึกข้างใน
ทั้งที่หัวใจอยากเปล่งเสียง
อยากตะโกนให้ลั่น....แผดสำเนียง
ว่า..ชีวิตเราที่เขาร้อยเรียง..หล่อเลี้ยงด้วยความ..ร้าวลึก....
แต่มิอาจตะโกนได้ดังลั่น
ทำได้แต่เพียงเฝ้า..กดดันความรู้สึก
เพราะหัวใจมัน..ยังใฝ่สำนึก..
ถึงความรู้สึก..ผิดชอบชั่วดี
แสร้งเอาเถอะ..แสร้งเอา..
ว่า..ชีวิตเราช่างไร้เศร้า..สุขเหลือที่
อักข้างกายยังมีคน..คอยหวังดี
พร้อมยื่นไมตรี..และคอยมอบกำลังใจ
แสร้งเอาเถอะ...แสร้งเอา..
ว่าไม่เหงา..และไม่เคยหวั่นไหว..
ว่าทางยาว...ยาว..ที่ก้าวออกไป....
โรยไว้..ด้วยกุหลาบสี..ชมพู
แสร้งพอหรือยัง..ชีวิตเอ๋ย..
เพราะ..สิ่งที่เอื้อนเอ่ย..มันช่างหน้าอดสู....
นี่แหละหนา..ตัวกูก็คือกู...
แม้สิ่งที่น่าดู..ยังไม่มีในตัวเอง..
หยิบกระจกขึ้นมาส่อง...
มอง...เฝ้ามอง...มองแล้วช่างโหวงเหวง
นี่นะหรือ..คนที่เชื่อมั่นในตัวเอง
กลับต้องมานั่งร้องเพลง"เดียวดาย"
............เดียวดายอาดูรสิ้นสูญ แล้วทุกๆสิ่ง...........
หมายเหตุ " กู " คือภาษาไท สมัยพ่อขุนรามน๊า.....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
29 เมษายน 2552 08:04 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ถึงชายแดน คนไกลที่ใจห่วง
คืนไร้ดวง จันทรา อ่อนล้าไหม
หากเธอต้อง อ้างว้าง เพราะห่างไกล
ฉันฝากใจ กับดาว ส่งข่าวมา
ขวัญเอ๋ยขวัญ ขวัญชาย อย่าหน่ายหนี
ขอคนดี ฝ่าฟัน เพื่อวันหน้า
ในยามป่วย ฝากลมอ้อน ช่วยป้อนยา
ยามนิทรา ให้ฟ้ากล่อม ถนอมนอน
" ....พี่ลำบาก ตรากตรำ กรำแดดฝน
ต้องฝืนทน อ้างว้าง ร้างสมร
ในค่ำคืน ซ้ำหนาว ร้าวอาทร
ให้อาวรณ์ เคยแนบ แอบอิงนวล..."
"....ขวัญเอ๋ยขวัญ ขวัญเจ้า อย่าเศร้าหนัก
น้องเตรียมรัก รอชายชื่น ยามคืนหวล
มีดอกรัก พวงย้อย ร้อยรักอวล
อีกแก้มนวล เอียงมอบ คอยปลอบใจ...."
ถึงชายแดน คนไกล ที่ใจห่วง
คืนนี้ดวง ดาวพร่าง สว่างไสว
อีกจันทรา ฉายพราว ริมราวไพร
บอกคนไกล ใจดวงน้อย ยังคอยเธอ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
28 เมษายน 2552 16:17 น.
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ไร้ประโยชน์ หมดค่า ก็ล่าไล่
ให้พ้นไป จากทาง ที่ขวางข้า
กลัวความจริง เปิดกว้าง สว่างตา
อีกสักครา ฆ่ามัน ให้บรรลัย
มันผู้กำ ความนัย ของไทยชาติ
ต้องพิฆาต ให้แดดิ้น สิ้นตักษัย
ให้มันรู้ เสียบ้าง ทางของใคร
ช้าอยู่ใย ความจะมาก เพราะปากมัน
แต่กลับรอด เพราะผิด ใช่ที่หนึ่ง
คิดไม่ถึง ว่าจะรอด ปลอดอาสัญ
เอาละหวา ตัวใคร ก็ตัวมัน
นั่งรำพัน หนาวร้อน นอนไม่ลง
รอยแตกร้าว เกือบร้อย รอยกระสุน
รัวร่างพรุน หวังชม สมประสงค์
นี่แหละหนา โบราณกอ่น สอนให้ปลง
ปากจำนงค์ เปล่งปราศรัย ใจเชือดคอ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
หน้าส่วนตัว
1016
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟทิพย์โนราห์ พันดาว
