ดวงมาลาเจ้าวางกลางแสงสี เป็นสตรีที่คนเขาคอยติฉิน ว่าค่ำเช้าหลงเหล้าเคล้าสุราริน คนนินทาติฉินไม่มีอาย แต่ใครเลยจะรู้หัวใจฉัน ทุกคืนวันมันรวดร้าวแทบสลาย เขาเลิกราทิ้งเราเจ็บปวดปางตาย คำรักเราไร้ความหมายเขาไม่แล จะขอเมาอุทิศให้คนใจร้าย แม้ชีวาจะวายก็ตามแต่ เขาไม่รักไม่สนใจไม่ดูแล เขาไม่แคร์เพราะข้างกายเขามีใคร ในยามนี้ตัวเธอคงสุขล้น คงไม่สนใจฉันช้ำเพียงไหน ไปดีเถิดไม่ขอเป็นมารหัวใจ แต่ขอเมาให้ตายวันเธอวิวาห์