29 สิงหาคม 2545 10:26 น.
ทาโบะ
ด้วยความต่าง ทำให้ห่าง อย่างยากหลีก
ด้วยว่าอีก ชีวิตเรา ที่เฝ้าฝัน
ด้วยว่ารอ ที่ความต่าง ห่างไกลกัน
ด้วยว่าฉัน จะรอวัน ฉันมีเธอ
ฉันตกต่ำ เพราะว่าพร่ำ พร่ำเพ้อพก
ก็เพราะตก ตกในพง พงสเน่หา
ก็เพราะตก ตกในหลุม มหึมา
แต่ก็ว่า เต็มใจตก ยกให้เธอ
12 กรกฎาคม 2545 11:28 น.
ทาโบะ
ต่างคน ต่างจิต คิดต่าง
ต่างคน ต่างความ ต่างเห็น
ต่างคน ต่างโต ต่างเป็น
ต่างคน จึงเห็น ต่างกัน
12 กรกฎาคม 2545 11:15 น.
ทาโบะ
เสียงอันสั่น ในวันหนาว ในคราวนั้น
เธอกับฉัน ซึ่งโรมรัน กันคลายหนาว
เราเร้าโรม โลมเล้าร่าง ลืมเรื่องราว
ในคราวหนาว มีคราวอุ่น อุ่นอิ่มใจ
10 กรกฎาคม 2545 12:06 น.
ทาโบะ
อยู่คนเดียว ช่างเปลี่ยวใจ ในห้องแคบ
อยากจะแอบ ไปแนบเธอ จะได้ไหม
อยากจะคบ ไปพบเธอ จะเป็นไร
ขอได้ไหม ให้ฉันไป ไปหาเธอ
แค่เพียงเจอ ใบหน้าเธอ ก็พอนะ
ก็อยากจะ เสนอตัว ก็กลัวเขา
ก็อยากจะ เสนอหน้า ไม่กล้าเดา
เขาว่าเอา ก็ตัวเรา ที่เศร้าเอง
ธรรมดา ตัวเรา ก็เหงานะ
คงเพราะจะ คิดถึงเธอ เพ้อร่ำหา
อยากอยู่ใกล้ คอยห่วงใย กันทุกครา
แต่ทว่า เรามาช้า ช้าเกินไป
10 กรกฎาคม 2545 12:03 น.
ทาโบะ
ในวันนี้ มีแต่ฉัน ในวันเหงา
เคยมีเรา เรากับเรา ไม่เศร้าหมอง
เมื่อวันวาน ผ่านไป ให้นึกมอง
ใจสนอง จดจ้องเธอ จนเผลอนาน
ตาประสาน ใจประสาน นานเสมอ
ฉันรอเธอ ที่เสนอ มาสมาน
ฉันรอเธอ อยู่เสมอ มาแสนนาน
ใจหมดลาน มิทัดทาน ทานจากเธอ
หน้าส่วนตัว
474
