29 ธันวาคม 2548 23:35 น.
ทานทองคำ
อวยพรอวยชัย
ศุภฤกษ์ดิถีขึ้นปีจอ
ขออวยชัยให้พรทั่วแดนไตร
ทั้งอยู่ถิ่นลำเนาหรือแดนไกล
จงปลอดภัยไร้โศกโรคไม่มี
ใครผิดหวังอกหักรักร้างลา
ขอได้อย่าคิดสั้นบั่นชีวี
คิดเสียว่าหยุดพักรักบ้างก็ดี
เพราะยังมีรักมากมายรอเราอยู่
ถึงนักเรียนนักศึกษาปัญญาชน
จงอดทนบากบั่นการเรียนรู้
อย่านอกลู่นอกทางรั้นคำครู
เดินทางสู่อบายให้หมองหม่น
คนทำงานให้การงานเจริญรุ่ง
ชีวิตพุ่งพรวดพราดไม่ขัดสน
ได้เลื่อนขั้นเป็นเจ้าคนนายคน
ให้หลุดพ้นวังวนจนเสียที
แด่มวลสรรพสัตว์ในวัฏฏา
จงหรรษาสำราญรื่นเริงฤดี
พาลภัยร้ายห่างหายไม่ราวี
ขอจงมีสุขทั่วหล้าโลกาเอย
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
25 ธันวาคม 2548 22:46 น.
ทานทองคำ
สวัสดีปีใหม่
สวัสดีปีใหม่ไทยทั่วหล้า
ปีระกาจะลาตามวิถี
ศกใหม่จะมาเยือนวันพรุ่งนี้
เราพี่น้องพร้อมรับไหมวังวนกาล
เก่าจะผ่านเปลี่ยนวารขึ้นกาลใหม่
เก่าทำไรไว้บ้างเมื่อวันวาน
ดีมากน้อยพอไหมให้จดจาร
ชั่วประจานตัวตนไว้เท่าใด
ใหม่จะมาคิดไว้อย่างใดเล่า
จะบางเบาเท่าเดิมหรือเพิ่มใหม่
หรือจะปล่อยให้มันผ่านพ้นไป
จนบรรลัยตายดับลับไปเอง
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
วันคริสต์มาส
11 ธันวาคม 2548 21:14 น.
ทานทองคำ
จะสานต่อ....ไม่ท้อใจ
จะขยันขีดเขียนวันละหน่อย
จะเรียงร้อยลำนำวันละบท
จะแต่งเติมเพิ่มต่อไม่ท้อทด
จะจารจดบทต่อบทจนหมดใจ
ถึงไม่เก่งแกร่งกล้าภาษากลอน
ถึงจะอ่อนฉันทลักษณ์อย่างบางใคร
ถึงใครติใครก่นข้าทนได้
ถึงจะไร้คนอ่านก็ตามที
จะมุ่งมั่นฝึกฝนอดทนสู้
จะเรียนรู้ดูตำราไม่หน่ายหนี
จะตามรอยบรรพชนก่อนหน้านี้
แม้นไม่มีชื่อเฟื่องเลื่องก็ตาม
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
๑๑ ธันวาคม ๒๕๔๘
11 ธันวาคม 2548 10:19 น.
ทานทองคำ
ชีวิตต้องสู้
กว่าจะถึงที่หมายก็หลายก้าว
ฝ่าฝนหนาวร้อนแดดกี่แผดเผา
ผ่านทุกข์สุขคลุกปนกี่หนเล่า
บวกบ่อเบ้าน้ำตาหลั่งกี่ครั้งกัน
เกิดเป็นคนต้องอดทนดั้นด้นเดิน
แม้เผชิญปัญหาอย่าไหวหวั่น
อุปสรรคถึงลำบากยากฝ่าฟัน
เพื่อความฝันวันข้างหน้าอย่าท้อใจ
ไม่มีใครที่ไม่เคยหกล้ม
เจ็บระบมรวดร้าวสักคราวไหน
ก็ต้องลุกขึ้นมาสู้อยู่ต่อไป
ยืนให้ได้แล้วก้าวไปอย่างทรนง
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
๑๒.๑๙
10 ธันวาคม 2548 07:30 น.
ทานทองคำ
คือเพื่อน คือมิตร คือบทกวี
คือเพื่อนกันแม้ต่างชั้นชนวรรณะ
ได้พบปะปสาทะมินัดหมาย
มีมากหน้าหลายตาทั้งหญิงชาย
มีจุดหมายเดียวกันคือประพันธุ์กลอน
คือมิตรภาพตราบนิรันดร์ถึงวันดับ
กาลลาลับล่วงไปไม่อาจย้อน
จะเป็นมิตรที่สถิตสถาพร
กว่าไฟฟอนจะแผดเผาเป็นเถ้าธุลี
คือบทกวีที่เสกสรรค์ประพันธุ์ถ้อย
คือความร้อยเรียงกานท์อันสุนทรี
คือความงามในจิตใจของกวี
คือมณีที่เลอค่ากว่าสิ่งใด
เราคือเพื่อนคือมิตรคือจิตกวี
เราจึงมีบทกลอนอันอ่อนไหว
เราจะหลอมมิตรภาพผูกมัดไว้
เราจะร่วมกันจารไว้ในโลกา
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
วันรัฐธรรมนูญ
๙.๓๐
หน้าส่วนตัว
1720
