2 กรกฎาคม 2547 17:42 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ให้ความอ่อนไหว..พัดผ่าน
ให้ความร้าวราน..ห่างหาย
ให้ความรู้สึกอยู่เพียงลึก..ลึกข้างใน
ให้ใจหยุดพักบ้าง..คงดี
ให้รักเคยเจ็บเลยผ่าน
ซุกซ่อนความร้าวรานอ่อนไหว
เพียงจำเก็บความรู้สึก..ของหัวใจ
เก็บความอ่อนไหว...
..และหัวใจที่ร้าวราน..
2 กรกฎาคม 2547 17:00 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ฉันเป็นเพียงคนอ่อนไหว
มีหัวใจไว้แค่ฝัน
เป็นคนของความรู้สึกนั้น
ขอเพียงผูกพันและเข้าใจ
2 กรกฎาคม 2547 16:46 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
อยู่ไกลขนาดนี้
คนดี..คิดถึงไหม
อยากรู้ว่าในใจ
คิดถึงไหม..หรือไม่เลย
คนอื่น..แม้คิดถึง
คงแต่คิดถึงเฉย..เฉย
แต่ฉัน..คนคุ้นเคย
จะคิดถึงเฉย..เฉยได้ไง
มากกมายและมากมาย
กว่าในใจของใคร..ใคร
ห่วงใย..แบบใสใส
ไม่เจืออะไร..ล้วน..ล้วนเลย
2 กรกฎาคม 2547 15:51 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
คืนเดือนมืด
ถึงแม้..จะต้องอยู่คนเดียว
ก็ไม่รู้สึกเปล่าเปลี่ยวอีกต่อไป
เพราะในหัวใจ..
มีเธอเป็นเพื่อนอยู่ใกล้..ใกล้
......ทั้งคืน.........
2 กรกฎาคม 2547 13:42 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ให้เธอไปทั้งใจ
แล้วจะเหลือเผื่อใคร..อย่างไรกัน
มีใจเพียงเธอเท่านั้น
อย่าได้ไหวหวั่นเลยนะ..คนดี
ไม่เคยคิดเป็นอื่น
ฝันหรือตื่นก็เธอคนนี้
เธอเป็นคนเดียวที่ฉันมี
ก็..รักเธอ..คนนี้..จริงจริง