30 มิถุนายน 2547 14:01 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
อยากให้เธอมาหาฉันในวันเหงา
เล่านิทานความฝันเหมือนวันก่อน
เติมไฟชีวิตให้แรงร้อน
ด้วยรักและอาทร..อันอ่อนโยน
เวลานี้ไม่มีใครคนไหน
จะสร้างความประทับใจได้สักหน
ชีวิตฉันยอมแพ้..แค่บางคน
ยอมอดทนทุกอย่างแค่บางที
จึงอยากให้เธอมาหาเวลาเหงา
ยามที่ใจเปล่าว่างอย่างวันนี้
เพราะไม่มีใครเหมือนเธอเลย..คนดี
ไม่มีเลยคนไหนที่..แทนเธอ
30 มิถุนายน 2547 13:12 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
เพราะหัวใจที่แตกต่าง
ทำให้บางคนสงสัย
ทำให้คนหลายคนไม่เข้าใจ
ว่าทำไมถึงไปคนละทาง
เพราะหัวใจที่ต่างกัน
เธอกับฉันจึงหวั่นไหว
เธอกับฉันจึงเสียใจ
เหมือนกับใครๆ อีกหลายคน
30 มิถุนายน 2547 12:50 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
เราต่างก็ไม่ตั้งใจ
จะผูกพันกันให้ลึกซึ้ง
เราเพียงแค่ขาดใครคนหนึ่ง
คนซึ่งเคยให้กำลังใจ
เธอขาดเขาเคยใกล้ชิด
ฉันขาดเขาเคยชิดใกล้
เราต่างจากกันทั้งสองใจ
ความบังเอิญเลยให้เรารู้จักกัน
ไม่ตั้งใจจะผูกพันกันทั้งคู่
เพราะรู้ว่าต่างยึดมั่น
คนที่เคยเป็นกำลังใจกันและกัน
คนที่เคยสัญญามั่นว่ารักเดียว
ไม่ตั้งใจจะผูกพันกันอย่างนี้
จบกันทีอย่ามีอะไรมายึดเหนี่ยว
ต่างแยกเดินไปทางละคนเดียว
ไม่มีใครมาเกี่ยวให้..ว้าวุ่นใจ
30 มิถุนายน 2547 12:22 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ผิดนะ..รู้สึกผิด
ที่คิดกับเธอไม่เหมือนเก่า
ก็เรื่องราวของเรา
ต่างมีเขาเพิ่มเข้ามา
ฉันมี..เขา เธอมี..เขา
เพราะเราต่างเหงา ก็ใช่ว่า
เรื่องราวจะจบลงที่..น้ำตา
เปล่าเลยนะ..เปล่าเลย
เมื่อต่างมีคนที่ดีกว่า
ก็เลิกลากันไปเฉย..เฉย
เจอกันก็ยังอย่างเคย
ห่วงใยเหมือนเคย..ห่วงใย
ไม่ใช่ความผิดของเธอ
ไม่ใช่เพราะ..ไม่เข้าใจ
ไม่ใช่เพราะเขา..หรือใคร
แต่คงเพราะเราต่าง..ต่างกัน
30 มิถุนายน 2547 08:39 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
รู้จักเธอมานานนัก
นานพอที่จะเผลอรักเธอได้
แต่ก็ไม่เคยเลยที่จะเข้าใจ
ว่าเธอคิดอย่างไร..กับฉัน
บางครั้งเธอทำเหมือน..เพื่อนสนิท
ที่ไม่เคยคิดเกินเลยไปกว่านั้น
แต่บางคราวสายตาที่ทอดมาหากัน
ก็ทำให้ฉันว้าวุ่นในหัวใจ
คบกันมานาน..นับปี
จนบัดนี้..ฉันก็ยังสงสัย
อยากถามถึงความจริงในใจ
เคยรักฉันบ้างไหม..หรือไม่เลย