25 สิงหาคม 2547 18:34 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
จากอารมณ์ที่หวั่นไหวใจอ่อนล้า
หยาดน้ำตาอาบไหลทั่วใบหน้า
ด้วยดวงจิตปวดร้าวเศร้าอุรา
กลั่นน้ำตาให้หลั่งด้วยตั้งใจ
โลกสร้างรักฉันหวานซึ้งเพียงครึ่งแรก
ใจร้าวแหลกช้ำนักเจอรักหลอน
เมื่อคนรักไม่จริงใจไม่อาทร
เพียงหลอกหลอนเราเล่นเป็นครั้งครา
25 สิงหาคม 2547 18:28 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ความรัก...ที่ผ่านมาเยือน
ทำให้ฉันรู้จักกับความอบอุ่น
รู้จักกับความเจ็บช้ำใจ
รู้จักกับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
รู้จักว่าใจ...ควรเก็บไว้กับตัวเอง
25 สิงหาคม 2547 18:22 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
จบสิ้นกันเสียที
ในความรู้สึกดีดีที่เคยให้
นับจากวันนี้เป็นต้นไป
จะไม่มีแม้หัวใจเคยรักและศรัทธา
เพราะเมื่อเอ่ยลากันอย่างง่ายง่าย
โดยไม่นึกเสียดายวันเวลา
น้ำตาหรือจะมีให้เหมือนที่ผ่านผ่านมา
ก็ในเมื่อรัก..สิ้นศรัทธา
จึงไม่มีคุณค่า
...แม้แต่จะปลายสายตามอง...
25 สิงหาคม 2547 13:15 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
มาให้กำลังใจฉันบ้าง
อย่าร้างลาห่างหายไปอย่างนี้
ทำอย่างนี้เหมือนไม่ไยดี
เหมือนไม่เคยมีความรู้สึกต่อกัน
ทั้งทั้งที่ไม่เคยรักและรับรู้
แล้วอยู่อยู่ก็หายไปเฉยเฉย
เสแสร้งแกล้งเป็นละเลย
เคยไหมคิดจะมา..เรียนรู้ใจ
25 สิงหาคม 2547 13:04 น.
ทะเลไม่เคยหลับ
ถามหา-ความรัก
จากท้องฟ้าใส
สายลมที่พัดผ่านไป
ใบไม้ข้างริมทาง
เคยไหม-มีคนมาฝาก
บอกรักมาก-คิดถึง
ฝากบทกวีซึ้ง-ซึ้ง
ถึงเธอ-คนที่เฝ้าคอย