28 กรกฎาคม 2550 16:18 น.
ทะเลใจ
หลายต่อหลายครั้งที่ร้องไห้อย่างไม่มีเหตุผล
บ้างเพราะคำคนที่กระทบหัวใจให้ทอดถอน
บ้างความหลังครั้งเก่าเข้ามาทำให้ใจร้าวรอน
บ้างครั้งก็ตอนความเหงาเข้ารุกราน
เคยยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยวอ้างว้างกลางโลกกว้าง
บนเส้นสายลายทางล้วนมีแต่ขวากหนามหุ้มขนาน
เกาะเกี่ยวจนใจเจ็บปวดสุดแสนจะทรมาน
ไม่เคยต้องแม้แต่ความหวานรอยยิ้มของกำลังใจ
แต่วันนี้มีเธอเข้ามาในชีวิตยามเหนื่อยล้า
เช็ดคราบหยดน้ำตาที่บ่งบอกความอ่อนไหว
กอดประคองพร่ำบอกคำว่า "ไม่เป็นไร"
จนฉันหยุดร้องไห้และรู้สึกดี
จะต้องเอ่ยคำว่าขอบคุณสักกี่ล้านครั้ง
ที่เธออยู่รับฟังโดยไม่เคยจะเดินหนี
คำพูดปลอบใจและมากมายความรักที่มี
เติมเต็มฉันคนนี้ให้เจอแต่สิ่งดีดีเสมอมา
ขอบคุณนะและยืนยันว่ารักเธอมากขึ้นทุกวัน
เพิ่มพูนความสัมพันธ์ด้วยความรู้สึกห่วงหา
ขอพรใดใด สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั่วทั้งโลกา
ช่วยปกปักรักษาให้เธอมีความสุขตลอดกาล
เราจะรู้ว่าใครรักเราก็ตอนเรามีความทุกข์ และเจอเรื่องร้ายร้าย
และได้รู้อีกว่าใครที่คอยเหยียบย่ำซ้ำเติมในวันที่เราย่ำแย่
27 กรกฎาคม 2550 13:47 น.
ทะเลใจ
หนึ่งเขาคนนั้นที่เธอรัก
สองคือฉันที่รู้จักเพิ่มมาในความฝัน
หนึ่งเขาก็ยังคงอยู่ความผูกพัน
สองฉันก็ยังคงรักแต่เธอ
เธอเองไม่กล้าตัดสินใจเลือกหนึ่งหรือสอง
ประคับประคองไปพร้อมกันเสมอ
ให้ความห่วงหาทุกห่วงใยยามเจอะเจอ
โอบกอดและเสนอความรู้สึกดีดี
เธอบอกเขาไม่เคยทำผิดอะไรไว้
ไม่กล้าจากไปเพราะเหตุผลนี้
ส่วนฉันเองคือส่วนหนึ่งของหัวใจที่มี
ทำให้ลำบากใจทุกที...หากต้องเลือกทางใด
เธอขอเวลาทบทวนอีกสักพัก
กับเรื่องความรักของเราที่อ่อนไหว
จับมือฉันและเขาก้าวเดินต่อไป
แล้วจะให้อนาคตตัดสินมัน
26 กรกฎาคม 2550 15:00 น.
ทะเลใจ
ฉันเคยรู้สึกว่าลืมเธอได้จนหมดใจ
ไม่คิดถึงหรือห่วงใยเลยสักครั้ง
แม้เศษเสี้ยวความรักที่มีมันพุพัง
หมดแล้วซึ่งความหวังจะกลับไปรู้สึกดี
แต่ทำไมวันนี้ที่เธอโทรมาหา
ทำให้รู้สึกว่าใจอ่อนไหวแบบนี้
เกือบทำไม่ได้เก็บน้ำเสียงความตื่นเต้นที่มี
กับความรู้สึกที่สับสนต่อหัวใจ
มันเป็นเพราะอะไรกันแน่ที่ทำให้เป็นแบบนั้น
หรือเป็นเพราะฉันยังลืมเธอไม่เคยได้
หรือเป็นเพราะฉันยังเก็บเธอไว้ในส่วนลึกของหัวใจ
หรือเป็นเพราะฉันยังมีเยื้อใยกับเธอเสมอที่ผ่านมา
ต่อจากนี้ฉันควรจะทำอย่างไร
ถึงจะหยุดความสับสนอ่อนไหวในวันข้างหน้า
หากกลับไปรักเธอคงเจ็บปวดและมีน้ำตา
หากจะทำเฉยชาฉันก็รู้ว่า....ทำไม่ได้อยู่ดี
24 กรกฎาคม 2550 15:04 น.
ทะเลใจ
ฉันเป็นแมวน้อยเชื่องเชื่องไม่เรื่องมาก
มาขอฝากหัวใจให้รักษา
เพราะฟกช้ำดำเขียวหนาม(รัก)เกี่ยวมา
ไม่มียาขนานใดให้ใช้เลย
เพราะโดนเขากลั่นแกล้งแถลงว่า
เราซนซ่าส์หน้าตีนักรักแล้วเฉย
ทำตาใสยามทำผิดสิทธิ์จะเอ่ย
โทษอย่างเคยพ้นทุกทีซะนี้กระไร
พอจะให้เอาใจใช้ลูกอ้อน
ให้กล่อมนอนเคลียเคล้าเข้ามาใกล้
หอมแก้มทั้งซ้ายทั้งขวาตาหวานใส่
ซุกหัวไหล่พิงแขนเราเฝ้าทำดี
พอน้อยใจน้ำตาคลอพ้อใจร้าย
เราต้องคลายหน้าขรึมซึมแบบนี้
ได้ดั่งใจยิ้มแป้นแก่นทุกที
สารพัดวิธียียวนกวนใจเรา
เพราะเหตุนี้ที่เขาบอกกรอกใบแจ้ง
มันเลยแทงเสียดใจให้ซึมเศร้า
เลยต้องจรหนีจากลามาเบาเบา
นั่งกอดเข่าร้องไห้ครวญใจซวนเซ
ทั้งที่จริงเป็นแมวน้อยคอยเคลียเคล้า
และตามเฝ้าเอาใจไม่หักเห
ไม่สุดซ่าส์แสนซนนิดคิดเจ้าเลห์
มีแต่เทหัวใจให้ทุกวัน ...... ( เหมียว เหมียว *^ ^* )
19 กรกฎาคม 2550 15:55 น.
ทะเลใจ
ความรักของคุณเป็นแบบไหน
เหมือนท้องฟ้าใสใสใช่หรือเปล่า
หรือจะเป็นเหมือนดอกไม้งามบานยามเช้า
หรือจะเป็นเหมือนขุนเขาที่มั่นคงตลอดกาล
ส่วนความรักของฉันเป็นเหมือนท้องทะเล
ที่กล่อมเห่ด้วยเกลียวคลื่นและพระอาทิตย์แสนหวาน
ยามค่ำคืนมีพระจันทร์ส่องแสงเบิกบาน
ยิ้มรับความสนุกสนานตลอดเวลา
บางครั้งก็มีพายุเข้าถาโถม
ซุ่มจู่โจมจนร้องไห้มีน้ำตา
กับความอ่อนไหวแปรปวนของดินฟ้า
แต่ในไม่ช้าก็กลับมาสงบเหมือนดังเดิมที่เคยเป็น
ความรักของฉันมันก็เป็นแบบนี้
แล้วของคุณละคนดีโปรดอย่าซ้อนเร้น
บอกมาเถอะนะในสิ่งที่ความรักของคุณเป็น
เพราะว่าฉันอยากเห็นในสิ่งที่หัวใจคุณพูดมา
และขอถามอีกหนึ่งคำถามที่ฉันอยากรู้
ว่าความรักที่ฉันเป็นอยู่มานานช้า
คุณเคยกลัวบ้างไหมว่าจะเสียน้ำตา
ในเวลาที่ฉันนั้นเอาแต่ใจ
และความอดทนของความรักสำหรับคุณนั้น
จะมีสักกี่วันบอกฉันหน่อยได้ไหม
หากว่ามันเหลือน้อยฉันจะได้ทำใจ
เผื่อเอาไว้ให้ความว่างเปล่าเมื่อคุณจากไปพร้อมคำร่ำลา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
หน้าส่วนตัว
1150
