9 มีนาคม 2550 11:02 น.
ทะเลใจ
เฝ้าคิดถึงคนไกลที่ใจห่วง
ผ่านเลยล่วงยามดึกอยากนึกฝัน
นอนไม่หลับกระสับกระส่ายมือก่ายกัน
ห่วงเธอนั้นเป็นเช่นไรในยามนี้
ไปออกรบจับศึกชาญด้วยหาญกล้า
ทุกเวลาต้องเข้มแข็งแกร่งทุกที่
ปกป้องเกียรติบ้านเมืองไว้ใครราวี
สู้เต็มที่เต็มกำลังหวังป้องกัน
พี่เป็นรั้วของชาติอยู่ห่างและต่างถิ่น
ห่วงถวิลความปลอดภัยแม้ในฝัน
ยังเฝ้ารอพี่กลับคืนทุกชื่นวัน
และน้องนั้นยังคงมั่นคำสัญญา
น้องยังคอยให้พี่กลับรับคืนบ้าน
แม้ยาวนานแค่ไหนจะไม่ว่า
ขอเพียงพี่ปลอดภัยให้กลับมา
จะรอท่ารับขวัญหมั่นเอาใจ
6 มีนาคม 2550 12:26 น.
ทะเลใจ
ร้องไห้เถอะนะคนดีหากเจ็บช้ำ
อย่ากลืนกล้ำน้ำตาไว้ปล่อยให้ไหล
หากเหนื่อยนักพักสักหน่อยแล้วค่อยไป
มีอุ่นไออยู่ตรงนี้ที่เฝ้ารอ
ฉันก็เคยเช่นกันรักทำเจ็บ
ใจหนาวเหน็บปวดสั่นและหวั่นท้อ
เขามาพรากจากไปทิ้งไว้น้ำตาคลอ
แม้คำขอเขาไม่แลและแคร์เรา
เมื่อเขาไม่รักและพลักไส
เอาใจไปให้คนอื่นทำให้เศร้า
เจ็บที่มีมันไม่เคยได้บรรเทา
เจ็บปวดร้าวกับความเหงาที่ไม่คุ้นเคย
แต่เธอจะเชื่อไหมหากสักวัน
สิ่งที่เป็นอยู่นั้นมันจะชาเฉย
เพราะว่ากาลเวลาที่ผ่านเลย
มันจะทำให้เราเอ่ยถึงมันเป็นเรื่องธรรมดา
ร้องไห้เถอะนะในวันนี้
ทุกสิ่งที่มีฉันจะช่วยรักษา
จะอยู่ใกล้ใกล้ปลอบโยนทุกเวลา
และทุกหยดน้ำตาฉันจะซับมันให้หายไป
ฉันก็เคยรู้สึก..........เช่นกัน
2 มีนาคม 2550 12:58 น.
ทะเลใจ
ฉันขอก้าวถอยหลังสักครั้งจะได้ไหม
ขอทบทวนหัวใจฉันให้ดีอีกสักครั้ง
เพื่อปัดเป่าความกลัวจากความรักเก่าที่มันพัง
เพราะมันยังคงฝังอยู่ในส่วนลึกของหัวใจ
ใช่ว่าฉันไม่อยากรักเธอหรอกนะคนดี
แต่เพียงเพราะฉันยังมีความหวั่นไหว
และฉันเองก็ยังคงไม่ค่อยจะแน่ใจ
ในความเป็นไประหว่างเราที่ผ่านมา
เพราะเธอเองไม่เคยบอกฉันสักครั้งว่ารัก
เพียงย้ำเน้นหนักว่าห่วงใยเป็นนักหนา
อยากปลอบโยนฉันทุกครั้งที่ร้องไห้มีน้ำตา
ให้ซบลงบนบ่าในวันที่ท้อและอ่อนล้าหมดกำลัง
ฉันขอถอยห่างไปอีกสักก้าว
ทบทวนเรื่องราวที่เธอทำให้มีความหวัง
ก่อนที่เริ่มใหม่ให้หัวใจที่มันพัง
กลับมาดีอีกครั้ง ... ฉันขอได้ไหมเธอ