16 กุมภาพันธ์ 2550 15:11 น.
ทะเลใจ
เธอถามถึงเหตุผลที่ฉันรัก
ทำไมจึงปักใจที่เธอใช่ไหม
โธ่คนดี...คำถามนี้ฉันก็ตอบไม่ค่อยได้
แต่อย่างไรก็จะพยายามตอบให้เธอ
เท่าที่รู้ฉันมีเธอแล้วมีความสุข
แม้เวลาทุกข์ฉันยังรู้สึกสุขอยู่เสมอ
กระสับกระส่ายกระวนกระวายยามห่างเธอ
อยากเจอเธอเสมอทุกเวลา
สำหรับเธอ รัก คือความผูกพัน
แต่ รัก ของฉันมันดูจะมากกว่า
จาก ผูกพัน อยากให้ พันผูก ไม่คลาดคลา
ให้เธออยู่ในสายตาไม่ร้างลาห่างไกล
เธอรักฉันเพราะความอาทร
แต่ฉันรักเพราะเธอแสนงอนและอ่อนไหว
ฉันรักเธอเพราะเธอขี้เล่น...เอาแต่ใจ
ฉันรักความสดใสและจิตใจที่เธอมี
ฉันรักเธอเพราะ เธอเป็นเธอ
ฉันรักเธอเพราะ เธอรักฉันคนนี้
ฉันรักเธอเพราะ เธอคือคนที่แสนดี
ฉันรักเธอเพราะ อยากร่วมมีวันของเรา
ฉันรักเธอเพราะ รักเธอแล้วมีความสุข
ฉันรักเธอเพราะ เธอร่วมทุกข์ยามฉันเศร้า
ฉันรักเธอเพราะ เธอช่วยคลายความเหงา
ฉันรักเธอเพราะ เคยรวดร้าวเหมือนกัน
ก็ไม่รู้หรอกว่า รัก คืออะไร
ทำไมถึงรัก...ก็ไม่รู้สินะฉัน
รู้แต่ว่าเหตุผลประดามีที่ว่ามานั้น
มันออกมาจากใจของฉันทั้งหัวใจ
ฉันรู้แค่ว่าเพราะรักจึงเอื้ออาทร
แม้ว่ารักจะริดรอนอิสระฉันสิ้นไป
ฉันรู้แค่ว่าเพราะรักจึงมีความหวังดีให้
รู้สึกห่วงใยเธอเสมอตลอดเวลา
ไม่ใช่เพราะอาทรหรือหวังดี
แล้วจึงมีความรักให้เธอหรอกหนา
แต่เป็นเพราะรัก...หวังดีจึงตามมา
และทุกอย่างที่ว่า...จะมีให้เธอตลอดไป
จะตัวอักษรหรือกลอนสักกี่บท
คงไม่อาจนำมาทดแทนความรักของฉันได้
ไม่ว่าจะรักเธอด้วยเหตุผลอะไร
อยากให้รู้ไว้ ฉันรักเธอ จริง จริง
6 กุมภาพันธ์ 2550 16:37 น.
ทะเลใจ
เ พ ร า ะ ฉั น ห รื อ เ ป ล่ า ที่ เ ป ลี่ ย น ไ ป
ห รื อ เ พ ร า ะ ใ จ เ ธ อ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง
ห รื อ เ ป็ น เ พ ร า ะ ฉั น ทำ เ ป็ น แ ก ร่ ง
เ ธ อ เ ล ย ม า แ ก ล้ ง ใ ห้ ช้ำ ใ จ
ห รื อ เ ป็ น เ พ ร า ะ ฉั น รั ก เ ธ อ ม า ก ก ว่ า
เ ธ อ ถึ ง ไ ด้ ทำ ....เ ย็ น ช า. . . ใ ส่
ห รื อ เ ป็ น เ พ ร า ะ ฉั น เ ข้ ม แ ข็ ง เ กิ น ไ ป
เ ธ อ เ ล ย ไ ม่ ใ ส่ ใ จ ดู แ ล กั น
ไ ม่ ว่ า จ ะ เ พ ร า ะ เ ห ตุ ผ ล อ ะ ไ ร ก็ แ ล้ ว แ ต่
ฉั น เ พี ย ง แ ค่ อ ย า ก รู้ คำ ต อ บ เ ท่ า นั้ น
เ พ ร า ะ วั น นี้ สิ่ ง ที่ ฉั น ไ ด้ เ ห็ น มั น
คื อ ค ว า ม ห่ า ง เ หิ น กั น แ ล ะ กั น ร ะ ห ว่ า ง เ ร า
เ มื่ อ ก่ อ น เ ค ย พู ด กั น ย า ว น า น
ม า ก ม า ย คำ ห ว า น ที่ ค ล ะ เ ค ล้ า
แ ต่ วั น นี้ ฉั น แ ส น เ ศ ร้ า
เ พี ย ง คำ ว่ า คิ ด ถึ ง เ บ า เ บ า ก็ ห า ย ไ ป
บางสิ่งมันหายไป พร้อมกับความห่างไกลที่เรามี .....
5 กุมภาพันธ์ 2550 12:20 น.
ทะเลใจ
ฉันต้องร้องไห้เสียใจเท่าไหร่เธอถึงจะพอใจ
แล้วเธอต้องการให้ฉันเศร้าแค่ไหนเธอถึงจะรักฉัน
แล้วเธอต้องการความรักหรือเปล่าสำหรับคืนวัน
กับความสัมพันที่มีระหว่างกันสำหรับเรา
ฉันไม่แน่ใจในการกระทำของเธอในครั้งนี้
ที่บอกว่ารักและหวังดี จะอยู่เป็นเพื่อนยามทุกข์เศร้า
แต่สุดท้ายฉันสัมผัสได้เพียงกอดคว้า ... เงา
กับสายลมที่ว่างเปล่า ....โดยไม่มีเธออยู่ข้างกาย
หากความเป็นจริงเธอหมดความรู้สึกรักฉันแล้ว
ไม่เหลือแม้วี่แววความผูกพันและความลึกซึ้งมันหล่นหาย
บอกฉันคำเดียวก็เพียงพอว่าทุกสิ่งมันกลับกลาย ...
เธอต้องการจากฉันไปทั้งร่างกายและจิตใจที่เธอมี
ฉันยินดีและเต็มใจที่จะยอมรับมัน ..
ดีกว่าจะผูกมัดกันด้วยความเจ็บปวดแบบนี้
หากว่าการจากลายังหลงเหลือไว้สำหรับความรู้สึกดีดี
ฉันพร้อมและยอมทำตามโดยที่ไม่ขอร้องให้เธอกลับมา
1 กุมภาพันธ์ 2550 15:37 น.
ทะเลใจ
ส า ย ล ม อ่ อ น อ่ อ น ไ ห ว ใ น ล ม ห น า ว
สุ ก ส ก า ว ด า ว ร ะ ยิ บ ก ร ะ พ ริ บ ไ ห ว
พ ร ะ จั น ท ร์ ท อ แ ส ง ท า บ ท า ฟ า ก ฟ้ า ไ ก ล
อุ่ น ล ะ ไ ม ใ น อ้ อ ม แ ข น แ ส น บ า ง เ บ า
มี เ ธ อ เ คี ย ง ใ ห้ อิ ง แ อ บ แ ล ะ แ น บ ข้ า ง
รั ก ไ ม่ จ า ง จ า ก ใ จ ใ ห้ ห า ย เ ห ง า
เ ธ อ บ อ ก รั ก ย า ม ห วั่ น ไ ห ว ใ ห้ บ ร ร เ ท า
ปั ด แ ล ะ เ ป่ า ค ว า ม เ ศ ร้ า ด้ ว ย เ ข้ า ใ จ
ใ ห้ ห นุ น ตั กแ ท น ห ม อ น ก่ อ น ห ลั บ ฝั น
พู ด ป ล อ บ กั น ย า ม เห นื่ อ ย ล้ า น้ำ ต า ไ ห ล
เ ก า ะ กุ ม มื อ ถ่ า ย ท อ ด อ้ อ ม ก อ ด ไ ป
ย า ม ร้ อ ง ไ ห้ อ่ อ น แ อ พ่ า ย แ พ้ ม า
เ พ ร า ะ มี เ ธ อ วั น นี้ จึ ง มี ฉั น
ที่ มี ฝั น ต้ อ ง ก า ร ใ ฝ่ ใ ห้ ไ ข ว่ ค ว้ า
เ พ ร า ะ มี เ ธ อ จึ ง มั น ฉั น ทุ ก เ ว ล า
ย า ม ห ลั บ ต า ยั ง อุ่ น ใ จ เ พ ร า ะ ใ ก ล้ เ ธ อ
อุ่นใจแล้ว แค่มีเธอกับฉัน
รักกันตลอดไปด้วยใจ ใจที่หวังดี
อุ่นใจแล้ว หนาวเย็นสักแค่ไหน
เมื่อมีรักเข้าใจ จะมีอะไรอุ่นกว่านี้