24 กรกฎาคม 2550 15:04 น.
ทะเลใจ
ฉันเป็นแมวน้อยเชื่องเชื่องไม่เรื่องมาก
มาขอฝากหัวใจให้รักษา
เพราะฟกช้ำดำเขียวหนาม(รัก)เกี่ยวมา
ไม่มียาขนานใดให้ใช้เลย
เพราะโดนเขากลั่นแกล้งแถลงว่า
เราซนซ่าส์หน้าตีนักรักแล้วเฉย
ทำตาใสยามทำผิดสิทธิ์จะเอ่ย
โทษอย่างเคยพ้นทุกทีซะนี้กระไร
พอจะให้เอาใจใช้ลูกอ้อน
ให้กล่อมนอนเคลียเคล้าเข้ามาใกล้
หอมแก้มทั้งซ้ายทั้งขวาตาหวานใส่
ซุกหัวไหล่พิงแขนเราเฝ้าทำดี
พอน้อยใจน้ำตาคลอพ้อใจร้าย
เราต้องคลายหน้าขรึมซึมแบบนี้
ได้ดั่งใจยิ้มแป้นแก่นทุกที
สารพัดวิธียียวนกวนใจเรา
เพราะเหตุนี้ที่เขาบอกกรอกใบแจ้ง
มันเลยแทงเสียดใจให้ซึมเศร้า
เลยต้องจรหนีจากลามาเบาเบา
นั่งกอดเข่าร้องไห้ครวญใจซวนเซ
ทั้งที่จริงเป็นแมวน้อยคอยเคลียเคล้า
และตามเฝ้าเอาใจไม่หักเห
ไม่สุดซ่าส์แสนซนนิดคิดเจ้าเลห์
มีแต่เทหัวใจให้ทุกวัน ...... ( เหมียว เหมียว *^ ^* )
19 กรกฎาคม 2550 15:55 น.
ทะเลใจ
ความรักของคุณเป็นแบบไหน
เหมือนท้องฟ้าใสใสใช่หรือเปล่า
หรือจะเป็นเหมือนดอกไม้งามบานยามเช้า
หรือจะเป็นเหมือนขุนเขาที่มั่นคงตลอดกาล
ส่วนความรักของฉันเป็นเหมือนท้องทะเล
ที่กล่อมเห่ด้วยเกลียวคลื่นและพระอาทิตย์แสนหวาน
ยามค่ำคืนมีพระจันทร์ส่องแสงเบิกบาน
ยิ้มรับความสนุกสนานตลอดเวลา
บางครั้งก็มีพายุเข้าถาโถม
ซุ่มจู่โจมจนร้องไห้มีน้ำตา
กับความอ่อนไหวแปรปวนของดินฟ้า
แต่ในไม่ช้าก็กลับมาสงบเหมือนดังเดิมที่เคยเป็น
ความรักของฉันมันก็เป็นแบบนี้
แล้วของคุณละคนดีโปรดอย่าซ้อนเร้น
บอกมาเถอะนะในสิ่งที่ความรักของคุณเป็น
เพราะว่าฉันอยากเห็นในสิ่งที่หัวใจคุณพูดมา
และขอถามอีกหนึ่งคำถามที่ฉันอยากรู้
ว่าความรักที่ฉันเป็นอยู่มานานช้า
คุณเคยกลัวบ้างไหมว่าจะเสียน้ำตา
ในเวลาที่ฉันนั้นเอาแต่ใจ
และความอดทนของความรักสำหรับคุณนั้น
จะมีสักกี่วันบอกฉันหน่อยได้ไหม
หากว่ามันเหลือน้อยฉันจะได้ทำใจ
เผื่อเอาไว้ให้ความว่างเปล่าเมื่อคุณจากไปพร้อมคำร่ำลา
13 กรกฎาคม 2550 15:59 น.
ทะเลใจ
เธอสบายดีไหมใครคนนั้น
กับคืนวันที่ผันผ่านนานนักหนา
จากวันที่เราสองต้องร้างลา
มีน้ำตาและเสียใจไปจากกัน
ก่อนเคยชิดเคยใกล้ในรู้สึก
ทุกสำนึกมีเราที่เฝ้าฝัน
เกาะกุมมือเกี่ยวก้อยถ้อยรำพัน
ความสำคัญไม่จืดจางหรือลางเลือน
แม้ยามห่างบอกไว้ให้คิดถึง
คำซึ้งซึ้งเคยมีให้ใช้เสมือน
เป็นคำมั่นคอยบอกกล่าวเรื่องราวเตือน
ว่ายังเยือนความรักด้วยภักดี
แต่แล้วกาลเวลาก็มาเปลี่ยน
ความรักเวียนมาสุดทางจางหลีกหนี
ใจเธอแยกแปลกออกไปในทุกที
ฉันคนนี้เพียงทำได้ให้จากลา
แค่วันนี้มันเหงาเหงาเศร้านิดนิด
เลยสะกิดให้นึกถึงใจซึ้งหา
แอบเก็บไว้ซ้อนด้วยยิ้มยินดีมา
กลบน้ำตาที่รินไหลให้ย้อนคืน
ที่มาเจอเธอวันนี้ด้วยที่หมาย
เผื่อใจคลายความอัดอัดที่รัดฝืน
แม้รู้ดีว่ารักนั้นมันไม่คืน
แค่ขอยืนใกล้ใกล้ให้อุ่นใจ
อย่าผลักไสฉันไปเลยขอเอ่ยบ้าง
ไม่มาวางข้อเสนอที่เพ้อไหว
แค่อยากเจอเท่านั้นแล้วฉันจะไป
ไม่ร้องไห้ให้เธอนั้นต้องหวั่นกลัว........ฉันสัญญา
8 กรกฎาคม 2550 14:12 น.
ทะเลใจ
รอรับรักแรมรอนนั้นย้อนใหม่
เหมือนหมดหมองหม่นไหม้มิได้เหลิง
เรื่องเลวร้ายลดลั่นหมดชั้นเชิง
ยากยุ่งเหยิงย่ำแย่เกินแก้กัน
กระซ่านเซ็นเด่นดวงหวงผลึก
ทำให้นึกหวั่นไหวฤทัยสั่น
โอ้วาสนาได้พบบรรจบชีวัน
ความรักซ่านพลันระทึกยังนึกชม
เพียงพบพานผ่านพ้นวังวนรัก
ยิ่งประจักษ์จิตมั่นแท้แค่สุขสม
ดังยอดหญ้าพริ้วไสวใต้สายลม
มิอาจข่มความรู้สึกนึกห่วงใย
แค่อ้อมกอดเบาเบาเพียงเท่านั้น
หยุดไหวหวั่นน้ำตาที่พร่าไหล
คำปลอบโยนรอยยิ้มซึ้งถึงหัวใจ
กระซิบใกล้ว่ารักแท้อย่างแน่นอน
@ ละครรักเรื่องนี้ ตรึงจิต
แรกเริ่มเติมชีวิต ช่วงชั้น
หลายหนาวผ่านคอยคิด หลากเรื่อง
เพียงแค่รักคำนั้น ท่วมท้นทะเลใจ@
ู่
รวมแรงร่วมใจระหว่าง พ่อแก้วประเสริฐ ที่รักของฉัน และ ทะเลใจ
5 กรกฎาคม 2550 10:07 น.
ทะเลใจ
หนูผิดข้อหาอะไร
ถึงมาจับหนูขังไว้ในใจแบบนี้
บอกให้ปล่อยก็ไม่ยอมปล่อยสักที
เริ่มอึดอัดแล้วนะพี่ปล่อยซะทีจะได้ไหม
ก็แค่แวะมาถามไถ่ว่าสบายดีอยู่หรือเปล่า
มานั่งเฝ้าคอยเป็นพยาบาลยามเป็นไข้
คอยทำให้ยิ้มยามพี่ไม่สบายใจ
คอยชิดใกล้ยามพี่เหงาและเศร้าก็เท่านั้น
แค่นี้ทำเหมือนว่าเจอข้อหาหนัก
มาทุ่มความรักให้แทนที่ความเพ้อฝัน
คอยเอาใจอยู่ทุกเวลาและทุกวัน
จนเริ่มรู้สึกว่าสำคัญขึ้นทุกที
ขืนพี่จับหนูไว้แบบนี้ไม่ดีแน่
สักวันหากพี่รังแกในวันที่รักแล้วพลักหนี
หนูคงร้องไห้เพราะปวดร้าวละสิ
ไม่เอานะไม่เอาอย่าทำแบบนี้...นะพี่ชาย
หน้าส่วนตัว
1234
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
