16 กรกฎาคม 2548 11:57 น.
ทะเลใจ
อยากรู้จักสักหน่อยชายเจ้าชู้
อยากจะดูว่าหน้าตาเป็นแบบไหน
แวะบ้านนั้นทำตาหวานคำหวานใส่
เป็นเช่นไรนะตัวจริงจะเฝ้าดู
สาวไหนเลยฟังคำชายแล้วไม่หลง
ติดพะวงบ่วงเสน่ห์นะอยากรู้
ไม่กี่คำที่มีให้ยอดพธู
ปฏิเสธว่าไม่เจ้าชู้ได้ไงกัน
มีบางคนเดือดเนื้อแถมร้อนใจ
แต่งกลอนให้หรือเปล่านะบทนั้น
เฝ้าทวงถามความในทุกคืนวัน
แล้วไงกัน� .....� อยากรู้จริง คือสิ่งใด
คำใสใสซื่อตรงซะอย่างนั้น
แล้วใครกันจะไม่ใจอ่อนและหวั่นไหว
อย่านะอย่ามาปฏิเสธว่าบริสุทธิ์ใจ
ที่ทำไปเป็นเพราะใจผมมันต้องการ
15 กรกฎาคม 2548 10:34 น.
ทะเลใจ
เสียงไก่ขันพลันได้ยินกลิ่นยามเช้า
มีคนเฝ้าเร้าให้ตื่นฝืนกายา
หกโมงเช้าเอาอีกแล้วแว่วเสียงมา
เจ้าลูกยามาเร็ว ๆ รินน้ำรอ
รีบอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน
สมุดเขียนแม่ฝากไว้อยู่กับพ่อ
เร็วเข้านะเดี๋ยวจะสายพ่อนั่งรอ
แหน่ะยังมาทำหน้างอเดี๋ยวโดยตี
เดินดุ่ม ๆ ไปอาบน้ำล้างหน้าตา
โอ้ยเวลามันทำไมเร็วจริงนี่
อาบก็อาบแม่อย่างเร่งหนูนักซี
แล้วเจ้าน้องตัวดีไงไม่ปลุกงุนงงจัง
มีเสียงเจ้าตัวเล็กเคาะประตู
ดูสิดูเร่งอยู่ได้ทำเสียงดัง
เฮ้ยเบา ๆ เจ้าตัวแสบเดี๋ยวประตูพัง
จ้า ๆ ออกมาแล้วอย่าเสียงดังพี่ตกใจ
แต่งตัวเสร็จไปทานข้าวแอบทิ้งนม
แม่ทำตาข่มทำเสียงดุหน้ากริ้วใส่
แม่เห็นนะว่าเจ้าทำอะไร
ทิ้งทำไมมีประโยชน์มากทวี
จ้า ๆ รับรู้แล้วค่ะแม่
มาดูแลแบบใกล้ชิดซะขนาดนี้
สัญญาจ้าว่าไม่ทิ้งสิ่งที่มี
จะยอมดื่มโดยดีไม่หน้างอ
กิจประจำก่อนจากบ้านไปโรงเรียน
ต้องวนเวียนแย่งน้องอีกแล้วหนอ
กระโดดหอมแก้มแม่แทนหน้างอ
แล้วกอดพ่อไหว้แม่ก่อนจากกัน
+ + + + + + + + + + + + + + + + + +
ตั้งแต่ทำงานก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านสักเท่าไหร่
นาน ๆ ทีถึงจะกลับ บ้านก็ใกล้แค่นี้
ด้วยความที่พ่อห่วงการเดินทางกลับบ้าน
กลัวว่าจะไม่ปลอดภัย
และชอบหาข้ออ้างว่างานยุ่งกลับไม่ได้
พอวันนี้เหลาดินสอไม้ก็คิดถึงตอนเป็นเด็ก ๆ
ว่าตัวเองเคยมีสิ่งประทับใจอยู่และเป็นกำลังใจ
เวลาเกิดปัญหา นึกแล้วก็ยิ้ม นิด ๆ
ก็เลยคิดถึงครอบครัวตัวเองขึ้นมา
วันนี้เลยกระซิบผ่านโทรศัพท์บอกว่า
คิดถึงพ่อรักแม่นะ
ฝากบอกเจ้าน้องชายตัวดีด้วยว่า
โตแล้วอย่าซนมากนักนะ
เดี๋ยวจะโดนนางแม่มดตนนี้
ใช้ไม้กายาสิทธิ์เสกให้เป็นม้า
เหมือนตอนเด็ก ๆ ให้เราขี่
อิ อิ
9 กรกฎาคม 2548 12:20 น.
ทะเลใจ
เหลือเพียงเงาเขาจากไปไกลสุดตา
มองผืนฟ้าตามัวหม่นทนความเศร้า
ความทรงจำทำใจเจ็บเหน็บใจเรา
ลืมภาพเขาเอาหัวใจใกล้ความจริง
เป็นความหลังฝังรากลึกนึกพะวง
ฤ พิษสงส่งใจปวดรวดร้าวยิ่ง
ไอเคยอุ่นกรุ่นเพียงกลิ่นสิ้นอกอิง
ไร้ที่พิงสิงเพียงร่างร้างวิญญา
ฝนกระหน่ำซ้ำเติมใจให้แสนเหงา
เหลือเพียงเราเงาความฝันหวั่นอุรา
ทุกความทุกข์ปลุกส่วนลึกนึกเพียงว่า
เสียน้ำตาคราเศร้าใจไปใยเรา
ความหลังหรือคือความหลังพังไปนาน
วันเคยหวานวานเคยชื่นรื่นเพียงเงา
หยาดน้ำตาพาความหลังฝังรากเง้า
ฉันขอเอาเศร้าทั้งปวงล่วงลับลา
ล้างหัวใจใยตัดขาดวาดฝันใหม่
เริ่มกับใครให้บางคนค้นแววตา
มีรอยยิ้มอิ่มไออุ่นกรุ่นทุกครา
แล้วท้องฟ้าลาสายฝนพ้นทุกข์ใจ
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + +
เนื่องจากว่าเมื่อวันก่อน
ทำปากกาด้ามโปรดหาย
เลยคิดกลอนไม่ออกอยู่หลายวัน
วันนี้พยายามบังคับใจตัวเอง
ไม่ให้ยึดติดกับของใช้บางอย่าง
ที่โปรดปรานเป็นพิเศษ
เพราะว่าพอรักมาก
เสียไปแล้วทำให้อารมณ์เรา
ไม่มีกะจิตกะใจจะทำในสิ่งที่เคยทำ
วันนี้กลอนอาจจะแปลก ๆ ไปบ้าง
เพราะยอมรับว่าไม่ได้อยู่ในอารมณ์แบบนี้เลยค่ะ
เพียงอาศัยกลอนพี่ปราย กับเพลงที่มีพี่ใจดีเค้าหามาให้ฟัง
ก็เลยออกมาเป็น ฝน อย่างที่เห็นค่ะ
3 กรกฎาคม 2548 12:58 น.
ทะเลใจ
อยากเกิดเป็นหมอน
ให้เธอหนุนนอนทุกคืน
ไม่อยากให้เธอตื่น
จะได้ชื่นหัวใจ
อยากจะเป็นหมอนข้าง
จะได้วางอยู่ใกล้ ๆ
ให้เธอกอดตลอดไป
และอยู่ข้าง ๆ ใจเธอทุกวัน
รู้ไหมแอบอิจฉา
ตุ๊กตาเจ้าตัวนั้น
ได้ไออุ่นเธอทุกวัน
โดยที่ฉันได้แต่ดู
อย่าเผลอนะอย่าเผลอ ( เจ้าหมีน้อย )
จะแอบโยนเธอไปทั้งคู่
แล้วฉันจะแปรงร่างไปอยู่
แทนเธอนะคอยดู ฉันสัญญา
ก็เจ้าของเธอช่างน่ารัก
ใครจะห้ามหักใจอยู่ล่ะหนา
ขอเถอะสักวันที่จะมีเวลา
แปลงกายาได้อยู่ใกล้สักที
2 กรกฎาคม 2548 07:25 น.
ทะเลใจ
หากเธอมอง โลกนี้ ในแง่ร้าย
ฉันจะคลาย โลกนี้ ให้สดใส
หากเธอคิด โลกนี้ สิ่งใด ใด
ความจริงใจ โลกนี้ ไร้ตัวตน
ฉันจะเป็น ดั่งฝัน ที่สวยงาม
ฉันจะตาม ดั่งฝัน ทุกแห่งหน
ฉันจะให้ ดั่งฝัน มีตัวตน
ฉันจะดล ดั่งฝัน ไม่ร้างลา
เพียงเธอมอง ใจฉัน แทนความดี
เพียงเธอมี ใจฉัน ยามห่วงหา
จะเป็นเงา ใจฉัน เฝ้าตามมา
คอยดูว่า ใจฉัน ทำเพื่อเธอ
มองสักนิด ความห่วงใย ที่มีอยู่
อยากให้รู้ ความห่วงใย มีเสมอ
เธอต้องการ ความห่วงใย บางไหมเธอ
มันล้นเอ่อ ความห่วงใย เต็มหัวใจ