13 สิงหาคม 2548 12:38 น.
ทะเลใจ
นานแล้วหนาที่เราต่างห่างกันอยู่
หยุดรับรู้ทุกเรื่องราวข่าวเธอนั้น
มีแววตาสื่อสารความสัมพันธ์
ที่ไร้วันกลับคืนชื่นเช่นเคย
มาวันนี้เพื่อยินดีกับเพื่อนเก่า
เรื่องของเราเคยมีกันฉันชาเฉย
แต่สายตาของเธอใช่ผ่านเลย
ทำเฉยเมยแต่สะท้อนยังห่วงใย
ฉันคนนี้คงมีเพียงคำอวยพร
ความอาทรฉันคงให้เธอนั้นไม่ได้
เพราะวันนี้เธอมีแล้วคนข้างใจ
ที่มีให้คงเป็นเพียงรอยยิ้มที่คุ้นตา
ความรักของเราจบลงก็เพราะฉัน
อย่าให้มันบั่นทอนเขาเลยหนา
ดูแลเขาอย่างเช่นดูแลฉันครั้งผ่านมา
คนเห็นค่าอยู่ตรงหน้าเธอนะคนดี
ยังคงจำภาพเขาได้ติดตา ในวันที่บอกลากัน
เธอร้องไห้ มีคำถามว่า เราไม่ดีตรงไหน ทำไมไม่รักเรา
คำตอบจากปากตอนนั้น เพราะเธอไม่ใช่ เรามีคนอื่น
เธอสะอื้นไห้ จนไม่เหลือภาพผู้ชายที่เข้มแข็งอย่างที่ฉันเคยเห็น
มาวันนี้ เธอมีรอยยิ้มให้กับแขกที่มางาน แต่ก็ชะงักลงเหมือนคาดไม่ถึงว่า
เราจะไปร่วมงาน เธอเข้ามาหา เชิญเข้าไปในงาน
เรามีรอยยิ้มให้เหมือนอย่างที่เคยให้ พร้อมคำอวยพร
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะ อ่อ รีบมีหลานไว ๆ ล่ะ
ถ้าไม่มีใครเลี้ยง บอกเราก็ได้นะ จะมาเลี้ยงให้
เธอยิ้มพร้อมกับการต้อนรับอย่างดี
ก่อนกลับ เธอมีคำพูดที่ทำให้เราแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
เอม ดูแลตัวเองให้ดี ๆ นะ อย่างอนมากล่ะ เราไม่อยู่ตามใจเธอแล้วนะ
อยากบอกเธอว่า ขอบคุณ นะ ที่ยังจำทุกอย่างของเราได้
แต่ก็คงทำได้แค่ยิ้มให้เท่านั้น
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะ คนของวันวาน
9 สิงหาคม 2548 19:55 น.
ทะเลใจ
คุณรู้ไหมคนไกลตาว่าคิดถึง
ยังคงซึ้งในรอยอุ่นที่คุณให้
กับบางทีในบางครั้งรั้งหัวใจ
แอบชิดใกล้เผลอหัวใจให้กับคุณ
กาลเวลาผ่านมานานก็นานอยู่
ฉันก็รู้ว่าบางทีที่ว้าวุ่น
ยังมีภาพแววตาหน้าของคุณ
ยิ้มละมุนอุ่นไอให้อาทร
ก่อนจะนอนมีคุณปลอบชอบหยอกล้อ
มาเคลียคลอชิดใกล้ใจรุ่มร้อน
ประทับรอยจุมพิศจิตเว้าวอน
คอยออดอ้อนหลับฝันดีมีรางวัล
ยามร้องไห้ยื่นอกซบบรรจบใบหน้า
เช็ดน้ำตาให้หายเศร้าเฝ้าปลอบฉัน
คิดถึงเธอคิดถึงคืนชื่นชีวัน
หวังเธอนั้นเคียงข้างไม่ร้างลา
9 สิงหาคม 2548 12:34 น.
ทะเลใจ
รอยยิ้มอิ่มอุ่นกรุ่นหวังดี
สิ่งที่มีคือเธอไม่มีใคร
สิ่งที่เห็นเพียงแค่ภาพฉาบเอาไว้
ทั้งหัวใจยังว่างเปล่าไร้คนครอง
แต่ความจริงเป็นเช่นไรมิใคร่ถาม
หากนิยามของเธอไม่มีสอง
แต่วันนี้ดูเหมือนเธอครอบครอง
ให้แยกแยะห้องความรู้สึกของหัวใจ
ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เห็น
สิ่งที่เป็นความจริงคือสิ่งไหน
ปากบอกไม่กับความเป็นไป
แต่บางครั้งดูหวั่นไหว ฉันไม่เข้าใจเธอ
เธอบอกให้เชื่อในสิ่งที่พูด
แล้วจะพิสูจน์อะไรให้ได้เจอ
ว่าสิ่งที่พร่ำบอกฉันเสมอ
คือสิ่งที่เธอพูดความจริงจากหัวใจ
หากเธอเป็นฉัน
สิ่งที่ให้กันเธอจะเข้าใจไหม
หากเธอต้องการให้สิ่งที่เป็นไป
เป็นอย่างที่ปากบอกไว้ฉันก็จะทำ
อย่ามาว่าฉันนั้นใจร้าย
หรือว่าหลายใจให้ได้ขำ
ฉันไม่ใช่คนใจดำ
แต่สิ่งที่ทำคือสิ่งที่เป็นไปในตัวเธอ
8 สิงหาคม 2548 18:57 น.
ทะเลใจ
สายลมพัดเบาเบาเป่าใจให้คิดถึง
คิดคำนึงคนห่างไกลไกลสุดฟ้า
ป่านนี้เป็นเช่นไรคนไกลตา
มองบนฟ้าทีไรใจคิดถึงคุณ
สายลมทางนี้หนาวคราวห่างไกล
ความหวั่นไหวสั่นคลอนไร้อกอุ่น
อิงแอบแนบชิดหรือก็ไกลคุณ
ใจว้าวุ่นกรุ่นด้วยแรงความห่วงใย
คืนนี้หนาดวงดาวพราวเต็มฟ้า
ดวงจันทรามาส่องแสงแข่งกับใจ
นอนมองนอกหน้าต่างช่างเหงาเสียกระไร
มองฟ้าผืนใหญ่ด้วยใจที่อ่อนแอ
น้ำตาซึมลงอาบแก้มแซมใบหน้า
สะอื้นไห้คราคิดถึงใจพ่ายแพ้
ความคิดถึงใยมาลงความผันแปร
คืนนี้เธอไม่แคร์ฉันแล้วหรือไร
คนไกลจ๋าใยใจร้ายคล้ายไม่สน
หัวอกคนหวังอิงแอบแนบชิดใกล้
เธอไม่รักหรือเธอมีใครคนใหม่
หรือเธอมีใครก่อนที่ใจฉันจะพบเธอ
โปรดบอกฉันเพียงสักคำย้ำเพียงหนึ่ง
ว่าเธอซึ้งกับฉันบ้างไหมใจคนเพ้อ
อย่าปล่อยให้ใจฉันเฝ้าละเมอ
คิดถึงแต่เธอเพียงข้างเดียวนะคนไกล
8 สิงหาคม 2548 09:29 น.
ทะเลใจ
แปดสิงหาคราบรรจบครบรอบปี
ร่วมยินดีพี่ชายคล้ายวัดเกิด
ขอความสุขทุกข์จากไปจากใจเถิด
แฮบปี้เบิร์ดเดย์ทูพี่ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ พี่คนดี
ขอคุณพระช่วยคุ้มครองป้องกันพี่
สิ่งดีดีมาร่วมตัว ณ แห่งนี้
ปรารถนาสิ่งใดได้เช่นดลฤดี
ขอให้มีสิ่งดีงามตามพี่ไป
ขอให้แคล้วคาดทุกข์สุขรุกหน้า
สมประสงค์ทุกคราที่คิดไว้
ขอให้รักสมหวังดั่งตั่งใจ
การงานก้าวหน้าไปดั่งใจปอง
ขอให้สุขภาพดีดั่งที่หวัง
ไร้คนชังมากคนรักไม่เศร้าหมอง
ขอให้พี่มีรอยยิ้มความสุขเข้าครอบครอง
จากพี่น้องบ้านกลอนไทยให้พี่ชาย
สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่ฤกษ์ *^_^*