24 พฤศจิกายน 2548 07:04 น.
ทะเลใจ
เฮ่อ ........
ฉันอกหักรักคุดหยุดกลางทาง
ทั้งอ้างว้างว่างเปล่าและเหงาหงอย
ก็เพราะเธอเผลอไม่รักผลักคนคอย
ทำใจน้อยปล่อยร้องไห้ไม่ห่วงใย
ขาดไออุ่นอุ่นไอใจคุ้นเคย
เธอละเลยเอ่ยลาน้ำตาไหล
เธอไม่สนคนอย่างเราเศร้าหัวใจ
ที่เป็นไปได้ตอนนี้มีเพียงเงา
เก็บและกดจดและจำทำแกล้งเก่ง
ไม่หวั่นเกรงเร่งปากบอกหลอกไม่เหงา
ไม่ร้องไห้ให้ใครเห็นหนักเป็นเบา
ใจทุเลาเศร้าจางหายมลายไป
แต่ความจริงสิ่งที่เห็นและเป็นอยู่
ยังหดหู่กู่ก้องและร้องไห้
มีน้ำตาบ่าไหลในหัวใจ
คิดถึงใครในความฝันวันผ่านมา
ในใจพร่ำร่ำบอกเธอเสมอมั่น
คืนและวันผันผ่านนานหนักหนา
ยังคิดถึงตรึงจิตมิร้างลา
ยังห่วงหาอาทรเธอไม่เผลอใจ
สะพานนี้มีให้ข้ามยามเธอเหงา
หากเธอเศร้าเขาไม่สนทนไม่ไหว
กลับมานะจะปลอบโยนโอนอ่อนใจ
ไม่ทิ้งให้ใจเธอนั้นหวั่นและกลัว ..
20 พฤศจิกายน 2548 13:21 น.
ทะเลใจ
ฉันเขียนกลอนไม่ได้ทำไงดี
เขียนกี่ทีก็ล่มและจมหาย
บรรทัดหนึ่งพอขึ้นสองน้องแทบตาย
ทำตาลายปวดหัวใจให้เงียบงัน
+ + + + + + +
ฮือ ฮือ เกิดอะไรขึ้นกะมู๋เอมอ่ะ
อยากเขียนแต่เขียนไปแล้วสองบรรทัด
เป็นอันพับกลอนเพราะว่าต่อไม่ได้
เศร้า เศร้า ฮือ ฮือ T_T ' ' '
9 พฤศจิกายน 2548 13:03 น.
ทะเลใจ
เธอกล่าวหาว่าฉันมันเด็กดื้อ
ทั้งไม้มือไม่อยู่สุขลุกร้อนรี่
ทั้งทำตัวชอบงอนอ้อนทุกที
ทำตัวดียามทำผิดคิดเอาใจ
พอทำดุน้ำตาคลอขออย่าโกรธ
จะลงโทษทำตาวอนให้อ่อนไหว
ยื่นมือจับแนบกระชับนับเรื่อยไป
พิงซบไหล่บอกไม่ดื้ออย่าถือความ
ทั้งหอมแก้วมาออเซาะฉอเลาะบ้าง
ทั้งจัดวางของเอาใจให้แบกหาม
พอหายดีหยุดโกรธเราเฝ้าติดตาม
ไม่เอาความก็เริ่มใหม่ให้วุ่นวาย
มาทั้งก่อมาทั้งกวนรวนเหย้าแหย่
ทำตัวแน่ต้องเอาใจไม่ห่างหาย
ชอบหาเรื่องให้ปวดหัวกลัว(เธอ)สบาย
เลยแกล้งร้ายให้เธอรักพักข้างใจ
ก็ ฉั น แ ค่ เ อ า แ ต่ ใ จ ใ ช่ ไ ห ม เ ล่ า
ม า ปั ด เ ป่ า ค ว า ม เ ห ง า แ ล ะ เ ศ ร้ า ใ ห้
ย อ ม ห น่ อ ย น ะ ท น สั ก ห น่ อ ย พ ล อ ย ต า ม ใ จ
สิ่ ง ที่ ไ ด้ จ า ก ใ จ ฉั น คื อ มั่ น ค ง .... ต ล อ ด ก า ล
+ + + + + + + + + + + + + + + + + +
ปล : ไม่ได้อินเลิฟ แต่ว่าฟังเพลงของพี่ปานมาเมื่อคืน
ก็เลยจับ ๆ เขียนเมื่อตอนพักเที่ยง ..
หุ หุ หุ ....
มาทั้งทีอารมย์อยากบอกใคร ..
21 ตุลาคม 2548 12:59 น.
ทะเลใจ
เรื่องหัวใจผ่านเข้ามาให้ว้าวุ่น
ใจคุกรุ่นเสริมด้วยแรงแห่งความเหงา
จมน้ำตากับความทุกข์คอยปลุกเรา
ให้ความเศร้าเดินเข้ามาว่าเดียวดาย
ทั้งการงานก็มีเรื่องเขื่องปัญหา
มีปัญญาใช้แก้ไขให้จางหาย
บทลูกน้องหลายหน้าที่สี่เจ้านาย
ทั้งพี่ชายล้อมรอบกายทลายงาน
ในหนึ่งวันต้องสับรางระหว่างบท
ที่กำหนดให้เดินทางบ้างร้าวฉาน
มีทะเลาะมีปากเสียงสำเนียงวาน
ให้จัดการกับทุกสิ่งยิ่งเหนื่อยใจ
ท้อออกบ่อยไม่อยากสู้ดูข้างหน้า
กายก็ล้าใจก็หวั่นพลันอ่อนไหว
ยิ่งดิ้นรนให้หลุดพ้นดั้นด้นไป
สิ่งที่ได้คือหมดแรงหน่ายแหนงจริง
แต่วันนี้มีกำลังใจใครมามอบ
วางไว้ขอบประตู้ดูงงยิ่ง
ช่อดอกไม้การ์ดอวยพรวอนเสียจริง
ให้หยุดนิ่งให้หยุดพักเมื่อหนักใจ
กับรอยยิ้มที่หายไปให้กลับมา
และน้ำตาให้เหือดหายผ่อนคลายไว้
จะขออยู่เคียงข้างไม่ร้างไกล
จะชิดใกล้คอยติดตามยามต้องการ
อบอุ่นใจในไออุ่นมิคุ้นเคย
เป็นใครเอ่ยบอกมาว่าสงสาร
ฉันอยากรู้เพื่อขอบคุณและเจือจาน
ความชื่อบานกลับสู่ทุกผู้คน
- - - - - - -
19 ตุลาคม 2548 21:12 น.
ทะเลใจ
เพราะดื้อรั้นเอาแต่ใจไม่ฟังความ
คอยแต่ตามอารมณ์ไม่ข่มไว้
ทำโมโหโกธานิวหน้าใส่
ไม่ฟังใครแม้ห้ามปรามก็ตามที
กลับมาย้อนกลับมาคิดว่าผิดไหม
บอกว่าใช่ที่ก้าวร้าวกล่าวคำนี้
อยากขอโทษที่ไม่ฟังรั้งถือดี
สิ่งที่มีคือเสียใจไม่ควรทำ
ขอโทษแม่ที่ไม่เคยเอ่ยปรึกษา
พลั้งวาจาด้วยอวดดีตีหน้าขำ
แม่คิดมากนอนไม่หลับกลับการกระทำ
แต่ไม่ซ้ำพร้อมปลอบโยนโอนอ่อนความ
ขอโทษพ่อที่ลูกนี้มีอ่อนไหว
เอาแต่ใจให้พ่อนี้ที่มาห้าม
มอบแง่คิดให้ตรึกตรองกรองนิยาม
อย่ายุ่มย่ามเรื่องคนอื่นไม่ชื่นใจ
ขอโทษพี่คนหนึ่งซึ่งว่ากล่าว
กับเรื่องราวที่ดื้อรั้นใจอ่อนไหว
น้องสำนึกว่าตัวผิดสะกิดใคร
ร้าวผู้ใหญ่ให้เกินตัวมัวหมองตน
และมาขอเพื่อลดโทษความโกรธนี้
พี่คนดีอัลมิตราอย่าได้สน
กับคำเด็กตัวไม่เล็กและซุกซน
ใจอย่าหม่นกับบางเรื่องให้เคืองใจ
หากไม่กล่าวถึงคนนี้ที่ชิดใกล้
เรื่องเป็นไปที่ผ่านมาว่าหวั่นไหว
เพราะรักมากมากเกินกว่ากว่าใครใคร
คือพี่ชายที่จากไปไม่เอ่ยลา
กลับมาได้ไหมพี่ชายคนดีน้องของร้อง
ตาเมียงมองอ้อนวอนเป็นหนักหนา
ค้างคาวคืนคอน ใบบอนแก้ว โปรดกลับมา
น้องสัญญาจะดื้อรั้นแต่ฟังความ
กลับมาได้ไหมพี่สาวคนดีน้องของร้อง
ตาเมียงมองอ้อนวอนเฝ้าสอบถาม
พี่กอกก คนดีน้องคิดถึงพี่ทุกโมงยาม
อยากติดตามให้กลับมาเช่นดังเดิม
อย่าไรพี่ก็คือพี่ที่น้องรัก
ยามทุกข์หนักมีพี่มาแต่งและเสริม
ให้ความสุขปลดเปลื้องทุกข์ไม่ซ้ำเติม
เรามาเริ่มสิ่งดีดีเช่นเคยที่ผ่านมา
ขอปลูกดอกไม้มิตรภาพ 1 ต้น .....
เพื่อเสริมต้นที่ได้ขาดหายและตายไป ....
จะรดน้ำพรวนดินด้วยความรักและความจริงใจ ...
ปล : ขอบคุณพี่ดอกแก้วที่อนุเคราะห์พื้นที่สวนนะคะ ขอบคุณพี่ปีกฟ้า ที่สร้างสวนนี้ขึ้นมาค่ะ
จากใจ .... ทะเลใจ .....
ปล: แม่ ( พระจันทร์เศร้า )
พ่อ (แก้วประเสิรฐ)
พี่คนหนึ่ง (..............)
หน้าส่วนตัว
1447
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทะเลใจ
