30 มิถุนายน 2549 21:39 น.
ทะเลใจ
อาจจะจริงกับความรักที่เธอมีให้เขา
ไม่มากมายเท่าเราที่รักกันในวันนี้
ความสุขเล็กเล็กที่หัวใจสองเราพึงมี
สบตาแล้วอบอุ่นหัวใจทุกทีที่ใกล้กัน
แต่ว่าฉันทำได้แค่นี้จริงจริง
คือต้องยอมละทิ้งหัวใจไปกับความฝัน
เพราะฉันมาทีหลังแม้ความผูกพันธ์
จะมากกว่าที่เธอนั้นให้เขาเมื่อผ่านมา
อย่าร้องไห้เลยนะเธอคนดีฉันขอร้อง
เท่านี้เธอก็จับจองหัวใจที่เสน่หา
เป็นเจ้าของห้องใจตลอดเวลา
เพียงแค่ฉันมาช้าเท่านั้นที่พลาดไป
มีแค่รักเท่านั้นฉันทำอะไรไม่ได้
ต่อให้รักทั้งรักก็ทำให้ฝันเป็นจริงไม่ได้
เพราะฉันเองที่มาทีหลังต้องยอมผิดหวัง
จำเป็นต้องไป "ฉันทำได้เท่านี้"
31 พฤษภาคม 2549 12:35 น.
ทะเลใจ
ทั้งที่บอกกับตัวเองว่าฉันลืมเธอไปแล้ว
ไร้วี่แววความอ่อนไหวที่เคยมีในทุกครั้ง
ไม่มีน้ำตาแม้เพียงหยดให้รินหลั่ง
จบไปแล้วความหลังระหว่างเรา
แต่พอเธอมาสะกิดเบาเบาข้างข้างใจ
กับอ่อนไหวน้ำตารินสุดปวดร้าว
วันและคืนหวนมาภาพเก่าเก่า
ครั้งยังเป็นเรามีกันและกัน
ฉันอยากลืมเธอได้จริง จริง
ในทุกสิ่งอยากให้เป็นเพียงความเพ้อฝัน
ทุกทุกความรู้สึกอยากให้เป็นเพียงหมอกและควัน
ที่ผ่านมาเพียงชั่ววันแล้วจางไป
ทำอย่างไรฉันถึงจะลืมเธอได้
กับทุกห้วงขณะหายใจเพื่อหยุดความหวั่นไหว
หยุดน้ำตาที่ไหลบ่าท่วมหัวใจ
เพื่อลืมเธอให้ได้ก่อนยากที่จะลืมเธอ
16 พฤษภาคม 2549 12:20 น.
ทะเลใจ
มากมายผู้คน
สับสนมากกว่า
เวลาเดินช้า
น้ำตาไหลริน
โลกออกกว้างขวาง
แต่อ้างว้างหมดสิ้น
เสียงมากมายได้ยิน
มีเพียงกลิ่นเดียวดาย
พายุโหมซ้ำ
กระหน่ำแทบตาย
แต่เหมือนยิ้มง่าย
เพียงแค่กายเท่านั้น
ว่างเปล่าเหงาลึก
รู้สึกเช่นฝัน
ผ่านไปคืนวัน
ไหวหวั่นในใจ
12 เมษายน 2549 16:17 น.
ทะเลใจ
มีเพื่อนมากมายรายล้อมรอบรอบกาย
สบายสบายด้วยใจที่ไม่เหงา
ผ่านไปเรื่อยเรื่อยกับวันเก่าเก่า
ทุกข์ทุกข์เศร้าเศร้าคละเคล้ากันไป
แต่พอมีเธอเข้ามายุ่งและวุ่นวาย
รอบรอบกายทำให้ปวดหัวกว่าวันไหนไหน
ไล่ก็แล้วขู่ก็แล้วแต่เธอก็ยังไม่ไป
เฝ้าตามติดชิดใกล้จนใจเริ่มระอา
แต่มาวันนี้ฉันไม่เจอเธอ
ก็แอบเผลอมองไปจนสุดสายตา
ใจเกิดอาการเหงาซึมเศร้าจนแทบบ้า
มีคำถามที่เธอไม่มาเพราะอะไร
เธอกลับมากวนใจฉันหน่อยจะได้ไหมใคร่ขอร้อง
อยากมีเธอมาจ้องมองฉันอยู่เหมือนทุกครั้งทำให้ใจมันหวั่นไหว
กลับมาเถอะนะ นะขอร้องด้วยความรู้สึกจากใจ
มารบกวนฉันใกล้ใกล้อย่าไปไหนอีกเลยนะคนดี
22 มีนาคม 2549 14:15 น.
ทะเลใจ
อยากถามคนดี ..ฉันร้องไห้ได้ไหม
หากหัวใจมันเหนื่อยล้ามาหนักหนา
ฉันร้องไห้ได้ไหมในบางเวลา
เมื่อเจอปัญหาเข้ารุมเร้าภายในใจ
เธอไม่จำเป็นต้องบอกรักฉัน
แค่กอดกันในวันที่หวั่นไหว
เธอไม่ต้องปลอบโยนด้วยคำหวานใดใด
เพียงอยู่ใกล้ใกล้ฉันก็เพียงพอ
และวันนี้ฉันขอร้องไห้จะได้หรือเปล่า
กับเรื่องราวเข้าถาโถมจนใจท้อ
เกินจะกลั้นน้ำตาไว้ให้ไหลคลอ
และฉันขอร้องไห้ใกล้ใกล้เธอได้ไหมคนดี