10 ตุลาคม 2546 16:21 น.
ทะเลหวั่น
วันเก่าๆวันนั้นเทอจำได้บ้างไหม
เกี่ยวกับใจของเทอที่มีฉัน
วันเก่าๆวันนั้นมันสำคัญ
กับตัวฉันคนนี้ตลอดไป
เป็นวันแรกที่เทอมาพบฉัน
เราเจอกันที่ร้านนี้จำได้ไหม ( ร้านอินเตอร์เน็ต )
อีกวันหนึ่งเทอนั้นก้อได้ไป
เทอนั้นไซร้ไปหาฉันที่โรงเรียน
ตอนนั้นฉันเรียนคอมพิวเตอร์อยู่
เทอก้อรู้ว่าฉันเรียนอยู่ห้องนี้
ก้อเพื่อนฉันไอ้คนนั้นมันตัวดี
ดันแนะชี้ให้เรามาพบกัน
ฉันเริ่มมีใจให้เทอก้อตอนนี้
เพราะเริ่มรู้สึกดีๆกับเทอนั้น
เริ่มให้เทอเป็นคนสำคัญ
สำหรับใจของฉันตอนนั้นมีเพียงเทอ
และแล้วเทอก้อหายไป
ปล่อยให้ฉันนั่งพร่ำเพ้อ
ฉันคอยมองหาแต่เทอ
ว่าเมื่อไรนะเออเทอจะกลับมา
มันผ่านมาแล้วหนึ่งปี
เทอคนดีก้อไม่กลับมาหา
เทอทำให้ฉันต้องเสียน้ำตา
เพราะรู้ดีว่าเทอคงไม่กลับมาหากัน
ตอนนี้ก้อ สอง ปี
เทอคนดีก้อยังไม่มาหาฉัน
โอ เค ก้อได้เราเลิกกัน
เรื่องเก่าๆนั้นให้มันเป็นอดีตไป
ปัจจุบันวันนี้
ฉันก้อได้มีคนใหม่
คนนี้เขาก้อทำให้ฉันเสียใจ
เพราะฉันทำดีกับเขาเท่าไรก้อไม่เคยแคร์
มันเป็นเพราะอะไร
ฉันถึงไม่เจอใครที่จิงใจแน่วแน่
คนที่คอยคุย ดูแลฉันและ take care
ไม่ใช่คนที่คอยแต่ทำให้ฉันต้องเสียใจ
อกหักครั้งที่สองแล้วนะ
ไม่มีใครเห็นใจฉันเลยล่ะรู้ไหม
มีแต่คนคอยซ้ำเติมฉันทุกครั้งเรื่อยไป
มีใครเห็นใจฉันบ้างไหมบอกที
ทั้งคนเก่าและคนใหม่
อยากรู้ว่าหัวใจเทอทั้งสองทำด้วยอะไรกันนี่
ทำไมไม่ยอมรับฉันเลยคนดี
ทำให้ฉันเจ็บช้ำอย่างนี้เรื่อยไป
10 ตุลาคม 2546 15:58 น.
ทะเลหวั่น
ไ ห น เ ท อ บ อ ก ตั ด ใ จ จ า ก เ ข า ไ ด้ ไ ง
แ ล้ ว ทำ ไ ม ยั ง ห่ ว ง ใ ย ข น า ด นั้ น
ไ ห น บ อ ก ว่ า ต อ น นี้ ไ ม่ คิ ด แ ล้ ว ที่ จ ะ ผู ก พั น
แ ต ่ ก้ อ ยั ง ป ฏิ บั ติ ต่ อ กั น เ ห มื อ น เ ค ย
บ อ ก ฉั น ห น่ อ ย ไ ด้ ไ ห ม
กั บ เ ข า ทำ ไ ม เ ท อ ถึ ง ไ ม ่เ ฉ ย
แ ต ่ กั บ ฉั น เ ท อ ก ลับ ล ะ เ ล ย
ทุ ก ค รั้ ง ที่ เ จ อ เ ท อ เ ฉ ย ทุ ก ที
ทั้ ง ที่ เ ข า ก ้ อ ช อ บ ค น อื่ น
แ ต่ เ ท อ ก้ อ ย ั ง ยื น ยั น ช อ บ เ ข า อ ยู่ นี่
ไ ด้ โ ป ร ด ต ั ด ใ จ จา ก เ ข า ให ้ ไ ด้ เ ถิ ด ค น ดี
ม า ห า ฉั น บ้ า ง ซี เ ผื่ อ เ ท อ จ ะ สุ ข ใ จ
6 ตุลาคม 2546 20:01 น.
ทะเลหวั่น
ขอโทษที่ทำให้เทอรำคาญ
กับเรื่องวานๆที่ผ่านมานั้น
ขอโทษที่เข้ามาผูกพัน
เพราะฉะนั้นวันนี้ฉันต้องไป
มันคงพอใจเทอมาก
แต่ฉันนั้นสิยากที่จะจากเทอไปไกล
ไม่เป็นไรสำหรับเทอฉันทำได้
แค่เจ็บใจนิดหน่อยนิดเดียวเอง
5 ตุลาคม 2546 11:38 น.
ทะเลหวั่น
จะสอบแล้วนะ
ตั้งใจอ่านหนังสือให้มากๆล่ะรู้ไหม
จะได้ทำข้อสอบได้ง่ายสบายใจ
ไม่ต้องหวั่นกลัวข้อใดที่เทอเจอ
ฉันว่าเทอต้องทำได้
เพราะมีกำลังใจน้อยๆดวงนี้มาเสนอ
ที่จะคอยกระซิบใกล้ๆหูของเทอ
บอกคำตอบข้อสอบเสมอถ้าเทอต้องการ
4 ตุลาคม 2546 11:20 น.
ทะเลหวั่น
ลาก่อนเพื่อนเกลอ
เทอจงจำเสมอว่ายังมีฉัน
จงจำไว้ว่าหัวใจเราจะไม่ลืมกัน
จงจำไว้ว่าฉันไม่ลืมเทอ
แม้กายจะจากแต่ใจใกล้
กลอนบทนี้ทดแทนความห่างไกลได้สมอ
ถึงแม้จะจากไปและไม่เจอ
แต่สำหรับมิตรภาพมีให้เทอตลอดไป
ไม่ต้องนับหรอกวันเวลา
ว่าเราคบกันมานานเท่าไร
แต่ให้รู้ว่ามันจะไม่เปลี่ยนไป
ขอให้เทอจงมั่นเทอคนดี
หน้าส่วนตัว
580
