นับจากวันที่เธอได้ลาจาก เหมือนถูกพรากลมหายใจไปจากฉัน มีชีวิตแต่ไร้ความจริงจัง ไร้ความหวังความฝันนั้นไม่มี ฉันต้องอยู่คนเดียวอย่างเจ็บปวด แสนร้าวรวดแทบตายกลายเป็นผี เธอมาบอกกับฉันว่าเป็นคนดี แล้ววันนี้เธอทำไมไปจากกัน
ฉันไม่อาจเป็นได้ที่ใจหวัง ไร้พลังสร้างสรรค์ที่ฝันเห็น คนไร้ค่าคนนี้ที่ฉันเป็น ที่เธอเห็นก็แค่ชายไร้ตัวตน จะทำดีมีใจให้เท่าไหร่ แต่หัวใจเธอไม่เคยจะหวั่นไหว มีแค่เขาคนนั้นในหัวใจ ไม่มีที่เหลือไว้ให้ฉันเลย