11 พฤษภาคม 2546 14:14 น.

ไม่อาจทำอะไร(ได้เลย)

ฉันรู้ว่าเธอ กำลัง จะจากจะไป
แต่ไม่อาจ ทำอะไร ได้สักอย่าง
มีแค่เพียง รอยยิ้ม ที่เจื่อนจาง
แสดงความ อ้างว้าง ทางแววตา
จากนี้ไป ฉันคง ต้องโดดเดี่ยว
ต้องทนอยู่ คนเดียว อย่างเหว่ว้า
แต่จะคิดถึง เธอทุกที่ ทุกเวลา
แม้รู้ตัวว่า ไร้ค่าใน สายตาเธอ