30 มีนาคม 2545 13:12 น.
ทะเลลม
ในป่าช้ายังมีผี
ที่ใจเธอยังมีฉัน
ถ้าวันใดเธอลืมกัน
ฉันจะให้ผีในป่าช้านั้น
ไปหลอกเธอ
30 มีนาคม 2545 12:14 น.
ทะเลลม
ดวงอาทิตย์เคลื่อนคล้อยลอยลงต่ำ
ฟ้าสีครามดำมืดมิดสนิดแสง
ลมโบยโบกพัดไปเริ่มรุนแรง
ฟ้าที่เคยแจ่มแจ้งมืดมัวไป
เหมือนหัวใจของฉันในวันนี้
ที่ไม่มีแสงสว่างให้สดใส
ถูกทำร้ายทำลายแล้วหัวใจ
ถูกทุบไปด้วยมือเธอทมี่รักกัน
30 มีนาคม 2545 11:16 น.
ทะเลลม
ในทุกครั้งที่เห็นเธออยู่กับเขา
หัวใจเราหม่นหมองแทบร้องให้
อยากจะรู้เหตุผลของหัวใจ
ว่าทำไมไม่บอกไปให้รู้กัน
ได้แต่เฝ้ามองเธอนี้อย่ห่างห่าง
แสนอ้างว้างเธอเหมือนไกลจากใจฉัน
ได้แต่เพ้อละเมอหาอยู่ทุกวัน
ได้แต่ฝันถึงเธออยู่ข้างเดียว
30 มีนาคม 2545 11:02 น.
ทะเลลม
เธอยืนอยู่ตรงหน้าไม่กล้าบอก
พูดไม่ออกบอกไม่ได้ใจไม่กล้า
สิ่งที่ทำได้แต่เพียงแค่มองตา
ไม่รู้ว่าจะพูดไปอย่างไรดี
เพราะว่ารักแล้วใจไม่กล้าเอ่ย
ไม่เฉลยจึงปวดใจอยู่อย่างนี้
ได้แต่มองเธอกับเขาอยู่ทุกที
เจ็บครั้งนี้เพราะหัวใจไม่กล้าพอ
29 มีนาคม 2545 14:24 น.
ทะเลลม
จากกันแล้วจากไปแสนไกลห่าง
เธอแยกทางจากฉันแสนหวั่นไหว
เธอได้ทิ้งฉันไว้ไปแสนไกล
เธอทำไมทำร้ายใจให้เลือนลาง
ฉันทำได้แค่เพียงออกตามหา
เดินทางมาหาเธอนี้ที่หนีหาย
เดินเสียจนหัวใจแทบวางวาย
แต่สุดท้ายก็ไม่เจอเก้อเลยกู