15 พฤศจิกายน 2548 15:45 น.
ทะเลลม
ลอยกระทงบรรจงมาบรรจบ
หลายคนพบคู่ครองไม่หมองศรี
เดินเคียงคูอยู่ใกล้ๆแสนยินดี
ส่วนฉันนี้คงต้องเดินอย่างเดียวดาย
เมื่อไม่มีใครอยู่เคียงคู่ฉัน
มีแควันคืนว่างแสนห่างหาย
ไม่มีเลยใครที่เคยเคียงคู่กาย
เฮ้อใจหายนอนอยู่บ้านดีกว่าเรา
17 เมษายน 2548 12:13 น.
ทะเลลม
ทุกสิ่งก็แค่อดีตที่ผ่านไป
เป็นแค่สิ่งร้ายๆที่ทำให้ใจต้องไหวหวั่น
เป็นแค่บางสิ่งที่เราเคยผูกพันธ์
เป็นแค่นั้นแต่ตัดใจไม่ได้เลย
อยากจะลืมเรื่องราวที่เราผ่าน
ลืมวันวานที่เคยพบจบเฉยๆ
ลืมว่าไม่มีใครอย่างเช่นเคย
ลืมไม่ได้เลยไม่รู้เพราะอะไร
จึงต้องมาคิดถึงวันเก่า
วันที่เศร้าเสียใจไม่อาจถอน
วันที่ฉันหัวใจแสนร้าวรอน
วันที่สะท้อนความเหว่ว้าของใจ
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะลืมได้
ไม่รู้ว่าวันไหนจะไถ่ถอน
ไม่รู้ว่าวันไหนใจไม่อาวรณ์
จึงเขียนกลอนบอกลืมเธอไม่ได้เลย
13 ธันวาคม 2547 12:47 น.
ทะเลลม
วันที่เธอเดินไปจากใจฉัน
ทิ้งคืนวันที่ฝันร่วมกันไว้
เธอออกเดินไปกับคนที่ห่างไกล
เธอจากไปเพราะว่าใจเราห่างกัน
ทิ้งให้ฉันต้องจมกับความเหงา
เมื่อไร้เงาคนเคียงข้างดั่งเคยฝัน
ไม่มีอีกแล้วทั้งคืนและวัน
เหลือแค่ฉันลำพังเท่านั้นเอง
3 พฤศจิกายน 2546 18:31 น.
ทะเลลม
ค่ำคืนนี้เธอจะฝันถึงใคร
ค่ำคืนนี้ใครจะฝันถึงคนไหน
ค่ำคืนนี้จะเป็นเช่นไร
ในหัวใจจะฝันถึงแต่เธอ
ค่ำคืนนี้จะมีดาวบนฟ้าไหม
ค่ำคืนนี้ยังห่วงใยเธอเสมอ
ค่ำคืนนี้มอบใจให้กับเธอ
รักเสมอแม้คืนไหนเท่าไหร่ก็ตาม
31 ตุลาคม 2546 17:37 น.
ทะเลลม
อีกไม่นานเรานั้นพลันต้องจาก
จำต้องพรากจากไปไกลสุดแสน
ต้องลาไกลไปถึงซึ่งดินแดน
ต้องตอบแทนแผ่นดินที่เกิดมา
การที่ฉันจากไปในครั้งนี้
ใจฉันมีแต่ความรักและห่วงหา
แสนคิดถึงคิดคำนึงถึงหน้าตา
ด้วยหวังว่าจะกลับมาเพื่อเจอกัน
เธออยู่ไกลกับฉันที่ตรงนี้
ขอคนดีในใจที่ใฝ่ฝัน
ขอให้เธอคิดถึงบ้างแล้วกัน
เพื่อให้ฉันฝ่าฟันวันกลับมา
ในเวลาที่ฉันั้นท้อแท้
ขอเพียงแค่กำลังใจให้มาหา
แล้วฉันนั้นจะหวนทวนคืนมา
แล้วกระซิบเบาๆว่า...ฉัน..รัก..เธอ