4 พฤษภาคม 2546 17:34 น.
ทะเลรัก
เฮ้อ ! นึกว่าหนังสืออะไร ที่แท้หนังสือนิยายเรื่องสั้นนี่เอง เห็นเราชอบอ่านนิยายหรือไงนะ" ว่าแล้วตูบก็ปานิยายเล่มนั้นลงถังขยะ
พอดิบพอดี แล้วตูบก็เผลอหลับไป
ระหว่างหลับก็มีเสียงตุบ ตุบ สวบ สวบ แกร็ก เหมือนมีใครกำลังทำอะไร แต่ตูบไม่รู้เรื่อง แล้วเสียงนั้นก็เงียบไป
แล้วขณะนั้นตูบฝันว่า ...............
27 เมษายน 2546 14:58 น.
ทะเลรัก
วันหนึ่ง - หัวหน้าเรียกเขาเข้าไปพบในห้อง หัวหน้าบอกเขาว่า
หัวหน้า : " คุณตูบคุณรู้ไหมว่างานที่คุณทำนี้มันไม่ตรงกับที่ลูกค้าต้องการคุณแก้มากี่รอบแล้ว ยังคิดไม่ออกอีกเหรอ "
ตูบ : " ผมทำเต็มที่แล้วนะครับ "
ตูบพยายามเก็บอารมณ์ที่สะสมมานานนับปี
หัวหน้า : " ผมให้โอกาสคุณ 2 วัน จัดการกับงานนี้ให้เรียบร้อย "
ตูบ : " ผมทำไม่ได้ "
หัวหน้า : " ทำไมคุณคิดจะปล่อยให้งานนี้มันพังใช่ใหม "
ตูบมองหน้า หัวหน้าพร้อมกับหน้านิ่วขิ้วขมวด กัดฟันอย่างแรง
ตูบ : " ผมขอลาออก ใครมันอยากทำงานกับคุณก็ทำไป บริษัทดีกว่านี้ก็มีเยอะ ฝีมืออย่างผม ผมไม่ง้อหรอก ไอ้เจ้านายที่ประเภทวันวันเหล่แต่เลขา
แล้วไม่ทำงานอะไรเลยเนี่ย ผมเบื่อ "
เจ้านายยืนตาค้าง อาปากค้างสักพัก ตูบก็เดินออกไปเก็บข้าวของแล้วอำลาเพื่อน ๆ ในสายงานออกไป
วันต่อมา ณ ที่บ้าน
ตูบช่างนั่งทำหน้าเซ็งกับชีวิตเหลือหลายทำไมนะทำไมเขาไม่ยอมอดทนเขาคิดป่านนี้ก็คงมีงานทำต่อแล้ว เฮ้อ
สักพักเขาก็ออกจากบ้านไปกินข้าวลำพังริมแม่น้ำเจ้าพระยา เขามองพระอาทิตย์ลาลับขอบฟ้าไกล ขอดูแล้วช่างสวยงามเสียจริง
เขาอิ่มอาหารที่อร่อยมากมาก และวิวก็สวยจนกระทั่งมืด เขากำลังเดินกลับบ้าน ทันใดนั้นเอง
เขาเห็นโจรวิ่งราวกระเป๋าเป้ของผู้หญิงคนหนึ่ง นายตูบ จึงวิ่งตามโจรไป จนกระทั่งโจรหยุดแล้วชักมีดขึ้นมา
ในใจตูบกลัวก็กลัวแต่อยากเป็นฮีโร่เหมือนกัน จึงกระโดดเข้าหากำแพงแล้วตีลังกาเอาขาฟาด ฟาด ฟา....ด
"จ๊ากก" เสียงตูบร้อง
"โอ้ยย" ตูบร้องลั่น เพราะขาไปฟาดมีดที่โจรถือไว้ โจรก็ตกใจจึงทิ้งกระเป๋าไว้แล้ว หนีจากไป
ทันใดนั้นเอง เจ้าทุกข์กับตำรวจก็มาถึงบริเวณนั้น ตูบโดนจับข้อหาวิ่งราวทรัพย์ซะได้
" คุณตำรวจ ผิดคนแล้ว " ตูบโวย
" นี่แหล่ะค่ะ คุณตำรวจ จับมันไปเลย " เจ๊ที่ถูกวิ่งราว
" โว้ยยย เจ๊ มันวิ่งไปนู่นแล้ว ฉันไม่ได้ขโมย " ตูบเริ่มโมโห
แต่ไม่มีใครเชื่อตูบจึงถูกพาตัวไปโรงพักพร้อมกับแผลที่ขาเล็กน้อย ตูบเถียงอยู่ยกใหญ่ ตำรวจอีกนายก็ขึ้นมาบนโรงพักพร้อมกับโจรที่วิ่งราวเจ๊
พร้อมกับเจ้าทุกข์อีก 2 คน
" เออ เอ ไอ้หมอนี่แหละค่ะ คุณตำรวจ " เจ๊ที่กล่าวหาว่าตูบเป็นขโมย ตำรวจที่จับตูบมาจึงงง
" ไม่ใช่เขาหรอกค่ะ แห่ะ แห่ะ เห็นมันมืดก็ไม่นึกว่า " เจ๊หัวเราะแก้เขิน
" ปล่อยได้ยัง ผมจะไปหาหมอ " ตูบโวย
เจ็ตะโกนมา " เดี๋ยวสิคุณ "
" อะไรอีก " ตูบเซ็ง
" ฉันมีของตอบแทนและอยากขอโทษเธอนะ " เจ๊กล่าว
" ถ้าให้เงินเก็บไว้เถอะ เอาไว้ให้โจรรายต่อไปก็แล้วกัน " ตูบบอกเจ๊
" ในกระเป๋าไม่มีเงินหรอก แต่ฉันมีหนังสือเล่มนึง รับไว้นะ " เจ๊บอกพร้อมกับทำหน้าอยากให้จริง ๆ
ตูบจึงรับมาแล้วตูบก็ออกจากโรงพักอย่างพระเอก ตูบคิดในใจ ซวยจริง ๆ โว้ย
แล้วเขากลับมาพักที่บ้านตัวเองพร้อมกับทายารักษาแผล นึกขึ้นได้เจ๊นั่นหยิบหนังสือมาให้นี่นา ตูบจึงหยิบขึ้นมาดูสักพัก
To be continue !!!
หน้าส่วนตัว
1866
