23 พฤศจิกายน 2549 16:42 น.
ทองหยิก
เริ่มเลยนะ
ความเอ๋ยความสุข
ทำเอาขนลุก
มันจุกจนต้องพลั่งหลั่งน้ำตา
ไม่อยากเสวนา
เพราะยากจะหา
คำพูดใดใดมาบรรยาย
จะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน สับปะรด หรือไม่เป็นสับปะรดเลยก็ได้ ไม่ว่ากัน
22 พฤศจิกายน 2549 18:33 น.
ทองหยิก
มาจะกล่าวบทไป
ถึงอีกาน้อยใหญ่ ณ ที่นี่
อันตัวเราใช่ยอดรักนักกวี
แต่ก็ใช่ขี้ขี้นะแม่นกกา
ถึงรูปทรามแต่นามเพราะจะบอกให้
"ทองหยิก"ไงจำไว้อย่าลืมหนา
กายเป็นลิงตัวจริงคือนกนา
เที่ยวเสาะหาที่เหมาะเหมาะเพื่อเพาะพันธุ์
thaipoem เต็มใจให้สิทธิ์เขียน
แม่กระเรียนช่วยเติมใจให้เต็มฝัน
พ่อนกนาจะแบ่งสุขให้ทั่วกัน
ถ้านกกาช่วยดันพ่อทองเอย
หน้าส่วนตัว
2541
