13 ธันวาคม 2550 18:46 น.
ทองหยิก
สักกะวาหน่าหนาวบ่าวนอนเถียง
บ่มีคูมาเคียงเทิงเถียงน้อย
ผ้าขาวม้าหนุนคอถ่ารอคอย
สาวซ่ำน้อยย่างกายยามกลางคืน
นอนคนเดียวเปลี่ยวใจอี่หลีแท้
มีเพียงแต่ควายบักตู้อยู่ดึกดื่น
เป็นหมู่ข้อยคอยยิ้มให้สดซื่น
ทุกค่ำคืนหัวใจข้อยเศร้าระทม
หลับบ่หลับกะคุมหลับจนว่าหลับ
เอาความเมื่อยคอยดับความขื่นขม
นอนหมุ่นไปหมุ่นมาย้อนทุกข์ตรม
มันระทมแท้แท้ใจผู้บ่าวน้อย
สาวบ่มาย่างกายให้ได้เห็น
หนาวจนเย็นฮอดใส้จนท้อถอย
อยากแท้เด้มีผู้สาวมาสำออย
นอนเคียงข้อยอยู่เทิงเถียงจนซอดแจ้ง
สักวาหน่าหนาวสาวบ่มี
นอนบ่ดีจักกะหน่อยข่อยหน่ายแหนง
เถียงนาน้อยคอยผู้สาวมาเบิ่งแงง
จนสอดแจ้งกะบ่มีเงาผู้สาวเลย
เดี๋ยววันหลังมาแปลให้ฟังนะครับบบบบ.... งงกันเล่นๆไปก่อน หรือใครมีฌาณวิเศษก็เชิญแปลเป็นกลอนม่วนๆ(เพราะๆ)ให้คนอื่นฟังไปก่อนก็ได้ ไม่ว่ากัน :)
4 ธันวาคม 2550 21:33 น.
ทองหยิก
หอมอรุณกรุ่นกลิ่นระรินหลา แผ่ลงมาจากสรวงทบวงสวรรค์
แทรกกระทบบริวารบวรบรรณ์ เจิดจรัสจัดสรรทั่วถิ่นแดน
ผิจะกล่าวหนาวนี้หนาหน้าหนาว เหล่าหนุ่มสาวเหงาหงอยเศร้าสร้อยแสน
คราคนรักจักต้องห่างไปต่างแดน หนาวสุดแสนเศร้าสร้อยหงอยหทัย
เสียงไก่โห่รับขวัญตะวันรุ่ง แต่หัวใจข้าเหงางุ้งเจ้ารู้ไหม
สายตะวันแทรกสอดลอดฟ้าไกล แสงตะวันปาดหัวใจด้วยไฟเปลว
ลมแห้งแห้งพริ้วโพกโบกทิวสน หัวใจคนจักสลายละลายเหลว
อยากจะฉุดหยุดสาวเจ้าคนเลว จะจากจรหนุ่มเอวบางไปทางใด.
there is the short story i've written here--- http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story8802.html
1 สิงหาคม 2550 08:34 น.
ทองหยิก
คิดถึงจังเลยอะตัวเอง เค้าไปเที่ยวลาวมา เค้าเลยเอาลิงมาฝาก เลี้ยงดีๆนะ
ลิงน้อยน่ารักน่าหยิกน่าหยอก
นั่งปลอกกล้วยหอมกล้วยไข่กล้วยเน่า
อ้าปากงับพลาดงับมืองับเอา
ร้องไห้เสียงเบาเสียงต่ำเสียงสูง
น่าสงสารลิงน้อยลิงเล็กลิงจิ๋ว
วิ่งริ่วหาพ่อหาแม่หาลุง
เจ็บมือเจ็บท้องเจ็บใส้เจ็บพุง
ร้องไห้ลั่นทุ่งลั่นทมลั่นใจ
แม่สอนกินกล้วยคราใดคราไหนครานั้นนี้
ไห้หมั่นระวังดีวังหลวงวังใหญ่
เพราะกล้วยมีพิษมีเพทมีภัย
กล้วยสุกดิบก็ได้ก็ดีก็ตาม
พ่อบอกปลอกกล้วยปลอกเปลือกปลอกลอก
อ่านทางให้ออกให้เป็นให้ความ
จับเปลือกกล้วยให้แน่ให้แฟ้นให้งาม
แล้วค่อยสวาปามสวามีสวาวาม
ลงพุงลุงลอกลุงวอกลุงลิง
สอนว่าตอนกินตอนกัดตอนไหนก็ตาม
ต้องตั้งจิตตั้งใจตั้งคำถาม
กัดคำงามงามพอดีพอดีเอยเอย
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...ลงไม่ได้ ขอบันไดหน่อยเร้ว...วู้....
5 กรกฎาคม 2550 13:51 น.
ทองหยิก
อยู่ดีดีก็ไม่เป็น
เจือกหนีเย็นมาหาร้อน
ตับจะแตกม้ามจะกร่อน
กระดูกจะแยกเป็นท่อนจะบ้าตาย
อยู่ดีดีไม่ว่าดี
เจือกอยากมาที่นี่ทำไม
กรุงเทพฯเมืองร้อนเข้าใจไหม
อยากมาทำไมหนอพ่อคุณ
เวรกรรม....
19 มิถุนายน 2550 00:13 น.
ทองหยิก
เป็นหนุ่มมาก็ห้าปีกว่า
สิวเพิ่งมาโผล่โอ้รับไม่ได้
เขรอะหน้าผากอยากจะบ้าตาย
แก้มซ้ายขวาไซร้ยากจะประมาณ
อยากใส่หน้ากากให้มันรู้แล้วรู้รอด
อากาศร้อนสุดยอดน่าสงสาร
วัยรุ่นเขาเห่อเป็นสิวกันตั้งนาน
ตัวเองเพิ่งมาออกอาการตอนปลายวัย
หานุ้นหานี่มาทาถู
จบเห่หน้าxูที่เคยใส
เวลาส่ิองกระจกคราใด
ตกกระใจนึกว่าผีหลอกตอนกลางวัน
ไม่เข้าใจตัวเองโอ้พระเจ้า
ใบหน้างี่เง่าไร้ความหวัง
ทั้งสิวเสี้ยนสิวหัวช้างพัลวัล
กรูกันเบียดเสียดบนหน้าเรา
ขอร้องท่านผู้มีเมตตา
กรุณาหาทางออกให้ข้าเจ้า
บอกเคล็ดทำให้สิวบางเบา
ก่อนที่หมู่เฮาจะคิดสั้น
ฮือๆๆ...