3 กันยายน 2549 08:07 น.
ทวิชา
วโรกาส องค์พระ ภูมิพล
ทรงครอง นพปฎล ปิ่นเกศี
สืบสิริราชย์ แห่งองค์ วงศ์จักรี
หกสิบปี ที่ทรง เป็นฉัตรชัย
ธ ครองแผ่นดิน โดยทรงธรรม
ธ เลิศล้ำ เมตตา ค่ายิ่งใหญ่
ธ ทรงเป็นมิ่งขวัญของชาวไทย
ธ ทรงเป็นผู้ให้แก่ปวงชน
พระบาทผ่าน ธารา ฝ่าขุนเชา
ภูมิลำเนา ทุกแคว้น ในแดนหน
ศึกษา ป่า ดิน น้ำ เพื่อคิดค้น
วิจัย ฝน ฝาย เขื่อน ให้แผ่นดิน
ราษฎร ทุกข์ท้อ อยู่ในจิต
ธ ทรงคิดแก้ไขให้หมดสิ้น
พระราชดำริ พอเพียง เลี้ยงชีวิน
ให้พออยู่ พอกิน ตามครรลอง
ขอเดินตาม รอบเบื้อง ฝ่าพระบาท
เสียสละ เพื่อชาติ ไทยทั้งผอง
เทิดพระเกียรติ พระทรงชัย เกริกไกรก้อง
ธ คือ ครู ของพสกปกเกล้าไทย
31 สิงหาคม 2549 08:14 น.
ทวิชา
เด็กเด็กเริ่มหัดเรียน
ฝึกอ่านเขียนจาก ก.ไก่
มีครูแนะทางให้
จนเติบใหญ่มีวิชา
บางครั้งที่ทำผิด
ครูไม่คิดจะถือสา
ห่วงใยเสมอมา
ด้วยเมตตาและอารี
กราบครูด้วยดวงใจ
ซาบซึ้งในคุณความดี
กรองถ้อยร้อยวจี
มอบแด่ครูทดแทนคุณ
30 สิงหาคม 2549 08:51 น.
ทวิชา
ย้อนอดีตวัยเยาว์ยังเขลานัก
ครูพร่ำสอนให้รู้จักรักหนังสือ
ครูสอนอ่านสอนเขียนเพียรฝึกปรือ
ครูจับมือน้อยน้อยค่อยลากตาม
นาน...แสนนาน..นานนักจากวันนั้น
ศิษย์เรียนผ่านหลายชั้นไม่เกรงขาม
หมั่นศึกษาค้นคว้าพยายาม
จนงอกงามรุ่งเรืองเพราะมีครู
( ครู : ผู้ประพันธ์)
คำว่า "ครู" ยิ่งใหญ่ใช่เรือจ้าง
เป็นเข็มทิศนำทางสู่ฝั่งฝัน
คำว่า "ครู" มีค่าเหนืออนันต์
กราบแทบเท้าด้วยชีวันลูกศิษย์ครู
(ศิษย์ : ร้อยกรองแด่ครู)
เนื่องในโอกาสที่ครูเกษียณอายุราชการ
25 สิงหาคม 2549 14:37 น.
ทวิชา
เขียนที่แผ่นดินทองของสยาม
วันมงคลฤกษ์ดีดิถียาม ที่สิบสิงเดือนนามสิงหาคม
ขึ้นต้นสารกรานกราบบาทมารดา ด้วยกตัญญุตาอันสุขสม
ลูกจากบ้านฐานถิ่นมานานนม หวังให้แม่ชื่นชมปริญญา
หวนให้นึกเมื่อครั้งไม่ห่างอก แม่ป้องปกเภทภัยทุกทิสา
ลูกร้องไห้แม่คอยซับน้ำตา ลูกเริงร่าพาแม่อ่มเอมใจ
ลูกเหน็บหนาวแม่เฝ้าพะนอชิด ลูกพลั้งผิดแม่คิดอภัยให้
ลูกเจ็บป้วยแม่เฝ้าคอยห่วงใย พระคุณแม่เกินใครในโลกา
สังกวันลูกจะกลับไปให้รับขวัญ ฝากชีงันพันผูกมารดาไว้
ลงอักษรตอนท้ายสื่อความนัย เคารพรักจากใจลูกม่เอย
15 ตุลาคม 2548 14:14 น.
ทวิชา
อาจไกลเกินใจจะไขว่คว้า
อาจสูงเกินกว่าจะไปถึง
อาจไม่ใช่ใครที่เป็นหนึ่ง
อาจไม่หวานซึ้งในคำรำพัน
แต่ใจดวงนี้ก็ยังรอ
แต่แค่ขอให้เธอหันมาสนใจฉัน
แต่เพียงแค่เศษเสี้ยวที่มองกัน
แต่เท่านั้นก็สุขใจ
เพียงความรักที่มีค่าจากเธอ
เพียงเพ้อเฝ้าหาไม่ห่างหาย
เพียงใจที่เหม่อมคอยคอยใจ
เพียงวันหนึ่งจะได้บอกรักเธอ
ขอเพียงแอบมองอยู่ที่เก่า
ขอเพียงเห็นเงาของเธอเสมอ
ขอเพียงค่ำคืนที่จะพร่าเพ้อ
ขอเพียงได้คิดถึงเธอคนเดียว
หน้าส่วนตัว
1791
