3 กันยายน 2549 08:07 น.

ธ คือครู

ทวิชา

วโรกาส  องค์พระ  ภูมิพล
ทรงครอง นพปฎล  ปิ่นเกศี
สืบสิริราชย์  แห่งองค์  วงศ์จักรี
หกสิบปี  ที่ทรง เป็นฉัตรชัย
ธ  ครองแผ่นดิน โดยทรงธรรม
ธ เลิศล้ำ เมตตา ค่ายิ่งใหญ่
ธ ทรงเป็นมิ่งขวัญของชาวไทย
ธ  ทรงเป็นผู้ให้แก่ปวงชน
พระบาทผ่าน ธารา  ฝ่าขุนเชา
ภูมิลำเนา  ทุกแคว้น  ในแดนหน
ศึกษา ป่า ดิน น้ำ เพื่อคิดค้น
วิจัย ฝน ฝาย เขื่อน ให้แผ่นดิน
ราษฎร ทุกข์ท้อ อยู่ในจิต
ธ ทรงคิดแก้ไขให้หมดสิ้น
พระราชดำริ พอเพียง เลี้ยงชีวิน
ให้พออยู่  พอกิน  ตามครรลอง
ขอเดินตาม รอบเบื้อง ฝ่าพระบาท
เสียสละ  เพื่อชาติ  ไทยทั้งผอง
เทิดพระเกียรติ พระทรงชัย เกริกไกรก้อง
ธ  คือ ครู ของพสกปกเกล้าไทย				
31 สิงหาคม 2549 08:14 น.

ครูในดวงใจ

ทวิชา

เด็กเด็กเริ่มหัดเรียน
ฝึกอ่านเขียนจาก ก.ไก่
มีครูแนะทางให้
จนเติบใหญ่มีวิชา
บางครั้งที่ทำผิด
ครูไม่คิดจะถือสา
ห่วงใยเสมอมา
ด้วยเมตตาและอารี
กราบครูด้วยดวงใจ
ซาบซึ้งในคุณความดี
กรองถ้อยร้อยวจี
มอบแด่ครูทดแทนคุณ				
30 สิงหาคม 2549 08:51 น.

คุรุบูชิต

ทวิชา

ย้อนอดีตวัยเยาว์ยังเขลานัก
ครูพร่ำสอนให้รู้จักรักหนังสือ
ครูสอนอ่านสอนเขียนเพียรฝึกปรือ
ครูจับมือน้อยน้อยค่อยลากตาม
นาน...แสนนาน..นานนักจากวันนั้น
ศิษย์เรียนผ่านหลายชั้นไม่เกรงขาม
หมั่นศึกษาค้นคว้าพยายาม
จนงอกงามรุ่งเรืองเพราะมีครู
(  ครู : ผู้ประพันธ์)

คำว่า "ครู" ยิ่งใหญ่ใช่เรือจ้าง
เป็นเข็มทิศนำทางสู่ฝั่งฝัน
คำว่า "ครู" มีค่าเหนืออนันต์
กราบแทบเท้าด้วยชีวันลูกศิษย์ครู
(ศิษย์ : ร้อยกรองแด่ครู)
เนื่องในโอกาสที่ครูเกษียณอายุราชการ				
25 สิงหาคม 2549 14:37 น.

จดหมายถึงแม่

ทวิชา

เขียนที่แผ่นดินทองของสยาม
วันมงคลฤกษ์ดีดิถียาม                      ที่สิบสิงเดือนนามสิงหาคม
ขึ้นต้นสารกรานกราบบาทมารดา       ด้วยกตัญญุตาอันสุขสม
ลูกจากบ้านฐานถิ่นมานานนม           หวังให้แม่ชื่นชมปริญญา
หวนให้นึกเมื่อครั้งไม่ห่างอก             แม่ป้องปกเภทภัยทุกทิสา
ลูกร้องไห้แม่คอยซับน้ำตา                 ลูกเริงร่าพาแม่อ่มเอมใจ
ลูกเหน็บหนาวแม่เฝ้าพะนอชิด          ลูกพลั้งผิดแม่คิดอภัยให้
ลูกเจ็บป้วยแม่เฝ้าคอยห่วงใย           พระคุณแม่เกินใครในโลกา
สังกวันลูกจะกลับไปให้รับขวัญ          ฝากชีงันพันผูกมารดาไว้
ลงอักษรตอนท้ายสื่อความนัย            เคารพรักจากใจลูกม่เอย				
15 ตุลาคม 2548 14:14 น.

อาจใช่ที่ว่ารัก

ทวิชา

อาจไกลเกินใจจะไขว่คว้า
อาจสูงเกินกว่าจะไปถึง
อาจไม่ใช่ใครที่เป็นหนึ่ง
อาจไม่หวานซึ้งในคำรำพัน
แต่ใจดวงนี้ก็ยังรอ
แต่แค่ขอให้เธอหันมาสนใจฉัน
แต่เพียงแค่เศษเสี้ยวที่มองกัน
แต่เท่านั้นก็สุขใจ
เพียงความรักที่มีค่าจากเธอ
เพียงเพ้อเฝ้าหาไม่ห่างหาย
เพียงใจที่เหม่อมคอยคอยใจ
เพียงวันหนึ่งจะได้บอกรักเธอ
ขอเพียงแอบมองอยู่ที่เก่า
ขอเพียงเห็นเงาของเธอเสมอ
ขอเพียงค่ำคืนที่จะพร่าเพ้อ
ขอเพียงได้คิดถึงเธอคนเดียว				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทวิชา
Lovings  ทวิชา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทวิชา
Lovings  ทวิชา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทวิชา
Lovings  ทวิชา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงทวิชา