3 เมษายน 2551 01:57 น.
ทรายกะทะเล
ป่านนี้......จะเป็นอย่างไรบ้าง
ทนอ้างว้างกับลูกบางคนเป็นผลเสีย
ขอให้พ่อแม่อย่ากังวล ถึงคนอื่นเข้ามาเลีย
เป็นต้องเคลียร์ให้ทุกอย่างดู พระคุมครอง
สิ่งศักดิ์สืทธิ ในโลกนี้ไม่ทั้งคนดีอย่างพ่อแม่
ลูกขอแชร์ความเหงาด้วยการโทรไปหาวันละสอง
มีไปมพี่น้องคนอื่นเขาทอะไรให้ต้องมอง
ลูกขอป้องปกพ่อแม่ ขอให้พระคุ้มครอง.....
กราบแทบเท้าขอเป็นลูกที่เชื่องไปตลอด
ตาไม่บอดยังมองเห็นทางสว่างทังข้างสอง
ไม่มีใครมาทำเราได้อย่าไปมอง
ใครมาจองล้างผลาญเรานั้น ...วิบัติไป.............
3 เมษายน 2551 01:43 น.
ทรายกะทะเล
ใครบางคนว่าไปกระไรหนอ
ไม่เพียงพอมาต่อล้อกันไปถีงไหน
อยากว่าเป็นหญิงสำส่อนว่ากันไป
ไม่มีใคร เช่นเราไม่โกรธกัน
แต่รำคาญ อยู่อยู่ว่าคนใครน้าเป็นสำส่อน
บทละครที่พูดมาน่าเดียจฉันท์
เกิดขึ้นได้อย่างไรกันเป็นเช่นนั้น
เห็นหรือไรว่าใครเป็นหญิงสำส่อน
มีมาว่าเราทำตัวน่าเกลียดนัก
เอ...เราชัก รำคาญ มาสั่งสอน
โปรดรู้ไว้ว่าฉันรู้ผิดชั่วดีทุกตอน
ว่าสังวรณ์ในตัวเอง เล็งที่เรา
ยุติเถิด...ยุติ ...น่าเบื่อหน่าย
สร้างสรรค์ให้คนเราได้ไม่โง่เขลา
อยู่หย่างคนเป็นคนไม่ดีใครอยากเอา
ไม่อับเฉาอย่ามาว่ากันเลย........เฉยแล้ว........ไม่ต่อความ
พอแล้วนะรำคาญ......จะทำงาน ยุ่งจัง
1 เมษายน 2551 06:18 น.
ทรายกะทะเล
เคยมั้ย ........
บางทีโอกาสมาถึง เราทุ่มสุดตัวทำงาน ทั้งๆที่ก็มีลูก มีพ่อมีแม่
คิดกาลไกลว่า สักวีน จะต้องมีปัญญาเลี้ยงตัวเองอยู่รอดได้เอาพ่อแม่มาอยู่ด้วยกับลูกๆ
แต่บางทีนะ ความพยายามที่เกิดอยากทำงานขึ้น ก็กลับกลายมาเป็นการมีมีอุปสรรคทั้งหลาย มากมาย โดยที่คนบางคนไม่เห็น แล้วเค้าก็คว้า สิ่งที่เราคิดไปทำเอง
ไม่น่าเชื่อนะว่ามีคนแบบนี้ แต่เป็นเรื่องจริง
ก็ได้แต่ภาวนานะ ไม่ขอฝันอีกว่าอะไรจะเกิด ภาวนาว่าสักวันหนึ่งสิ่งที่ตั้งใจไว้จะเป็นจริง
แปลกนะ....
เราช่วยคนอื่นได้ ทุกคน แม้นกระทั่ง สุนัขที่คลอดลูกไม่ได้เราก็ช่วยทำคลอดให้ได้เพราะเห็นจากแม่ที่มีเมตตาจิต รักสัตว์เลี้ยงที่ซื่อสัตย์ พ่อกับแม่เราเป็นคนดีเราเอาบรรทัดฐานจากหนังสือการทำตนให้เป็นประโยชน์มาวัดนะ
เสียดาย......เหรอ ก็ไม่ใช่นะ เพราะ สิ่งที่เรากำอยู่ในมือ บางครั้งก็มีคน มารุมล้อมทำร้ายเรา แล้วเอาไปครอบครองแต่ผู้เดียว
ไม่น่าเชื่อ.....
หากสวรรค์มีตา...
ได้โปรดเห็นว่า สิ่งศักดิ์สิทธิในดลกนี้ ไม่ทิ้งคนดี........ที่อดทน และเคยที่จะทนอดมามาก ไม่สบายก็ต้องทำงาน คนภายนอกอาจเห็นว่า เรามีควาสุขดีนะ
แต่หารู้ไม่ว่า อะไรที่อยู่ในสมอง ต้องมีอะไรทำอีกมากมาย............
เมื่อไหร่ อุปสรรค จะหมดไปซะทีนะ เราไม่เคยไปยุ่งกับใครก่อน มีแต่คนชอบมา ระรานเรา ทิ่มแทงข้างหลัง และหักหลัง
ทำไมต้องมาเปรียบกันด้วยในเมื่อเวลาเกิด วันเดือนปี ก็ไม่มีใครที่จะตรงกันเสมอไป อย่าลืมว่าทุกคนไม่มีใครดีร้อย%แต่จะให้ อดทนไว้อย่างนี้.......คงเหมื่อนโดนดซ่ล่ามอยู่ตลอดเวลา ทั้งร่างกายและจิตใจ
เมื่อไหร่ที่ทนไม่ไหว ...หากโชคดีไป ก็คงมีคนมาเอาดซ่ออกไปแล้วให้เราได้มีโอกาสทำในสิ่งที่เราอยากทำ
หรือหากโขคร้าย
ก็คงตายคาโซ่ที่ผูกติดอยู่กับใจและกาย แล้ว ตายทั้งเป็นกระมัง................