19 มีนาคม 2551 00:13 น.

น้ำตา....คอยบอกว่า อย่าไหลมาอีก เพราะไม่มีใครเช็ดให้

อยู่คนเดียว
ไม่มีใคร ให้กำลังใจ
ใครกันหนอ บอกจะเป็นกำลังใจให้
จะไม่ไปไหน

ขอให้เป็นอย่างที่บอก
สิ่งศักดิ์สิทธิ ขอคุ้มครองด้วยค่ะ

978

love

comment

19 มีนาคม 2551 00:01 น.

ไม่ลืม.....

ทรายกะทะเล

ลืมแล้วใยเจ้าเอย.......
ก่อนเราเคยสัญญา จะรักกันไว้ให้มั่น
แต่ก่อนจะจากกันนั้น
โปรดได้ฟังฉันซะบ้างเป็นไร

ฟังแล้วฟังฉันก่อนโปรดอย่าได้ร้าวรอน
อ้อนวอนด้วยหัวใจ
เธอรักเค้าใช่ไหม
ขวัญใจ บกฉันหน่อยคนดี

เค้า.......มีดีที่ไหน...เธอ
เธอจึงละเมอเพ้อถึงอยู่ร่ำไป
โปรดอย่าลืมรักเราที่เคยปักใจ
โปรดเห็นใจ ขอจงได้ปราณี

รึลืมแล้วฤาเจ้าเอย
ก่อนเราเคยรักกันทุกคืนวันหวานชื่น
ไม่รักก็โปรดอย่าฝืน
ขอให้ลืมอย่ากลับคืนกลับคำ....

ฉันจะได้ไม่ลืม......:-(

646

love

comment

18 มีนาคม 2551 23:22 น.

ทุกข์มีไว้ให้เห็น ไม่ได้มีไว้ให้เป็น

ทรายกะทะเล

ตั้งแต่เกิดมา พาสุขสันต์
แม่พ่อรัก ประจักษ์ การศึกษา
พอเติบใหญ่ ย่อมมีบ้างทุกข์เกิดมา
ให้เป็นค่า ต้องแก้ ให้ได้เป็น

ทุกข์นั้นมีทุกวัน ไว้ให้เห็น
ไม่ได้เป็นทุกข์มาก ภาษาเหม็น
ใครจะว่าปากหรอยปูปลามาเป็นเป็น
ให้ใจเย็นไว้ได้ อย่าเสีย ใจไปคนเดียว..............

มึคนแต่งมาให้ เราบอกตัวเองว่าทำใจดีดีไว้ ได้แต่บอกกับตัวเอง
แต่ไม่มีใครสักคนที่จะเข้าใจเราจริง
เราเป็นผู้ผิดเสมอ
แล้ว ผิดมั้ย เอานกมาไว้ในกรง แล้วไม่ให้อาหาร
ก็ต้องปล่อยให้นกตัวนั้นออกไปทำมาหากิน จะเป็นบุยกว่า
ขังเค้าไว้ ....ปล่อยให้ธรรมชาติลงโทษดีกว่า

เราจะหาใครมาเปิดกรงให้เราที ช่วยด้วย........

781

love

comment

18 มีนาคม 2551 22:57 น.