16 ธันวาคม 2550 07:43 น.
ทรายกะทะเล
ก่อนหน้านี้ที่ฉันทำงานหนัก
เธอนั้นจักทำฉันให้เหงาหงอย
ไม่เคยห่วงดูแลแม้นแต่น้อย
ก็ยังคอยเฒ่าหัวงูอยู่ร่ำไป
ไม่รู้จัก หน้าตัวเองส่องกระจก
ไม่รู้ว่าตัวเองงกว่าแค่ไหน
ไม่รู้ว่าตัวเองมาจากกราเหง้าใด
ไม่รู้ว่าฉันสิ่งใด่เธอทำฉันช้ำใจ
ปล่อยฉันอยู่เดียวดายกับลูกน้อย
ฉันเฝ้าคอยว่าเมื่อไหร่ใยอยู่ไหน
ไม่มีแม้นเงากว่าจะกลับลูกหลับไป
เช้าก็ว่าไปส่งลูกน้อยเข้าโรงเรียนแล้วก็ไป
ไม่ให้ฉันแม้นเวลาแม้นสักนิด
ไม่มีสิทธิถามว่าใครที่ไหน
มาเอาใจเธอนั้นจากฉันไป
มาเอาให้สิ่งที่เธอนั้น ทำกันลง
กับที่เธอทำกับฉันเธอริษยา
เห็นฉันทำสิ่งมีค่า เธอกับหลง
หลงใครนั้นฉันเข้าใจเจตจำนงค์
ว่าเธอคงอยากนำหน้าฉันไปร้องเสียงดัง
เธอรู้ไหมกว่าฉันจะทำให้ได้
ต้องลำบากยากเต้นขนาดไหน
ลูกกระเตงกับฉันทำงานรู้บ้างไป
คิด แล้วไม่อยากร่ำไห้ออกคร่ำครวญ
สิ่งที่เธอทำกับฉันหากใครรู้
เหมือนศัตรูที่จะเกลียดชังไม่ให้หวล
ไม่ให้กลับมาที่เธอแม้นรัญจวล
เธอมีใครฉันไม่ครวญอ้างสิ่งใด
แต่เวลาที่ฉันกลับตัวเปลี่ยนตัวเองใหม่
เธอกลับมาริษยาว่าฉันทำงานไหน
เที่ยวมาทำให้ฉันต้องช้ำใจ
คนที่ทำงานกับฉันเขาทำดี
กลับไปร้องเสียงดังว่าฉันเป็นคนผิด
เธอก็ปิดทางฉันด้วยการใช้แรงตี
ตั้งแต่เราอยู่กันมาเธอไม่เคยมีแบบนี้
ตีผลักฉันไปไกลเลือดสาด กอง...
ทำไมเธอทำกับฉันได้อย่างนี้
เธอเที่ยวตีแผ่ฉันให้คน แล้วผยอง
ทำไมเธอทำฉัน เสียใจ กลับให้พี่น้อง
ญาติโกโหติกาของเธอ แล้วฉันทำเพื่อใคร
ยังมีคนคนหนึ่งพึงให้กำลังจิต
ชุขชีวิตให้ฉันไม่ต้องไปไหน
ให้ทำมาหากินแล้ยงตัวอยู่ร่ำไป
แอบร้องไห้ทำไม ....เธอ ทำฉันลง
ด้วยเหตุนี้ ตัวของฉันจึงต้องเปลี่ยน
สันดานในของเธอ ก็ไปหลง
คนข้างนอกอยู่ดี ฉันกลับปลง
เธอจิกผมฉันงงโคกเข้ากับบันได...
ฉันเกิดมาพ่อแม่ไม่เคยตีฉันแม้นสักนิด
กรรมลิขิตมาเจอเธอ ให้ฉันน้ำตาไหล
อยู่อย่างคนมืดมนกันทำไม
วันหนึ่งไซร้ไม่เห็นหน้าฉัน เชิญดูโลง.................
ลูกของแม่แม่ไม่โกรธลูกสักนิด
ลูกมีสิทธิคิดทุกอย่างไม่ผลักใส
แต่ลูกขาวสะอาดที่แม่เลี้ยงร่ำไร
แม่เสียใจลูกถูกพวกเค้าย้อมสมองไปแล้วเอย.............................
หากฉันเป็นไรไป ก็เป็นมาจากที่คนคนนึง อยากจะเป็นช้างเท้าหน้า ทั้งๆที่ฉันสร้างมาด้วยความยากลำบาก ฉันดีทุกอย่าง ฉันถอยไปตั้งหลักตัวเองได้หลายหนแล้ว ต่อไปฉันคงถอยไปไหนไม่ได้อีกแล้ว........................
ไม่มีใครหรอกที่จะมารู้เรื่องในใจ....มีแต่ต่อว่าว่าฉันทำผิด.....ผิดตรงไหนในเมื่อฉันต้องการที่จะตั้งโครงสร้างตัวฉันเองใหม่แล้วมาทำลาย สถานที่ที่เธอทำงานนั้นเงินที่เธอได้มา ทำเลที่ทำให้เธอเกิดได้เป็นของใครเธอรู้อยู่ เธอไม่เคยให้อะไรฉันแม้นสักนิด หัก หัก หัก เธอเอาลูกน้องฉันไปฉันให้เธอมามาก
ยามฉันจำต้องไป ขอให้เธอมีความสุข ฉันจะทำไร ฉันไม่เคยเสียใจ จะบอกให้เธอรู้ไว้ว่า เธอ ต้องการรู้ฉันทุกเรื่อง เธอเที่ยวหาข้อมูลฉัน ในขณะที่ฉันไม่เคย ...แม้นจะก้าวก่ายเธอแม้นสักนิด........... ริษยาฉันทำไม............เธอชอบเอามีดมาทิ่มหลังฉันอยู่ร่ำไป....ยามฉันหายไปจากโลกนี้ เธอคงมีความสุขดีนะ......
14 ธันวาคม 2550 02:23 น.
ทรายกะทะเล
ท่านทั้งสองมีพระคุณต่อเรายิ่ง
ท่านนิ่งนิ่งไม่ด่าว่า มาอาศัย
อยากให้ทานทั้งสอง ที่ครองใจ
อยู่ให้ได้นานนานกับเราอยากให้ดี
อยากให้ท่านั้งสองได้เที่ยวบ้าง
เหนื่อยมาแล้วอ้างว้างลูกคนอื่นไม่แยแส
ขอกราบพ่อกับแม่แทบเท้ากับพ่อแม่
ขอดูแลท่านบ้างจะเป็นไร
ท่านดูแลเรามาตั้งแต่แรกเกิด
ขอเปิดใจกับใครใคร อยากให้ท่านสดใส
ไม่อยากให้ท่านต้องทุกข์อยู่ในใจ
ขอให้ท่านทั้งสอง ที่ดีอยู่กับลูกตลอดไป
ลูกไม่มีใครอื่นที่ดีเลิศ
ก็ขอทำงานเกิดทดแทนที่อาศัย
ลูกรักพ่อแม่ที่สุดแล้วในใจ
ขอพระให้คุ้มครองพ่อกับแม่ด้วยขอให้อายุยืนยาวนาน......
10 ธันวาคม 2550 12:58 น.
ทรายกะทะเล
พรสวรรค์สร้างมาให้มีดีทุกอย่าง
ให้ได้สร้างความบันเทิงสู่คนทั้งหลาย
ให้ความสุขยามได้ฟังเพลงที่ร้องให้สบาย
แต่กลับกลาย พบอะไรที่ไม่ดี
ไม่อาจทำใจได้เร็วเกินเหตุ
สิ่งเป็นเหตุให้ต้องจาก ไปไม่สุขี
ทรมานจากการที่หมอรักษานั้นไม่ดี
ทำให้มีอะไรติดเชื้อเข้าสู่กาย
ทั้งที่เพิ่งได้เกิด เป็น คนดังให้โลกกว้าง
กลับอ้างว้างเป็นเจ้าชายนิทราสายตาคนทั้งหลาย
ไม่อาจยั้งน้ำตา.....คลอสู่ความเห็นใจในพ่อแม่ของการตาย
ขออาลัยสู่บิ้ค ไปสู่ สุขคติ ในแดนสวรรค์ วรรณวจี........
8 ธันวาคม 2550 00:32 น.
ทรายกะทะเล
ทิ้งตัวลงนอนอยู่คนเดียว
ใจเปล่าเหลี่ยวไม่มีใครเห็น
ขออยู่เงียบเงียบคนเดียวเท่าที่เป็น
พักสายตา ไม่เห็นอะไร ขอหลับตา
ฝากใจฉันสู่เธอให้เก้บไว้
เผื่อบางทีเวลาเหงาเข้ามาหา
ต่างคนก็ต่างรักรู้จากในตา
ก็ฝันหากันได้ จะเป็นไร
อาจพบพา เมื่อใจใฝ่ฝันคิด
อยากสนิทติใจไม่สงสัย
บางทีเธออาจเผลอผิดจะเป็นไร
คนเราไซร้ผิดกันได้ก็แก้ปม
เดินถูกทางสองคนบนทางสวย
ไม่ได้รวยอะไรกันนนักหนา
แต่ด้วยความอยากมีต้องนำพา
แม้นได้มาลำบาก ก็จะทำ...........
7 ธันวาคม 2550 17:42 น.
ทรายกะทะเล
ไม่ว่าเป็นที่เท่าไหร่ของเธอ
ที่ก็คือที่สุดเสมอไป
แค่บอกรักเพีงแม้นเพียงคึ่งใจ
ให้ฉันได้รึป่าวคนดี
รักฉันบ้างรึป่าวคนดี......