23 มิถุนายน 2549 23:58 น.
ทรายกะทะเล
หลายปีผ่าน นานเนิ่นเกินที่สุด
เดินไม่หยุด ฉุดชีวิตจิตหวั่นไหว
พาใจคิดทำงานการให้ได้ไป
เก็บ เอาไว้เลี้ยงตนและครอบครัว
แต่ที่หวังไว้นั้นไม่เป็น อย่างที่คิด
ถูกลิขิตให้สิ้นหวังพัง สลัว
ใจเต้นดังพังน้ำตาเขื่อนแตกมัว
คลอไหลทั่ว หลั่งออกมา โง่เราเอง
คิด โลก แง่ดีเกินไป ใจหนอเล่า
ทำไมเราไม่ระวัง หวังเกินเก่ง
นึกว่าพยายาม แค่ไหน ก้มาเอง
ยิ่งบรรเลงเร็วงาน มา พาใกล้ตัว
ด้วยอยากมีการงานเป็นหลักแหล่ง
ทุ่มสุดแรง สุดตัวอย่างสุดหัว
กลุ้มครุ่นคิดเมื่อไหร่ จะได้ดีอย่างชัวร์ชัวร์
เจอคนชั่ว มัวเพลิน เกินกว่าจริง
ท้อ ท้อ ใจนัก อยากหยุดโลกไว้สักพัก
เหน็ดเหนื่อยนัก มักมีคนมาทำให้หวั่นไหว
ให้เป็นคน หมดกำลัง ในใจไป
โอ้ท้อใจ เหลือเกิน ทำกันได้ ไม่กลัว กรรม
22 มิถุนายน 2549 22:03 น.
ทรายกะทะเล
ยังดีที่ไม่ถลำ
ฝนกระหน่ำใจโชกช้ำ
พาไปไกลไกลออกไป
แต่ไม่ ใยดี กลับมา
บุญที่ทำไม่ลำบาก
แต่ลมปากของคนค้าหา
เขาหายไปพร้อมเงินตรา
ที่ไม่คืนดกินบินหนีไป
บอกมาว่าจะทำดีที่สุด
ไหนลองหยุดทำงานที่ไหนไหน
ให้นานนานเกินห้าปีที่ไหนไกล
คงจะได้ได้รางวัลอันแสนงาม
หลอกใครได้ก็อย่ามาปอกลอกฉัน
คนหาเช้าทำงานกันเหนื่อยเหงื่อไหล
กับต้องเสีย เงินตราให้ใครไป
หน้าด้านรับไป ไม่คืนมา
ไม่เสียดายนะที่เธอเดินไปกับเค้า
รางวัลเก่าที่เอจะได้รับคือกรรมสนองก็ต้องโดนทิ้ง
วันหนึ่งคนของเขาต้องรู้อยู่แก่ใจ
หนีไม่พ้นเวรกรรมก่อกันมา
ขอให้สวรรค์มีตามองให้เห็น
เป็นประเด็น ลงโทษคนผิดคิดไม่ซื่อ
ให้เขาประจักษ์ว่าเขาทำใครกับมือ
ขึ้นชื่อว่า หลอก18มงกุฎ นั่นนี่เอง
อย่าคิดเลยว่าจะสบาย.........สุดท้ายเธอต้องกลับไปเป็นเหมือนเดืม
22 มิถุนายน 2549 21:48 น.
ทรายกะทะเล
เธอทำฉันเจ็บใจไม่ใช่น้อย
กาลเวลาที่พลอยผ่านนานวิถี
สิ่งใดชั่วสิ่งใดดีแนย่อมรู้ดี
แต่แกล้งมีความโง่โง่ให้เห็นเพื่อลองใจ
เสียเวลาไปกว่าเกือบครึ่งปี
เป็นวิถีที่เจ็บแสบงานของฉัน
คารมณ์คมคายนักหนา อย่างไรกัน
ที่แท้พลันก็เกาะหญิงกินเอาใจ
พอกันทีหัวใจเอาของฉันคืนมาเถอะ
เพราะไม่อยากให้มันเปราะไปไหนไหน
เธอเอาเปรียบมากไปแล้วไปให้ไกล
พูดจากันก็ไม่มี วิถีทาง
ทำไม.............
ต้องทำอย่างนี้ให้เจ็บช้ำ
ความระยำ ดั่งเธอ นั้นหลอกมาสักกี่หน
เอาหัวใจของฉันหมองหม่นที่เธอทำฉันคืนมา
นายเก่าฉัน เขาไม่เคยจะเอาเปรียบ
ไม่เคยเหยียบมีแต่จะช่วยฉัน
แต่ทำไม มาหลอกให้ เสียใจพลัน
เธอหายไปไหนกัน ไม่บอกกัน ฉันสักคำ
ต่อแต่นี้ไปฉันจะเป็นคนเดิมที่มีความมั่น
สัญญากับตัวเองถือว่าชดใช้กรรม
พ่อแม่เธอ บอกให้ทำอย่างนี้หรือ ให้ทำ
สั่งสอนจำไว้นะ ลูกผู้ชาย อย่าเป็นหน้าตัวเมีย...........
22 มิถุนายน 2549 20:25 น.
ทรายกะทะเล
เธอมาจากไหนฉันไม่รู้
แล้วอยู่อยู่ก็เข้ามาหา
ไม่รู้สักนิดว่าจะมาหว้งเพียงเงินตรา
แม้นค่าของคนปนกันนั้นมันเสื่อมไป
เธอทำให้ฉันเอียนเอง
เธอบรรเลงคำพูดให้ฉันเผลอไผล
สุดท้ายแล้วเธอได้อะไรไปมากมาย
แล้วเธอให้อะไรฉันมาบ้าง ฉันขอบคุณ
หนังสือหนึ่งเล่มที่ให้อ่าน
แม้นเพียงมองผ่านผ่านก็ไม่อยากฉุน
เธอทำให้ฉันเปลี่ยนไปไม่ค้ำจุน
แต่มีบุญของฉันติดตัวมาบ้างไหวตัวทัน
ทำไม................
เธอต้องมาทำอย่างนี้กับฉัน
ให้เป็นรางวัลอะไรกันนักหนา
สุดท้ายก็เหมือนเดินผ่านมาแล้วไปเพียงเงินตรา
คุณค่าของเธออยู่ที่ไหน น้ำตาก็ตกใน
โชคเข้าข้างไม่ถลำลึกไปกว่านี้
จะทำอย่างไรดีกับใจที่บอบช้ำ
คารมคมคายไม่อายบ้างความระยำ
เกาะ....กาฝากฝากบอกไปนะ ใครสอนมา
19 มิถุนายน 2549 17:43 น.
ทรายกะทะเล
มีชายคนหนึ่ง เห็นทีขี่แพะไล่
มาจงใจประจานให้คนเห็น
แต่ที่จริงนั้นเป็นสิ่งไม่เป็นความจริง
เราไม่เคยราวีใครก่อนซ่อนความใน
มีแต่ช่วยเหลือเจือจุจและเห็นใจ
แต่ในใจเขาไม่เห็นเป็นไฉน
ความที่เขาไม่คิดละเอียด เบียดเบียนแต่ใครใคร
ยืมเงินไปไม่คืนสะอื้นเรา
ทำไมทำไมเป็นคนอย่างนี้นะ
ขอประจานอีเมล์ทำเป็นดีใจสัตว์เดรีจฉาน
เขาทำได้แม้นคนอื่นทรมานก็เบิกบาน
มือที่สามเข้ามาพาลไม่ฟังเลย
อีเมล์นี้เป็นของคนe_pue@hotmail.com
เขาเป็นNapueพาลมาหาเราเมย
มาแกล้งกันทำไมให้เจ็บใจกัน
ขอพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธธิลงโทษที