6 กุมภาพันธ์ 2549 07:47 น.

มาลัยรัก...

มาลัยรัก นำถวาย พระพุทธรูป
ให้จุดธูปบูชาอย่าอาศัลย์
เป็นมิ่งขวัญสู่คนทั่ประเทศกัน
ไทยรักกันจะมีใครรักคนไทย

คนไทยรักกันเองแย่แตกแยก
อย่าแบ่งแตกแบกคาบเลือดสุดวิสัย
ตายแล้วตายเล่าน้ำตาข้าฯต้องตกใน
อย่าได้ไปเข่นฆ่ากันอีกเลย

อยู่อย่างสงบพอเพียงเรียงลำดับ
รวยไปนักชักไม่ดีมีคนเผย
อย่าไปแข่งรวยกันอะไรเลย
มีเท่าไหน ก้ขยัน ทำมา หากินกัน

ครอบครัวไทยเคยเป็นหนึ่งน้ำใจโลก
อย่าเศร้าโศกอีกต่อไปให้อาศัลญ์
ประนีประนอมพูดจาดีดี สื่อให้กัน
ก็เป็นอัน เรียบร้อยค่อยเป็นไป

อย่าอาฆาตบาดหมางกันถึงไปน
อย่าใส่ใจกับโกรธแค้นกันไปใหญ่
โกรธคือโง่โมโหคือบ้าใครตั้งใจ
แต่จะบอกเคล็ดลับดันดีงาม

คนไทยเรา ต่างประเทศรักกันมาก
ในน้ำมีปลาในนามีข้าวไม่ต้องถาม
เสียงผัเสื้อบินว่อนอันงดงาม
ดอกไม้หอมสาวงามทั่วถิ่นไทย

ชายไทยรึขยันขันแข็งแกร่งองอาจ
สู้เพื่อชาติรักษามาแต่ไหน
อย่าให้ใครเอาประเทศของเราไป
ลูกหลานไทยจะได้มีที่ทำกิน

กษัตริย์ไทยเป็นประมุขของประเทศชาติ
ให้องอาจมีสง่ามีราศรี
มีนายก มีรัฐมนตรี
ต่างก็มีงานทำ กกันกระจาย

กราบราชินีที่ทรงพระแข็งดวงจิต
อิทธิฤทธิ์ในตัวทั่วทุกหน
ขึ้นเหนือล่องใต้ช่วยเหลือประชาชน
ให้ทุกคนมีงานทำรายได้ดี

มาลัยรัก ..........พวงนี้ส่งให้พี่น้อง
พวกเราผองเป็นคนไทยอย่าผิดวิสัย
รักกันเองเป็นแท่งทองแผ่นดินไทย
หากเหลืออันเดียวไซร้ ไทยเรา.......จะทำไง

รักกันไว้เถิด
เราเกิดร่วมแดนไทย
อยู่ชาติไหนไหน
ก็ไทยด้วยกัน

เชื้อสายประเพณี
ไม่มีกีดกั้น
เกิดใต้........ธงไทย.....นั้น
ทุกคน นั้นคน คือ ไทย.......................

679

love

comment

6 กุมภาพันธ์ 2549 01:42 น.

.อย่าทำกับ)นอย่างนี้

ทรายกะทะเล

อย่าทำกับฆันอย่างนี้ทุกที
ทุกทีเอทำให้ฆันเสีนใจ
อย่าทำอีกแลยนะ...ใส่ใจ
ฉับ้าง เพราะฉันทำอะไรให้เธอ

644

love

comment

4 กุมภาพันธ์ 2549 14:58 น.

ใครคนนั้น............

ทรายกะทะเล

ใครคนนั้นที่ฉันเฝ้าฝันถึง
ใครคนนั้นที่ฉันตะลึงเมื่ออยู่ใกล้
ใครคนนั้นโปรดเห็นใจฉันบ้างยามห่างไกล
ใครคนนั้น โปรดมีใจให้กันและกัน

ฉันไม่เคย คิมาก่อนความเหงาลึก
เพิ่งรู้สึกว่า ที่จริงฉันเป็นแค่คนอื่นนั้น
ฉันไม่อยากรู้จักคำว่าความผูกพันธ์
โอ้สามีภรรยา ก็เป็นอื่นไป

มีลูกด้วยกันออกมาแล้ว
ไม่ให้แคล้วลูกทุข์ปลุกใครไหว
ใครคนนั้น ที่ฉันรอ ให้เอ่ยไป
ว่าที่ให้เพราะรักและผูกพันธ์

เราไม่ได้เป็นชื่นชู้สู่ดวงจิต
คำว่าผิดไม่มีสำหรับเราสอง
มีแต่ว่าอยากให้ความปรองดอง
จิตใจฉันไม่มีสองมีห้องเดียว

แต่........ยามนี้มีแต่ห้องว่างเปล่า
ไม่มีเล่าใครคนไหนเข้ามาเกี่ยว
จิตใจฉันสะอื้นไห้อยู่คนเดียว
ไม่อยากเบี้ยว ใครคนนั้น ...............เข้าใจ.....ฉันผิดไป

เจ็บ เจ็บ และเสียใจ มาก
ไม่อยากลำบากอีกต่อไปไหน
ทำงานอย่างใช้หัว จะเป็นไรไป
วิ่งไปวิ่งมาให้ ก็ เหมือน ตัดรอน

ทำตัวดีแล้ว ไม่ขอก้าวก่าย
หน้าที่ของฉันคือทำให้ถึงจุดหมาย
อย่างที่ฉันทำมาหลายปีก็ต้องการความสบาย
อย่าให้ทุกข์กายใจอีกต่อไปเลย.........

678

love

comment

1 กุมภาพันธ์ 2549 21:41 น.