22 กรกฎาคม 2548 17:50 น.
ทรายกะทะเล
ชีวิตทุกคน
ไม่ได้ปนด้วยเต็มร้อย
อย่ามัวเฝ้านั่งเหม่อลอย
ใครจะพลอย เหี่ยวเฉาตาย
หากแต่ชีวิตของฉัน
ใครใครนึกกันว่าดีเหลือ
ไม่ใช่หากปากท้องหามาจุนเจือ
ให้ได้เผื่อลูกเล็กเด็กแดง
ไหน จะมีบุพการี
อยู่เป็นที่พระในใจ
หากเพราะเราไม่ใช่
เกิดเป็นใครจากพ่อแม่เรา
ต้องเหนื่อยยากหาเลี้ยง
ไม่ลำเอียงตั้งแต่น้อยใหญ่
ท่านมีพระคุรจับใจ
อยากแต่จะให้ท่านเป็นสุขสมปอง
ไม่ใช่โรยเลยกลีบกุหลาบ
โอ้อย่าสาปแช่งกันไปใญ่
เวรกรรมนำพามาด้วยจิตใจ
มีแต่จะให้เศร้าหมองบางครา
มาเป็นเราลองดูไหมเล่า
ไม่อยากนำเอาชีวิตวิถึ
อยู่อย่างคนจำเจสิ้นดี
ไม่มีแม้แต่ จะไปที่ใด
ไม่อยากพาตัวเองลำบาก
ก็ต้องทนบากหน้าทำงานไปให้
สำเร็จกิจพ้องป้องกันภัยใจ
ส่งให้ลูกถึงฝั่งทุกคน
จึ่งอยากมีความสุขกับเค้าบ้าง
ไม่ใช่อำพลางหัวใจไปใหญ่
เหตุที่ เป็นกล้ายหนังละครร่ำไป
ก็โอ้ใช่ โลกนี้ คือ ละคร
แต่ในความจริงที่แสนจะสาหัส
อยู่อย่างกัด ฟันลำแข้งตนหนอ
ขอเพียงอย่าปล่อยมือที่เฝ้ารอ
อยากจะขอให้เมตตา จิตดี
22 กรกฎาคม 2548 15:59 น.
ทรายกะทะเล
ประเพณี ของคนพุทธ อัสศักดิ์สิทธิ์
ให้เปนสิทธิทำบุญคุณกุศล
ตักบาตรดอกไม้ทำบุญพระสงฆ์องค์
หรือให้ปลงนั่งสมาธิเป็นปรีดีย์
คุณงามความดีที่เกิดก่อ
อย่ารีรอทำไว้สะสมศรี
สิ่งที่ควรปฏิบัติควรชอบมี
ให้เป็นที่ สุข สว่าง ปลอดโรคภัย
อันความดีทำได้ไม่ต้องถาม
อยู่ที่ความสังวรณ์ในตนบัดดนหาย
ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาคิดดี จิตปล่อยกาย
ปล่อยใจให้สบายตั้งสมาธิ ทำบุญกัน
ปล่อยวางบ้าง ไม่วิตก โอ้อกนี้
ยามวิถีแห่งตน คนสุขสรรค์
อย่าปล่อยให้ วิบากกรรมมาประจัน
ทำทุกวันตั้งแต่นี้ .......เป็นดีเอย
การทำดี ทำบุญ ไม่จำเป็นต้องทำเงินมากเงินน้อย แต่เราทำด้วยจิตใจทีดีงาม
ใครมีมากทำมากใครมีน้อยทำน้อย
คิดแส่งดีงาม
อย่าแย่งของอขงคนอื่นมาเป็นของตนเอง
ไม่ประพฤติตนเสื่อมเสีย
ทำจิตใจให้ร่าเริง มีความกตัญญูเวทิตา รักษาศีล5ได้ นั้นยิ่งดี
คนเรามีสิทธิคิด
แต่จะทำร้ายตัวเอง ทำไมในเมื่อ ไม่สงสารตัวเองก็สงสารลูกที่เราให้กำเนิดมาบ้าง เพราะคนเราย่อมต้องรับผิดชอบสิ่งที่เรา ทำให้เค้าเกิดมา
อย่าให้เค้าต้องมีกรรม จงสร้างให้เค้าเป็นคนดี เด็ก สะอาดมาตามอายุ ได้โปรดใส่สิ่งที่ดีงาม ให้อาวุธ ป้องกันตัวเค้า ให้เค้า ได้เข้าใจในโลกของปัจจุบัน
วันเข้าพรรษานี้ ขอให้ทุกคนมีความสุขค่ะ...........................
19 กรกฎาคม 2548 09:10 น.
ทรายกะทะเล
รักพ่อก้บแม่
ไม่มีสครแยแส
เราจะอยู่หใกล้ๆท่านเอง
19 กรกฎาคม 2548 08:18 น.
ทรายกะทะเล
ฉันไม่ได้ดีเลิศอะไรนักหนา
ก็แค่พาหัวใจล่องลอยเหิน
สู่โลกไซเบอร์ ไปเพลินเพลิน
ไม่ได้เมินหน้าหนี กิจที่ต้องทำ
แต่ด้วยความจิตใจ อ่อนโยนนัก
ด้วยตระหนักภักดีคนจริงใจถลำ
อาจต้องทำใจบ้างก้ต้องจำ
ปลีกตัวล้ำเกินเส้นออกจากภัย
สิ่งน้อยนิดคิดว่าดีหรือไรนี่
ที่ต้องพลีชีวีอันแสนใส
อยู่อย่างคนมีคุณภาพเป็นไรไป
อย่า เอาใจ หรือ นิ้วกายไปเล่นเพลิน
ในชีวิตจริงของคนในโลกนี้
ต่างย่อมมี ทางเดินน่าสรรเสริญ
ทำสิ่งดี ดีทุกอย่าง ค่าประเมิน
ให้ได้เพลินกับการทำวันนี้ดีผ่านพ้นไป
คิดถึงวันนี้ว่าจะทำสิ่งไรต่อ
ไม่ย่อท้อ พ้อตัดใจ ใครเล่าไหน
มาทำให้เราสับสนปนพลาดทุกอย่างไป
แก้ไขใหม่ ไม่สาย เปลี่ยนทางเดิน
มีทางแยกแฉกหลายทางทางให้เลือก
ใช้ชุนเชือก เส้นใหญ่ อย่าให้เขิน
มีทาง หลากมาก ไปให้เราเดิน
อยู่ที่ไม่เกินกำลังจะสู้ไป
ทำชีวิตที่ยากให้เป็นง่าย
เกิดแล้วตายทุกคนบนโลกใส
อย่ามืดมิดสนิทปิดทางเดินไป
อยู่อย่างให้เปิดโอกาสให้ตนเอง
ชีวิต....ก็เป็นอย่างเนี้ยะนะ
ใครเขาจะมีความสุขตลอดตรงตรงเผง
ไม่ทุกวันโอ้โลกเราอลเวง
สมาธิ สติ สิ เจ๋ง กว่าใครใคร!!!!!
ขอน้อมถ่อมตนอยู่บนถิ่นแดนสยาม
มีโลกงามแสนทุกสิ่งพร้อมรองให้
ในน้ำมีปลาในนามีข้าวอยู่ร่ำไป
อย่าทำลายกันเองเลย สงสารแผ่นดิน
ท่านเกิดมา ถิ่นที่อยู่พระคุณมาก
หากทำลายกันเอง แพ้ใจหิน
คุณรู้ไหมชาติไทยเป็นแผ่นดิน
ศักสิทธิ์ ศิลป์ อย่าทำลาย กลายสูญพันธ์
กราบนอบน้อมประมุขของชาติ
ที่องค์อาจเปรียบเหมือนพ่อที่สร้างสรรค์
ปกป้องชาติเอนกหลายคุณอนันต์
ไม่เห็นกัน ก็ อย่าทำลาย แผ่นดินเลย
3จังหวัดภาคใต้ เศร้าสลด
แม้ประชดประชันกันไปไม่ให้เผย
รู้อยู่ว่า ไทย ฆ่าไทย กันเองเอย
แล้วชาติไหนจะเผยไต๋ให้รู้ทัน
กราบ........ขอร้อง ที่สุด คลื่นยักษ์ผ่าน
ให้ประจานคนทั้งโลก เห็นใจฉันท์
สละทรัพย์ผ่านมาให้คนไทยกัน
แล้วยังหันมาเข่นฆ่ากันทำไม??????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
เราก็เป็นแค่จุหนึ่งบนพื้นโลก วันนึงคุณจะเห็นว่า สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า ลูกอุกกา
บาศ์ก วิ่งเข้าชนโลก อนูของวินาทีนั้น
คุณ จะไม่มีทางคิดเลยหรือว่า คุณเกิดมา คุณทำทะไรให้กับโลกบ้าง
มีโลก ไว้ให้ยืน วันนึงหากไม่มีแล้ว..................คุณจะเกิดมา เพื่ออะไร
18 กรกฎาคม 2548 01:43 น.
ทรายกะทะเล
ช่างหอมหวล
นะจ้ะดอกไม่ดอกที่ให้
จะเก็บไว้ในใจ
ไม่ให้เจือจาง
ระยะทางระหว่างทางไกล
ห่างเธอแล้วใจเคว้งคว้าง
ก็ทำงานไปพลางพลาง
อาจจะต้อง ไปต่างประเทศ.............เพื่อทำงาน
อย่าลืมกัน