20 สิงหาคม 2547 21:17 น.
ทรายกะทะเล
มีความรู้สึกว่าเหงาลึกๆ
ใจจริงต้องฝึกให้แข็งแกร่งสู้
คนอยู่รอบข้างเดินเคียงเป็นกรู
แต่ใจอดสูนั่งท้าวคางไป
น้ำใสไหลเย็นลมโบกพัดผ่าน
น้ำตาคลอพล่านเบ้าตาแถบไหล
เสียงนกร้องเรียกเคียงคู่ผ่านไป
ทั้งฝูงบินใกล็เข้าสู่กลับรัง
โอ้ใจเอย
แข็งแกร่งเอาไว้ทนสู่เข้าฝั่ง
เขาปล่อยเราเคว้งช่างไม่จีรัง
พูดไรไม่ฟังเห็นเราเป็นไร
ชีวิตจิตใจไม่ใช่อิฐปูน
หากเธอเกื้อกูลเมตตาฉันใด
เมื่อมีกำลังใจเข้ามาใกล้
แม้แต่อะไรก็ทนฝ่าฟัน
เหงาลึกๆ
พยายามฝึกจิตแน่วแน่ใหม่
คนที่ผูกพันใยต้องห่างไกล
ขออย่าผลักใสให้กำลังใจแค่นี้เกินพอ
20 สิงหาคม 2547 00:56 น.
ทรายกะทะเล
ตื่นเถิดชาวไทย
อย่าได้หลับไหลลุ่มหลง
บ้านเมืองมั่นคง
ก็เพราะเราทั้งหลาย
฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿
เอกราชขาติไทยมีอยู่คู่ดินฟ้า
ขออย่าพาจากไปไกลไหนไหน
อย่าได้เป็นแค่แฝงไว้แค่ไทย
ไม่อยากให้เป็น ทาส ของชาติใคร
20 สิงหาคม 2547 00:43 น.
ทรายกะทะเล
วันนี้เซ็งสุดสุด หากหยุดได้
จะยอมไปจาก กลุ่มคนทนไม่ไหว
อยากหยุดโลกไว้ตรงนี้ ตั้งหลักไป
สุดจะไขว่คว้าไว้ให้อาทร
แทบจะอ้วกเป็นบ้า ผ่าซีกโลก
ปวดกะโหลกกะลา พาใจถอน
หายใจลึกลึกไปให้............ได้พร
จะไม่จร ตอนนี้ ยังอีกไกล
เบื่อลูกน้องแสนดื้อด้านประจานนี้
ให้ได้มีวิชาอัธยาศัย
สอนทุกอย่างด้วยความ มีจริงใจ
สุดจะได้.......จริงใจกลับลับตาจร
สอนเท่าไหร่ไม่จำวิชาหลัก
ได้แต่ทักว่าไม่ถูก ปลูกสั่งสอน
ปลูกฝังวิชาดี ให้ไว้เป็นตอน
แต่กลับย้อนความไม่ดี ฝีมือเลว
ไม่รับผิดชอบอะไร ไปทั้งนั้น
ใจเราปั้น ตัวเราสอน พรพ้นเหลว
ใจเราอยากให้ได้เกิดเกิดเร็วเร็ว
ท้าวสะเอว บากหน้า ................บ่นเหนื่อยใจ
เด็ก ป 4 สอนยังรู้๖สงสัย
ว่าเป็นไรบอกสูตร.****************ยังสงสัย
ก็ยังทำดั่งเดิมเติมลงไป
โอ้ทำไม ไม่ถาม ตามความจริง
( ) ( )
l l
V V
เฮอ....................อยากถอนหายใจให้นานนาน
มาทำงาน หรือ........จะต้องมาหาผัว
เล่นอะไรไม่รู้ ตัวเองเสยเต็มตัว
โดนคนคั่ว ท้องก่อนแต่ง แสร้งทำไม
เหนื่อย เหนื่อย เหนื่อยใจเหลือเกิน
ทำไมไม่เขินหรือไร
เอาลูกให้แม่เลี้ยงแล้วใย
เป็นไฉนเหตุนี้ ไม่ลุยกัน
เจ็บ เจ็บ ปวดรวดร้าวแสนสาหัส
หากเป็นใครคงซัดเซนกระเด็นผัน
ไม่คิดถึงอนาคร่วมแรงทำงานกัน
ไม่ใช่เราหรือเป็นแบคให้ ใส่ใจกัน
เมื่อไหร่ จะเป็นอมตะซะที.....................................................................................................................................................................................................................................................
17 สิงหาคม 2547 08:31 น.
ทรายกะทะเล
ตอนเด็ก
อบอุ่นใจอบอุ่นอากยเป็นคุณหนู
พ่อแม่ปูทางให้ใจหรรษา
โรงเรียนดีมีครูดีมีวิชา
เป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน
มีตะกูลใหญ่ศักดิ์ ก็ไม่โอ่
ไม่ทำโก้โม้ไปเรื่อยเหยียบคนจน
ไม่ทำให้คนอื่น...เรื่องร้ายที่เป็นผล
ไม่ปะปนกับเกเรอันตพาล
กีฬาเล่นตอนพักจนหัวแฉะ
พอเข้าเรียนชี้แนะจากครูให้ ขึ้นกระดาน
เพราะลายมือสวยพริ้งเต็มกระดาน
ครูบอกว่ามาเขียนให้ครู ครูชื่นชม
อยู่ในกลุ่มเพื่อนอบอุ่นน่ารักนัก
เพื่อนที่รักปักใจแท้แน่หญิงสม
เป็นหญิงล้วน......วันหน้าหนาวแต่งตัวชม
เสื้อกันหนาวผ้าพันคอห่มสวยไป
มีความสุขกลับบ้านแม่ทำให้
กับข้าวหลายหลายอย่างวางบนโต้ะ
พร้อมคนงานจัดบ้านให้อ่าโอ่
เล่นจนโตเป็นวัยรุ่น สุขกายใจ
ขอแม่ขึ้นรถเมล์เองอยากลองบ้าง
จากที่บ้านสายเดียวดึงโรงเรียนใหญ่
ไปซ้อมเต้นเล่นละครให้ครูไซร้
อยู่กลุทมเพื่อนโชคดีจังกำลังชา
เล่นบาสเกตบอลเป็นทีมของโรงเรียนได้
เซนเตอร์ไซร้เพราะเรามีสองขา
ที่ยาวเหยียดสูงกว่าใครใครนา
เพื่อนบอกว่าเธอเป็นเซนเตอร์ก็แล้วกัน
หนุกจริงจริง เล่นหลายเกมแพ้ชนะ
เล่นตี่จับบอลลูน......อุ่นใจเหลือ
ออกกำลังกายกลางแจ้งทุกวันไม่เบื่อ
โอ้เหลือเชื่อซนจังดั่งผู้ชาย
ตอนปิดเทอมขอแม่จ๋าหนูอยากเล่นเทนนิสนะ
แม่ก็จะให้ไปฝึกสนามกีฬาใหญ่
ไม่แพงจริงห้าร้อยบาทจบคอร์สเบสิคไกล
ได้เพื่อนใหม่ มีคนมาชอบเรา
ไม่ยุ่งเกี่ยวเพราะเล่นเสร็จกลับบานซ้อม
ไม่มีใครน้อคให้ก็น้อคบอร์ดเอา
เล่นสนุกกานึกยิ้มก็บรรเทา
ให้หายเศร้าตอนนี้ เคยมีวันดีดี
แม่จ๋าแม่หนูรักแม่ไม่แพ้พ้อ
ยามหนูคลอดลูกคนแรกใครใครก็จะหนี
เหลือแม่อยู่คู่หนูเฝ้าหนูเจ็บมี
เวลาเข้าห้องน้ำยากเย็นเค้นน้ำตา
ต้องผ่าออกทำไมก็ไม่รู้
ไม่อยากสู้แต่ต้องสู้โอ้แม่จ๋า
หนูไม่อยากบอกแม่หมดที่ผ่านมา
ใครรังแกหนุว่าบ้างกลัวแม่เสียใจ
ตอนเป็นผู้ใหญ่
ทำงานกับพ่อต้ดพ้อมาทีหลัง
โดนแกล้งยังโดนหญิงอื่นมาผลักใส
เขาเป็นไรเขารู้อยู่แก่ใจ
***********ไม่ว่าเขาเราต้องถอยทางไปเอง
รู้ภาษา จากใครก็จาแม่พ่อ
ซึ่งจะหล่อหลอมเองให้เป็นสุข
หากคุยกับใครจะได้ไม่เป็นทุกข์
เดินทางได้รอบโลกสนุกไปได้ไกล
ตอนทำงานหนูทำอยู่ไม่กี่ที่
เพราะทุกที่ทำงานไม่เเปลี่ยนที่ไหน
จบการเรียนเป็นโฮสอากาศสมอย่างใจ
แต่เพราะใครเรารู้อยู่แก่ใจ
พ่อเคยเตื่อนหลายอย่างไม่เคยตีแม้สักหน
ส่วนเราซนแม่ตีโกรธแม่ไหม
ไม่เคยโกรธ รักวัวผูก รักลูกใช่
สำนึกไซร้ลูกขอยกขึ้นปิ้งเป็นพระในใจ
ทำงานที่นี้
ณ. วินาทีนี้
เขาไม่อยากพูดแล้วปรือ
เราไม่เคยปรารถนาร้าย
ผู้ที่ไม่รู้ย่อมไม่ผิด
จะหาความรู้มากขึ้นด้วยตนเอง
ไหนจะเรื่องลูก
ไหนจะเรื่องพ่อแม่
ไหนจะเรื่องงาน
แล้วตัวเองล่ะ
สุดท้าย
กว่าหมื่นวันที่ผ่านมา เราได้อะไร จากความเป็นมนุษย์
16 สิงหาคม 2547 23:45 น.
ทรายกะทะเล
อยากบอกว่า อองกอง .......เชอแตม
ให้แนแจมด้วยคนจะได้ไหม
จะมีเวลา ให้ เพื่องานนเดินทั้งคู่ไป
ไม่เปรียบไป เอาเปรียบใคร เหนื่อแทบตา
กับหญิงคนนึงที่ภาระล้น
อย่ามองพ้นข้ามตาพาให้กังขา
อยากบอกให้เธอโปรด ได้เมตตา
อีกก้าว หนึ่งเดินหน้า ถึงจุดปลาย
ไหน ไหน ก็ ไหน ไหน ลง แรง ลงใจ กว่าจะได้มาถึงจุดๆนึงใกล้สำเร็จ โปรดเถิดขอภายาน