1 สิงหาคม 2548 23:08 น.
ทรายกะทะเล
ขอทำงาน ทุ่มเทสักระยะ ไม่ว่ากันนะคะ
1 สิงหาคม 2548 23:03 น.
ทรายกะทะเล
แด่เพื่อนเพื่อนชาวไทยโพเอ็ม
สิ่งที่เติมให้เต็มกำลังให้
กำลังนี้มีมาพาเต็มใจ
ขอให้ท่านสดใสทั่วหน้ากัน
อย่าได้มีโรคามีรังควาน
ให้มีหวานกับชีวิต จิตไม่ขม
อย่าให้ต้องซึมเศร้าหน้าอกตรม
ขอลา พัก ไป ศึกษา เพื่อหาเงิน.........................
1 สิงหาคม 2548 12:17 น.
ทรายกะทะเล
ใครจะว่ายังไงอย่างไรก็ช่าง
ไม่ได้ไปนั่งอยู่บนหัวเขา
ไม่ได้ขอข้าวน้ำฟรีฟรีเอา
แต่เอาความคิดน้ำแรงแลกมา
ผลงานก็มีสิสอนมามาก
เป็นโรงเรียน สอนคนทำงานออกหา
พอเป็นเข้าหน่อยก็บินหนีพา
ให้เราน้ำตาตกอยู่ในใจ
เหนื่อยกายเหนื่อยใจตั้งแต่เกิดก่อ
เอาน้ำทั้งบ่อของเราไปไหน
ให้เราต้องคลานหาบันไล
สุขใจใช่ไหมตัดทางคนเดิน
ทำไรให้เล่า กล่าวว่ากันนิด
ทำผิดนิดเดียวเห็นเป็นเรื่องเขิน
เอามาประจาน ให้ปากจนเพลิน
โอ้มันเหลือเกิน อย่าเลยแก้วตา
อีกนิด หลาน สามี ทำงานกับเพื่อน
กินบนเรือนก็ขี้บนหลังคาเขา
ทั้งทั้งที่งานก็แค่เบาเบา
จะเอาอะไรกันเล่า ได้คืบศอกเกิน
เดี๋ยวว่า เพื่อนเราหน้าบึ้งตึง
เอาความในไปสาวให้รู้กันใหญ่
อย่าให้เกิดบ้างกับหลานก็แล้วไป
ทำไมเป็นได้ ด่าญาติกันเอง
ทำไม.........เรารู้สึกตัวของเราอยู่นี่
ที่เราทำนั้นยังไม่ดีอีกหรือ
รับหาบ2ข้างแทบเปลี้ยเสียมือ
ข้างหนึ่งลูกถืออีกข้างสามี
ไหนจะเห็นใจพ่อที่แสนรัก
ไหนจักแม่ที่แสนห่วง
ไหนจะตัวเองสุดท้าย กล ลวง
หากฉันทวงถามว่าแม่เธอคือใคร
แม่เธอก็โกงเงินสามีฉันหลายแสน
ก็ทำเป็นแผนอะไรไปใหญ่
เวลาฉันไม่มีเคยได้ .......อะไร
เวลา พอทำงานได้ก็ เข้ามากันจัง
ชีวิตพวกเธอฉันไม่เคยถือ
แต่อย่ามายื้อยึกยักไปใหญ่
ลูกฉันก็มีนะยังเล็กอยู่ใย
พวกเธอจบแล้ว หัวเด็กตัวโต.....................
28 กรกฎาคม 2548 21:50 น.
ทรายกะทะเล
เธอทำไรให้ใครเสียใจบ้าง
ใจบางบางของฉันถูกเธอขยี้
ให้เธอทกระทำช้ำย่ำยี
เป็น การที่เธอดีใจหรืออย่างไร
เธอเอ่ยปากอยากช่วย ให้สวยงาม
แต่ที่ตามเป็นไปไม่ใช่
เธอเห็นแก่ตัวพูดถูก ถดถอยไป
มีเห็นใช่ที่พูดแต่นิดเดียว
คนอย่างเธอ ไม่น่า มาเจอฉัน
เพราะสองกันต่างห่างเหินเอื้อมนิดเดียว
แต่เธอทำฉันให้ทำเปล่าเปลี่ยว
ไม่เฉลียวแม้สักนิดว่า ใครช่วยกัน
สิ.........คำพูดที่ฉันรู้สึกเพราะฉันเป็นคน
ไม่ใช่ผล สถุลอย่าง เธอสร้างสรรค์
เธอช่างใจดำอำมหิตได้อย่างไรกัน
แม้น ไม่แยกแยะกัน ฉันทำ อะไรผิดไป
อย่ามาหาเรื่อง อีกเลยให้คนช้ำ
ไม่อย่างล้ำแทนที่ฉันทนให้
คนอย่างฉันมีสกุล มีผลไป
สกุลซอย อยู่ใกล้ ตาเธอเอง
หัวใจที่สูงส่งหายไปไหน
ใยทำไม ให้ผีร้ายเข้ามาสิง
อยู่อย่างคนไม่ได้ไม่มีความจริง
ถูกผีสิง ก็อย่ามา เจอกันเลย
27 กรกฎาคม 2548 21:46 น.
ทรายกะทะเล
มาลัยร้อย คอยอยู่สู่มีค่า
ไทยเรามานำถวายสิ่งที่สูง
อยู่ในใจ เป็นพระบูชาจูง
ให้แด่ฝูงชนเข้ากราบไหว้กัน
กราบสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์ ปวงทั้งหลาย
ให้กลับกลายเป็นดีประเสริฐฉันท์
เป็นที่ปิตินี้มีคู่กัน
ให้เราพลันกราบไหว้พร้อมกันเทอญ