23 กันยายน 2548 07:30 น.
ทรายกะทะเล
ผิดจรรยา ผิด แต่แรกที่แนบข้าง
เพีงเห็นบ้างความดี มี ต่อฉัน
เพียงอยากให้เธอมีเงิน ค้ำจุนกัน
เธอเท่านั้น ส่งเงิน ให้พ่อเธอทุกเดือน
พี่น้องเธอ ต่างเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น
จะว่ากันฉันไม่ได้ สัก นิด เหมือน
อย่างย้านเธอ เธอก็ให้ ไม่แชเชือน
ลูกเราเหมือน ถูก เมินมองข้ามไป
เห็นแก่ตัวที่สุดสุด จะเอ่ย
ไม่ขอเย้ยอะไรกันนักหนา
แต่จะพูดความจริงออกไป ให้รู้ว่า
เธอนั้นฆ่าฉันทั้งเป็นไม่รู้ตัว
เธอ เอาสินค้ามาแย่งแข่งกันขาย
ของเธอได้สินค้าดี มีทุกหน
ฉันไม่เคยเอ่ยปากว่า มีแต่ทน
และไม่ฟ้งอใครคนไหน ให้อับอาย
แต่มันมากเกินไปเกินจะเอ่ย
ความที่เชยนักรัก ไม่ จัก เหลียว
ว่าเธอนั้น แย่งไปหมดแล้วนะเชียว
เหลือสิ่งเดียวฉันต้องบอก ความจริงไป
เธอ เอาสินค้ามาขาย แข่งกันเอง
ไม่ยำเกรง ว่าใครรู้ จะเสียหาย
ฉันไม่เกี่ยว ไม่มีเอี่ยว ฉันเดียวดาย
แต่กลับส่ง ท้ายว่า ฉันทำ นั้นขาดทุน
รู้หรือไม่ รายจ่าย ไม่เพิ่มพูน
มีแต่เธอเบิกอาดูรให้ฉิบหาย
ฉันทนแก้ไม่สบาย ทั้งใจกาย
ยังไม่รู้ตัวอีกว่า ความโลภ และ เห็นแก่ตัว
วันนึงฉันก็คงต้องพูดไป
ขอลาไซร้าโลก ดันแสน จะ สับสน
โลกที่มี แต่การหลอก ปอกลอกคน
ขอเป็นคน ธรรมดา ไม่ยุ่งกัน
22 กันยายน 2548 07:49 น.
ทรายกะทะเล
ทำไม ถึงต้อง ไม่เจอหน้า
ทำไมไม่โทมาหา พาใจเหงา
ลูกกลุ้มใจอยากให้แม่รับรู้เรา
สิ่งที่เผาในใจ ดับไม่ลง
แม่ จ๋า......
ลูกมีน้ำตาตกในใจหาย
แม่เป็นอย่างไรบ้างเป็นสุขทุกย์ยังไง
ไม่มีใครใส่ใจแม่ แต่ลูกรอแม่มาเช็ดน้ำตา
21 กันยายน 2548 22:12 น.
ทรายกะทะเล
สิ่งที่เห็นเป็นประจักษ์ ในโลกนี้
ย่อมจะมีหาที่แท้จริงไม่
อย่างที่ว่า ซื่อสัตย์ นั้นอย่างไร
เป็น"ไฉน" คำว่า สัตย์ ซื่อกิน
มวลหมู่ หงษ์นกหล้าใน ใบโลก
ช่างพัดโบกโผบินหากิน สิน
ด้วย ผ่านเล่ห์ เพทุบายเป็นอาจิณ
ยอมให้ กลิ่น อาบแอบ แหยบคายคน
เห็นกันจะจะ ว่าโดน ลวง
ว่าเป็นสรวง สวรรค์วามานสิน
อยากได้ โน่น อยากได้นี่ วิถีกิน
หลอกให้บินตกต่ำ ฉ่ำใจตน
แต่นกน้อย คอยเตือนตัวเองสิ้น
หากโผบินเจอ เหยี่ยว เคี่ยวที่ไหน
อย่าได้หลงกลอุบาย ทั้งคนไป
อยู่ที่ไหน ให้ระวัง คาบไปทาน
เหยี่ยวเล่นกลอุบาย ออก คดกบฎนัก
สุดที่จักเดินทาง สายตรงไม่
ตามทางนั้น เจอเสี่ยนหนามอยู่เรื่อยไป
ก็เพราะเหยี่ยว นั้นหรือไม่ ใช่โปรยทาง
21 กันยายน 2548 11:34 น.
ทรายกะทะเล
อย่าทำให้ฉันว้าเหว่
การ เห็นคน เจ้าเล่ห์นั้นทนไม่ไหว
หากโชค เข้าข้างโปรดจงเห็นใจ
ก็เพราะไม่ไหว จึงต้อง พัก นอนZZZZZZZZZZZZ
18 กันยายน 2548 13:36 น.
ทรายกะทะเล
ลมพัดใบไม่ปลิว ลิ่ว หลิว โอนเอนนัก
แว่ว ดัง จัก จากแหล่งไกล ให้ หวลหา
ลมแรง แรง พัด ได้ ตัวปลิวพา
หัวใจ ข้าฯ ปลิวหล่น เก็บ ตามทาง
เสียงสะอื้นไห้ ไว้ ใจระทึก
พารู้สึก ไม่ดีหดหู่หมาง
ยาม เสียงฟ้าเริ่มร้อง ดังครวญ คราง
เปรี้ยง ปร้างปร้าง น่ากลัว ...."""__-----]////ไฟ พริบพราง
อดทนไว้ อย่าใส่ใจ กับเสียงนั้น
คงไม่ทันแน่หากใจเราตามไปด้วย
หากแน่นิ่ง ปิดหูไว้ ให้สำรวย
พายุ มาก็ผ่านไป แล้วดีเอง........................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
1080
