6 ธันวาคม 2548 16:17 น.
ทรายกะทะเล
คุณพ่อของเรา........
ข้าวสารในบ้าน ไม่เคยขาด
ไม่เคยพูดบาดหมาง ให้ท้อถอย
ให้กำลังใจกำลังทดรัพย์และแขนขามาลอย
จึงใจดีถอยรถให้คนละคัน
ด้วยความ ที่ไม่รู้สำนึกบุญคุณ
เวลา พี่น้องเจ็บป่วยเสียขวัญ
พ่อพาเข้าโรงพยาบาล ดีดี ให้กัน
ทำไม ไม่หมั่นดทรหาก็ยังดี
เจ็บแทน เจ็บแทนพ่อ...........
น้ำใจเลี้ยงหล่อ ก่อผลให้อยู่วิถี
ให้เป็นคนเก่งปั้นให้มั่งมี
แต่แล้วก้เดินจากไปทุกคน
เหลือเราเฝ้ามองเป็นเพื่อนให้เห็นหน้า
เกือบมีน้ำตาออกมา .อีกหน
ว่าจะ ว่าจะ ไม่แคล้วอดทน
พ่อถามทุกคนไปไหน ...........ไม่มา
พ่อจ้ะ......แม่จ๋า
ไม่เป็นไร หากใครไม่หา
บุญกรรมทำก่อใคร รับไปนา
เค้าทิ้งแม่พ่อได้ ทำกันได้ลง
เห็นใจคุณพ่อน้ำตาตกใน
แทบจะทนไม่ไหว อยากกอดทั้งผอง
อยากให้พระท่าน จงมาคุ้มครอง
เพราะ พ่อของฉัน นั้นเป็น คนดี..................
6 ธันวาคม 2548 03:33 น.
ทรายกะทะเล
ทุกอย่างที่ทำไป ขอให้เชื่อ
ไม่อยากเบื่อแต่ใจนั้นทนไม่ไหว
ทุกสิ่งที่เปิดใจออกจากข้างใน
ให้รู้ไว้เป็นความจริงทุกสิ่งอัน
ที่ผ่านมา ผ่านไปแล้ว ไม่แคล้วถอน
จากบทกลอนที่เคยจำ ให้ลืมฝัน
ลืมแต่สิ่งที่ร้ายร้ายผ่าน พร้อมใจกัน
สิ่งที่ดี กันนั้น จำไม่ลืม
ขอให้ฉันได้หลุดออกจากบ่วง
วงทั้งปวงของเธอ แม้ฉันปลื้ม
เธอ เคยให้ คำพูดทุกอย่างตามใจ.อืม
อย่าทำลืม จดจำไว้ ว่า เป็น มิตรกัน
อย่า กังวล ..........ว่าฉันจะไปยุ่งหรือก้าวก่าย
ให้น่าอายทำไมกันอย่างไรหนอ
ให้เราต่าง ไม่น้ำขุ่นกัน เท่านั้นพอ
แค่นี้ก้อ สบายใจ แฮปปี้ กัน............
5 ธันวาคม 2548 22:45 น.
ทรายกะทะเล
มีคนนึงหุ้นกับเพื่อนขายหวยใต้ดิน แล้วเค้าให้เราเป็นคนเขียนให้เค้า เค้า
โกง
5 ธันวาคม 2548 21:19 น.
ทรายกะทะเล
ประเทศไทย ของเรากษัตริย์เป็นประมุข
ใจเป็นสุข ราษฎร์ สงบสดใส
ประชาชนคนไทย ก้าวหน้าไกล
เพราะกษัตริย์ ไทย ราชวงศ์ ทุกองค์ มา
ขอ กราบใต้ ฝ่าละออง ธุรีพระบาท
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทรงคุ้มครองพระราชา
ซึ่งทรงใส่พระทัย บ้านเมือง ตลอดมา
ด้วยเวลาผ่านมา ทรงมีน้ำพระทัย
ขอ.......พระสยาม เทวาธิราช ของ ชาติ
ทรงปกป้อง ปลอดจาก ก่อการร้าย
ให้ กลับดี ประสพสุข ปลอดจาก โรคภัย
ปกป้องให้ อย่ามีใคร มาทำลาย ชาติไทย พวกเราชาวไทย
ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ มีพระกายาแข็งแรงเป็นมิ่ง ขวัญของปวงชนชาวไทย ตลอดไป ยิ่งยืน นาน
ประชาราษฎร์ รักในหลวง ขอพระองค์ อยู่คู่ ชาติไทย ขอพระองค์ ทรง พระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
ทรายกะทะเล
กราบ ถวาย บังคม...........
1 ธันวาคม 2548 10:10 น.
ทรายกะทะเล
เธอ.........คนที่ฉันเคยรักและ เห็นใจ
สงสารใครต่อใครไม่เท่าเธอ
เห็นเธอดีกว่า พ่อแม่ เมื่อได้เจอ
รักเสมอ ห่วงใย วาดรูป........เธอ
ทุกวันที่ตื่นมา.........
ฉันเข้าห้องมาหา เพื่อวาดรูปให้เธอ
รูปที่เธอให้ฉันมาน้นไม่เคยทิ้งเผลอ
ทำไมต้องเฝ้ารักเธออยู่ร่ำไป
การเรียน ฉันได้ดีมาตลอด
พอมาพรอดรักกับเธอยิ่งไปกันใหญ่
เธอทำให้ฉันต้องเจ็บหัวใจ
การเรียนฉันไม่ ดีขึ้นกลับตกลง
โชคดีที่ฉัน ต้องไปเรียนต่อ
ไม่งั้น ใจท้อสุดทนให้หลง
ความที่ใจมีความั่นคง
พ่อฉันเตือน ส่งจะให้เรียนดี
เธอที่เป็นพ่อของลูก.........
ทำถูกแล้วหรือขอให้คิดใหม่มี
มีคนเกื้อหนุน โชคดีแล้วเอ่ยวจี
ฉันต้องอุทิศ ตนเองเพื่อใคร
อย่าทำรายจิตใจฉันอีก
ไม่งั้นฉันจะ เป็นคนหลีกทางให้
ฉันจะยอมจำนน ก้มหน้าทำงานต่อไป
เธอจะเป็นไร ฉันจะไม่แคร์
ผู้หญิงที่เธอติดต่อด้วย........
เธอก็ เห็นสวยภายนอกแยแส
แต่ความที่ฉันนั้นต้องมานั่งแคร์
กับการดูแลเอาใจใส่ลูกทุกคน
ทำไมไข่แล้ว ไม่รับผิดชอบ
ดูแลตัวเองไม่เป็นหรือนี่
เธอทิ้งฉันให้ดูแลตัวเองดีดี
ฉันพยายามที่ ....จะทำตัวพัฒนา
แต่เธอเห็นแก่ตัวเกินไปแล้วนะ
ฉันชักทนไม่ได้จะหนีเธอไปหา
ที่ที่มีความสงบ ให้ฉันบ้างสักครา
แต่ด้วยความที่ไม่มีใครดูลูกแทน
โปรดเป็นใจกันบ้าง
ปล่อยฉันอ้างว้างนานแล้ว สุดแสน
ความรักที่เคยได้นั้นนานแล้วขาดแคลน
ไม่ดูแลตัวเองแล้วเธอมี ปัญญาดูใคร
อย่าเห็นแก่ตัวมากไปกว่านี้
มีปัญญาเอาเงินกระเป๋าใส่
ขายของของเธอ ใครจ้างเงินออกไป
แล้วทำไม เล่าจึงไม่ขาดทุน
เธอทำฉันแสนสาหัส
ไม่อาจวัดเอาความทารุนเงียบของเธอมาฉุน
ความที่ เธอเคย ดีต่อฉัน บ้างเล็กน้อยค้ำจุน
ไม่เท่า ที่ฉันเคย ให้เธอ ครึ่งหนึ่งเลย
ไม่มีน้ำตา จะไหลอีกแล้ว............................
ใจดั่งดวงแก้ว แตกออก ให้เผย
เหลือแต่ความชินชาตายด้าน เคยเคย
เธอ ....อย่าทำร้ายฉันอีก เลย นะ ถือว่าเป็นเพื่อนกัน