7 กันยายน 2550 07:18 น.
ทรายกะทะเล
ลืมแล้วใยเจ้าเอย
ก่อนเราเคยสัญญา จะรักกันไว้ให้มั่น
แก่อนจะจจากกันนั้นโปรดได้...ปัง แน ซะ บ้าง เป็น ไร
ฟังแล้วฟัง ฉันก่อน โปรด อย่าได้ร้าวรอน อ้อน วอน อ้วย ห้ว ใจ
เธอรักเค้า แล้สใช่ไหม
โปรดเป็นใจ บอกฉัหน่อย คนดี
เขา
มีดี ที่ไหนเธอ
เธอ จึงละเมอ เพ้อ ถึง เย่ร่ำไป
โปรด อย่าลืมรักเราที่เคยปักใจ
โปรด เห็นใจ
ขอ จงได้ปราณี
รึลืมแล้วฤาเจ้าเอย
ก่อนเราเคยรักกัน
ทุกคืนวันหวานชื่น
ไม่รัก ก้โปรดอย่าฝืน
ขอให้ลืม
อย่ากลับคืนกลับคำ
ฉันจะได้ไม่ลืม..............................
7 กันยายน 2550 07:13 น.
ทรายกะทะเล
มีความจริงที่ทุกคนต้องยอมรับ
ให้คำนับธงเพลงชาติไทยทุกเช้าถาม
แปดโมงแล้วเฝ้าคำนับร้องทุกโมงยาม
ฉันอยากถามว่า ทุกคนเห็นธงไตร
ก็ทุกคนเคารพทุกทุกเช้า
แล้วใยแล่ไม่รักกัน เหตุไฉน
อย่าแตกร้าว ร้าวฉาน กันทำไม
รักกันไว้ อยู่กับพ่อแม่อุ่นใจเรา
ในน้ำมีปลา นามีข้าวเฝ้าเอ่ยไว้
อย่าให้ใครมาทำให้บ้านเราแตกอย่างพวกเขา
มีระเบิดเถิดเถิงเปิงใจเอา
ให้ ชำเนาว์ กันทำงานไม่ได้สักทีเลบ.....
อุนที่สุดอยู่กับพ่อแม่ของเราไว้
เกิดที่ไหน เราอยู่ได้ ก็ไม่เหลิง
เปิดใจไว้ ว่า มองกว้าง โดยสิ้นเชิง
ไม่กระเจิงหรอกเรา โปรดเข้าใจ........
27 สิงหาคม 2550 06:28 น.
ทรายกะทะเล
สิ่งที่ทำไป ไม่เคยคิด
บุญลิขิตให้ทำย้ำซ้ำสอง
อย่าไปเห็นผิดเป็นชอบตามครรลอง
เห็นผิดหนึ่งถูกสองปนกันไป
กตัญญูรู้คุณ เป็นผลส่ง
ไม่ให้ลงไปนรก ตกหมองไหม่
พ่อแม่เปรียบเหมือนเป็นพระทั้งในใจ
ไม่อยากให้เราต้องลำบากมา
อย่าเห็ฯกงจักรเป็นดอกบัว
มากควมชั่วมัวแต่เพลินใจพา
เป็นการเห็นผิดเป็นชอบ บอบช้ำชา
อย่าให้มาเข้ามาอยู่ในตัวตน
ความคิดคิดดี ให้ทำได้
ให้โอกาสคนทำดี กลับตัวบ้างสักหน
ขอให้เพื่อนมนุษย์ทุกทุกคน
เกิดเป็นคน กว่าจะเห็น ความดีมา
อย่าเห็นกงจักรเป็นดอกบัว
อย่าเมามั่วชั่วกามหรรษา
อย่าคิดผิดเป็นชอบ มัวเมามา
พัฒนาตนเองให้ดีขึ้นทุกวันเอย
17 สิงหาคม 2550 23:10 น.
ทรายกะทะเล
ของอะไร หวานหวาน นาสัมผัส
หน้าหวานจัด พาใจมดให้ดมหอม
มดบอกมด ว่า มานี่สิใจยอม
มาดมตอมหอมกลิ่น ระรินเริง
มดจ๋ามด ดมได้แต่อย่ากัด
อย่าเร่งฟัด กัดต่อยให้ใจเหริง
เป็นหมองเศร้า น้ำตาหยดเจ็บเหมือนเพลิง
มาไหม้เริงเรืองรองบนกองไฟ
ตัวเล็กๆตอมหลายตัวน่าเกลียดนัก
เห็นประจัษ์ว่า ข้าหน้าหวาน ไฉน
หากมดให้ เกี่ยรติกันบ้างอย่าตอมไป
ไม่ผลกใหสไม่เข่นฆ่าแค่เป่ากัน
ไม่ให้มดโดนบี้จี้จนเจ็บ
ใจหนาวเหน็บตัวเล็กกัดเจ็บให้โศกศัลย์
อย่าได้ทำร้ายกันและกันขอร้องพลัน
ให้มดได้ดมตอมหอมกลิ่นหวาน เบิกบานใจ
สุดท้ายมดทำร้ายกัดจนเจ็บ
ให้หนาวเหน็บในใจ ใกล้ตายไหม
คนอย่างฉันหน้าหวานเบิกบานใจ
สิ่งที่ให้ก็ให้ได้ ก็เอื้อ ต่อกันไป..........................................................
มดตัวหนึ่งเห็นของหวานก็อยากตอม
แต่ก็ยอมตรอมให้ ไม่ไปไหน
เห็นอาหาร ก็ตอมกินไม่เป็นไร
ไม่กัดคนที่เปื้อนหวาน ให้กล้ำกลืน........
13 สิงหาคม 2550 00:06 น.
ทรายกะทะเล
เวลาที่เหลือ อยู่
ลูกค้ำชูแม่เหนือหัว
บางครั้งรู้สึกกลัวกลัว
กลัวว่าจะไม่มีใคร
อยากนอนตักและกอดแม่
ใจแน่วแน่ รักแม่บุพากรี
อยากให้คนกล่าวคำวจี
ว่า จะอยู่กันนานๆ
แม่จ๋าอย่าคิดมานะคะ พ่อต้องทำให้พวกเรา ผ่านพ้นไปได้
พ่อเป็นคนจิตใจดี
แล่อยคนให้ทำกรค้า
ให้คนมีฌอกาส
ในที่สุด
อยากนอนตักหน้วเอามือโอบกอดแม่
แล้วลูมีคนนอนตัก ถามแม่ว่าเราเป็นคนอย่างไรไม่ว่าอะไรจะเกิด ปล่อยขอพักผ่อนก่อนนะคะ