14 พฤศจิกายน 2547 09:58 น.
ทรายกะทะเล
ฉันก้เป้นแค่จุดหนึ่งบนผิวโลก
ไม่เศร้าโศก ไม่เสียใจ เมื่อคิดได้
ก้เป็นเพียง คนหนึ่ง จุดเล็กเล้กเท่านั้นใจ
มีแต่ให้ ให้เขา ย้อนกลับ กลับมาที
ไม่อยากเกิดอีกแล้วชีวิตนี้
ไม่มีดี ตรงไหน ทุกวิถี
อย่างน้อยทำ ดี ประดับไว้ ในโลกี
ขออย่ามีอีกเลย ภพหน้าเลย.........................
14 พฤศจิกายน 2547 09:46 น.
ทรายกะทะเล
ลมพัดใบไม้พลิว
พ้ดฉิวว่อนเวียนในสายลม
คลื่นลมสะพัดผ่าน มาให้ชม
ตามปลายผม ปลิว ปลาย สยายไป
ผิวเผินผ่านผ่าน สะอ้านอิฐ
เหมือนชีวิต ที่คิด สื่นไถล
เลื่อนไปไม ลมเพลมพัดไป
ไม่เสียใจ ที่ได้ เจอเธอเลย
คลื่นสะท้อนก้อนหิน กลิ่นไออุ่น
ใจคิดกลุ่น คุณปัญญา ท้า ให้เผย
อยากให้เขา เป็นคนดี เหมือนเคยเคย
แต่ไม่เอ่ย ลึก ลึก แล้ว คิดอย่างไร
ในส่วนลึก ลึกเข้าไป ในใจรัก
ส่วนอีกลึก นึกไป อย่าผลักไส
ลึกลึกติด ติดอยู่ อยู่ข้างใน
ไม่ให้ใครได้รู้ ใต้ทะเล
ลมพัดผ่าน คลื่นทะเล โผ คลื่นยักษ์
ใครประจักษ์เห็นเป็นใหญ่ยามโพล้เพล้
กระแสลมพัดไปไม่โลเล
เหมือน ดั่ง ที่ลึก ลึก ฉันนั้น ยัง มั่น คง.....
14 พฤศจิกายน 2547 01:00 น.
ทรายกะทะเล
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ก้ไม่ทำมึน คืนสู่ จุดหมาย
ไม่ว่า จะเป็น ที่ใด
ฉันก้ ทำให้ได้ สำเร็จเสร็จพลัน
ฉันคงต้อง ทำธุระกิจให้เรียบร้อย
ไม่ปล่อยพลอยให้คา ใจอีกที่หน้านั้น
ได้มีความคิดอยู่ว่าจะทำงานสำเร็จพลัน
ก็คงงั้น สิ่งที่ค้างคาในใจ
เราไม่เคย ทำไรให้ใครเดือดร้อน
ไม่ออดอ้อน ถอนใจให้ใครอื่น
ไม่ทิ้งกัน แม้ห่างไกลบ้าง ใจยังคืน
กลับสู่ ตื่น ว่ายังมี เธอข้างเคียง
หากวันใด เธออาจจะเข้าใจผิด
ฉันไม่คิดจะอธิบายให้เหนื่อยเสียง
โปรดเข้าใจทุกสิ่งที่ทำไป ไม่ละเอียง
ทุกทุกเสี่ยง หน้าด้าน เข้า เสนองาน
ขึ้นวันใหม่ทุกที พลีชีวิต
กายอุทิศ คิดในใจ ว่าทำไงประสาน
ให้เสร็จงานทันใด ได้ ได้ งาน
ให้ทันการ ยังไง ไม่ทิ้งกัน.....................
หากเสียงในใจ ฉันพุดถึงสื่อใจเธอได้
ก็คงอธิบายให้.....ในในสุขสันต์
ใกล้ปีใหม่ขอที สิ่งดีดี มีให้กัน
ไม่ทิ้งฉันไม่ทิ้งเธอ เคียง หน้าเดิน.....
13 พฤศจิกายน 2547 20:59 น.
ทรายกะทะเล
เก็บตะวันที่เคยส่องฟ้า
เก็บเอามาเก็บไว้ในใจ
เก็บพลังเก็บแรงแห่งแสงยิ่งใหญ่
ร่วมกันไว้ให้เป็นหนึ่งเดียว
เก็บเอากาลเวลาผ่านเลย
สิ่งที่เคยผิดหวังช่างมัน
หนึ่งตัวตนหนึ่งคนชีวิตแสนสั้น
เจ็บแค่นั้นก็คงไม่ตาย
* ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้มเมฆหม่น
พายุฝนอยู่บนฟากฟ้า
คงไม่นานตะวันสาดแสงแรงกล้า
ส่องให้ฟ้างดงาม
** หากตะวันยังเคียงคู่ฟ้า (หากตะวันยังเคียงคู่ฟ้า)
จะมัวมาสิ้นหวังทำไม (จะมัวมาสิ้นหวังทำไม)
เมื่อยังมีพรุ่งนี้ให้เดินเริ่มใหม่
มั่นคงไว้ดังเช่นตะวัน
(*,**)
เป็นเพลง คลาสสิค เค้าผิดด้วยหรือ
ทำไมชื่อของเขา ต้อง อยู่ ตัวต้องหาย
อะไรนักหนานะ ทำให้เขา ต้องตาย
ขอร่วมทาย ว่า มะเร็ง เซ็ง จริง จริง
ไม่อยากให้เขาต้องตาย ไป จากโลกนี้
ในวิถีของชีวิต ช่างสั้น ฉันเป็นหญิง
ไม่อยากให้ความตายต้องย้อนมาจริง
ขออาลัย ด้วยสิ่ง ดีดี ที่ท่าน ทำให้มา...........................
เพลงของคุณนั้น เป็นอมตะ ตลอดกาลไม่ลืมค่ะ
เพราะเวลาสิ้นหวัง ก็จะคิดถึงเพลงของคุณค่ะ
12 พฤศจิกายน 2547 21:35 น.
ทรายกะทะเล
รำลึกถึงตอนเก่าก่อน อ่อนล้า
ได้รับความเมตตาจากใครคนหนึ่ง
ซึ่งไม่มี ลืมอีกเลย ตกตะลึง
โอ้เรานึกถึงตอน ที่เคยเป็น
พกการ์ตูนโดเรมอน หนังสือ
อ่านทุกกระพือแม้มีปีกบินให้เห็น
อ่านทุกตอนที่อยากจะได้ให้เป็น
ก็ได้เห็นว่า ความสนุก ในโลกของการ์ตูน
สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกว่ารัก
อยากให้สักคนที่ไม่อยากให้สูญ
จิตใจแม้จะหยั่งคิดอาดูร
ไม่มีอิฐปูนหล่อหลอมจากใจ
เพราะใจนั้นเป็น เช่น ดั่งมนุษย์
มีความรู้สึก นึกคิด ซื่อใส
มีความ เสียใจดีใจภายใน
แยกความเป็นมนุษย์ กับการ์ตูนออกมา
หากฉันได้เป็นโดราเอมอน
แมวนอนแล้วกิน เสกทุกสิ่งได้หา
เสกแล้วได้เป็นอย่างที่ต้องตา
ยามอยากได้มา แล้วอยู่หน้ากัน
ควักจากกระเป๋าโดราเอมอน
มีทุกสิ่งทุกอัน ที่ต้องการ สุขสรรค์
ความดีที่ ทำไว้ไม่เห็นได้พลัน
ไม่เห็นมัน ว่า จะ มีผล ไร ดี บ้างเลย
หากฉันเป็นโดราเอมอน
ใจปอนปอนซ่อนเร้น อยากฌฉลย
แม้ความไม่กระจ่างอย่างที่เคยเคย
ก็ไม่เคย ละเลย ในสิ่งที่ควร จะเป็น.........