27 กุมภาพันธ์ 2548 21:33 น.
ทรายกะทะเล
หินปูนมันอยู่ในปาก
ในทางฟาก ซอกฟันใน
ด้านล่างกว้างออกไป
อยากออกไปทำฟันจัง
เอาลิ้นดุนฟันที
รู้สึกจี้อยู่ในฟัง
เอาน้ำใส่กะละมัง
เอาใส่ถังตั้งขึ้นมา
เคะทุกอย่างออกจากปาก
บ้วนออกมากปากเผลอผา
ไม่มีแม้ยาทา
ปวดฟันมาตั้งหลายวัน
ว่าแล้วก็เดินดิ่ง
เข้าวิ่งสิง ที่หมอฟัน
หมอถามเป็นไรกัน
ฉันอัดอั้นมา ......หินปูน .......ออกให้ที
25 กุมภาพันธ์ 2548 07:58 น.
ทรายกะทะเล
เป็น คนดีของชาติ
เดินในถิ่น แดนนี้ เชิญชม
อุตส่าห์ ดมเด็ด ดอกไม้สวน
หากในน้ำ และนา มีปลาชักชวน
ให้เราควร ชวนชื่น กันเทอญ
..........................................................................................................
23 กุมภาพันธ์ 2548 01:56 น.
ทรายกะทะเล
ถามว่าปวดร้าวรึป่าว
ตอบอย่างห้าวว่าไม่จริงนักหนา
อะไรกันผันเราโอ้แก้วตา
ไม่ปวดร้าว แล้วหนา กลับดีใจ
ปวดร้าวหรือ
ก็คือ การอ่านหนังสือเศร้าไหม
ใจที่เคยอ่อนแอไม่ปวดร้าวใจ
กลับเป็นกำลังใจให้สู้อีกที
23 กุมภาพันธ์ 2548 01:54 น.
ทรายกะทะเล
ฟ้ากับฝนเปป็นสิ่งคู่กัน
ไม่ได้หันไปไหน
ฟ้ามืดฝนมา ทั่วกันไป
น้ำก็ไหล ไม่ทิ้งคนกันเอง
แม้ร้อยผ่าวยังมีตัวช่วยอยู่
ไม่ยืนดู เฉยเฉยยื่นมือเผง
มาช่วยให้ร้ายกลายดีเอง
ไม่มีเพลง ไม่มี ความแล้งเอย..........
23 กุมภาพันธ์ 2548 01:49 น.
ทรายกะทะเล
ยืนมอง ท้องฟ้ากว้างขอบฟ้า
แม้ไกลตา ไม่อ้างว้างที่ไหน
แต่ที่คิดนั้นเป็นดั่งความตั้งใจ
โอ้ว่าใครบอกว่าเดินถูกทาง
เหม็นขี้ฟัน เหลือหลายไหนกันเล่า
ว่าจะเอา ของที่ให้น้นมาสาง
พูดลับหลังว่าร้ายให้อำพลาง
มาถูกสร้างให้กลับเป็นสิ่งเลว
สิ่งที่เกิด เตลิดเอา เศร้าไปใหญ่
โอ้ว่าใครทำกันไปอย่างเร็ว
คนคนนั้น ว่าให้พูดกัน ท้าวสะเอว
ว่าคนเลวอย่างท่านนั้น พลันเสียใจ
ภาวนาว่าหากเธอคิดไม่ดีกับข้าฯ
โปรดสัตว์มาให้เป็นกลับไป
ท่านคิดสิ่งใดมาให้โยนไปใส่
กลับเป็นในตัวคุณ ว่าสถุล มีจริง.............