2 มิถุนายน 2548 21:44 น.
ทรายกะทะเล
หากวันหนึ่งพึงให้เธอรู้ว่า
ที่ผ่านมาเธอทำฉันช้ำไหม
เธอทำให้ฉันเปียกปอนอยู่ร่ำไป
ที่แท้ใจฉันเองเข้าใจในฉันเอง
น้ำตาไหลลงแก้ม แย้มน้ำค้าง
เธอเหินห่างเกินที่จะฉุดได้
คนที่เข้าใจฉันที่สุดคือตัวฉันเอง
ที่ว่าเก่ง ตัวเองแน่ แพ้ ยับเยิน
เธอทำฉัน เอาเปรียบสารพัดอย่าง
เหงื่อที่อาบ หอบลูก ไปมาให้ต้องเขิน
หน้าของเธออยู่ไหนใยเล่าเมิน
ให้ฉันเผชิญอยู่บนโลก ของ ตัวมาร
๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙
ใครก็ได้ช่วยที
1 มิถุนายน 2548 07:22 น.
ทรายกะทะเล
ปิดไฟโดยไม่จำเป็น
อย่างที่เห็น เช่นข่าวออก
ปิดไฟในและนอก
บิลที่ออกมาจ่ายน้อยลง
แต่น้ำมันเราก็พอใช้
ทำไมให้น้ำมันสูงส่ง
อย่าเชื่อข่าวของโลกปลง
พาให้ลงทั้งโลกไป
ในน้ำมีปลาในนามีข้าว
เป็นไทยเราเขาเชื่อใหม่
ทำไปก็ชื่นใจ
โปรดอย่าให้ใครมาครอง
ไทยเราเป็นเอกราช
เป็นหนึ่งชาติในโลกสอง
พัฒนา ที่ว่าครอง
วันหนึ่งต้อง เลิศดีงาม
31 พฤษภาคม 2548 10:06 น.
ทรายกะทะเล
ดิฉันขออนุญาติเขียนนะคะ
กลอนตามใจคุณ
แต่ บทนี้เป็นบทร้อยแก้วค่ะ
ตั้งแต่ที่ดิฉันเกิดมานะคะ
ก็ได้เจอคนที่นึกว่าดีจริงๆ
แต่ที่จริงแล้ว ดิฉันไม่แน่ใจค่ะ ว่าเค้าคนนั้นดีกับดิฉันจริงรึป่าว
ดิฉันได้เคยพิสูจน์ให้เค้าเห็นว่า
ดิฉันทำเงินซึ่งเป็นหุ้นลม
และหุ้นอันนั้นก็แค่30-70
ผลประกอบการ
ที่ดิฉันทำให้เค้าก็มีมาก
ทั้งๆที่ดิฉันก็สร้างconnection ให้เค้าทั้งหมด
แต่.......
เค้ากลับทำลาย
ทำลายทุกอย่าง
หาว่าดิฉันกลายเป็นคนบ้าๆบอๆ
แต่
ดิฉันยอมรับค่ะว่า อาจจะบ้าจี้เล็กน้อย
แต่ไม่ถึงกับ ไร้สติ
สินค้าที่ห้างดังห้างหนึ่งสั่งผลิต เป็นสินค้าที่ต้องให้โรงงานใหญ่ทำ
แล้วพอถึงเวลา
เค้าก็คิดราคาดิฉันที่42บาทต่อตัวนะคะ
แต่ดิฉันไม่ทราบว่า โรงงานคิดราคาเท่าไหร่
ฉันมันก็โง่จริงๆ
แต่ก็ทำให้เค้าได้ส่งห้างจำนวน มหาศาล
เค้าได้บ้านหลังใหม่ค่ะ
แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าการทำงานของดิฉันมันเหนื่อยมาก
แล้วก็มาลดเหลือ31.5 สุดท้ายที่27 เค้าบอกให้ลูกน้องโทรมาบอกว่า เป็นข่าวดีของดิฉัน
ถามว่า
ดิฉันเคยไปทำอะไรให้เค้าเจ็บช้ำน้ำใจรึป่าว
หรือว่าบังเอิญ ดิฉันดันโทรไปถามเรื่องงานตอนที่เค้า ทำอะไรกับใครอยู่
ไม่หรอกค่ะ ดิฉันทำงานเวลากลางวันโทรกลางวัน
และนั่งทำงาน
ไม่ได้ นอนทำงาน
ไม่มีความยุติธรรมสำหรับดิฉัน
และลิ้นของดิฉันก็ไม่ได้ เก่งที่จะเลียตั้งแต่ต้นจนปลาย
ถามว่า หากต้นทุนสินค้าราคาที่27บาทแล้ว10000ตัวแรกที่ส่งราคา42บาทจะเสียหายมากมั้ย
กับความเหนื่อย
กับการต้องติดต่อ
กับการเจรจา
กับความคิด
กับความที่ไม่มีรถให้ใช้ ในขณะที่อีกฝ่าย มีรถใช้ หลายคัน มีคนขับรถ
มีทุกอย่างพร้อมเสร็จ
แล้วก็เที่ยวไปพูดว่า ตัดทอนหนึ่งในหุ้นใหญ่โรงงาน
ว่าสาดเสีย หากแต่ว่า
ดิฉันไม่อยากมีปัญหากับใคร
เค้าทำไรไม่ได้ ไม่กล้าที่จะบอกให้ออก
ไม่กล้าที่จะทำไรเพราะความจริงเค้าก็รู้อยู่เต็มๆ
connectionห้าง ก็พยายามจะแย่งไป
ทั้งๆที่ตอนแรกเราเป็นคนหามาหมด
เค้าพยายามทำลาย
ถามว่า
หากคุณไม่เริ่มทำเราก่อน
บีบเราก่อน
เราจะหาทางไหม
หมามันยังไม่อยากจะจนตรอกเลย
นับภาษาอะไรกับปุถุชนธรรมดาอย่างเรา จะยอม จนตรอกคะ
โตๆกันแล้ว อย่าเล่นขายของขนมอะไร
พูดจาดีๆกันก็ได้ ไม่ต้องเอาเงินไปทุ่ม เพื่อที่จะให้ดิฉันทำไรไม่ได้
แล้วให้คนอื่นเค้าเห็นว่า
ฉันทำไม่ได้
เพราะฉันว่า
ฉันทำมันได้แล้ว
แล้วคุณก็เห็นแล้ว
มันจบไปตั้งนานแล้ว
จะขุดรื้อฝอยหาตะเข็บอะไรอยู่คะ
เสียเวลา.......................
28 พฤษภาคม 2548 14:56 น.
ทรายกะทะเล
ขอขอบคุณน้ำใจสุดจะเอ่ย
ว่าไม่เคยเผยความจริงให้ใครเห็น
อย่างที่รู้อย่างที่อยู่อย่างที่เป็น
โลกที่เห็นเป็นเนตอุ่นใสกายมา
แด่พี่น้องชาวไทยโพเอ็มทั้งหลากหลาย
ขอให้คลายทุกข์โศกโรคไม่ถามหา
ขอให้สุขทั้งใจทั้งกายา
เป็นวิชาหา ชีพไว้เลี้ยงตน
แต่เราเอง เคยสุขเคยทุกข์ร้อน
ก็ต้องคลอนแคลนใจสักกี่หน
เพื่อนถามหามาให้พบสักกี่คน
ก็ต้องทน อดไปหา เพื่อน ยามราตรี
หากเป็น เช้า บ่าย อ่อน หรือบ่าบแก่
ก็ที่แน่เป็นเห็นเช่นอย่างฉัน
ออกจากบ้านไปพบได้ เพื่อนก็แล้วกัน
สุขทั้งนั้นโปรดอย่าพาข้าทุกข์ใจ
ได้เขียนกลอนอวยชัยให้พี่น้อง
ได้เห็นต้องเป็นแท้ว่าฉันแก้ไข
เพียงขอให้มีคนให้กำลังใจ
เข้าใจใน ความคิดฉันบ้างเท่านั้นพอ............
เหมือน นกน้อยในกรง องค์สง่า
อยู่เป็นขี้ข้าของสามี ที่ เหลือขอ
ใครได้เจอ ก็เข้าใจฉัน ทุกทีพอ
เราร้องขอ อย่าให้ ใจดำเลย
เด็กเล็กโตขึ้นมาต้องเอาใจใส่
หากแม่ไกลใครเล่าจะสงสาร
เห็นลูกรักอยู่ตรงหน้า โอ้สันดาน
ใจนงคราญของข้านี้ มีเมตตา
อุทิศจิต ทุกอย่าง เพื่อลูกรัก
ใจยังปักใจเลี้ยง เพียงแค่เห็น
ลูกถึงฝั่ง ตั้งหน้า อย่างที่เป็น
ขอให้เห็นเขาสำเร็จ มีสุข เท่านั้นพอ.............
แด่พี่น้อง ชาวไทโพเอ็ม
เติมใจเต็ม ให้เป็นสุขสู่ทุกหน
ขอให้เพื่อนพี่น้องหมู่ทุกชน
ให้ได้ผลที่ประจักษ์พิทักษ์เอย
26 พฤษภาคม 2548 03:21 น.
ทรายกะทะเล
ดังเมฆลอยไม่รู้ทิศทาง
เคว้งคว้างไม่มีจุดหมายที่ใด
ดังคนโง่งมหลงลมเธอได้
เธอจากไปไม่หวลกลับคืน
ไม่นอนไม่หลับไม่ฝัน
อยู่กลางครันของความตื่น
หมดความศรัทธาสดชื่น
เพราะเธอเป็นอื่น ไร้ สัจจะ