11 กุมภาพันธ์ 2554 02:59 น.

ขออีกสองปีได้ไหม??? ฉันมีเวลาเหลืออีกสองปีเท่านั้น

ทรายกะทะเล

มีความลับอย่างหนึ่ง เธอไม่รู้
ฉันชื่นชูเธอทุกเช้าค่ำหลับไหล
ปลอกหมอนที่ให้นั้นทำจากใจ
แม้นตัวไกลแต่ใจใกล้ยามค่ำคืน

ที่เธอให้ยันต์มาไว้ใต้หมอน
ฉันอาวรณ์รักษามีสองผืน
นอนทีไรนึกถึงเธอทุกค่ำคืน
แต่มีสิ่งหนึ่งไม่ได้บอกคือรักเธอ

อยากจะบอกทุกเช้าค่ำทุกวันอันสดชื่น
ประหนึ่งยืนกอดกันได้ชิดใกล้
ขอเวลาสองปีไม่นานจนเกินไป
เพราะเรื่องที่จะบอกตอนนี้กลั้นน้ำตา

ฉันเป็นโรคร้ายรักษาก็ไม่หาย
ขอเพียงกายใจอยู่ใกล้เธอจะได้ไหม
น้ำตาตกในร้องไห้ไม่อยากบอกให้เธอไป
แต่สุดท้ายต้องบอกเพื่อขอให้เธอจำ

วันแรกเราได้ยินเสียงกัน12สิงหารู้สึกรัก
ต่อมาชักรื่นรมย์สุขสมเกษมศรี
ทั้งรักเห็นใจคิดถึงทุกนาที
อย่าจากหนีฉันไปไหน...ไม่อาจเลือน

ชีวิตฉันสั้นนักเธอรู้ไหม???
น้ำตาตกในทำให้เธอ..ต้องเบื่อฉัน
อยากให้รู้ว่าเหลืออีกเจ็ดร้อยกว่าวัน
แล้วก็พลันมีใครลากชีวิตฉันดับศูนย์ไป

หากเธอจะมีใครทำให้เธอสุขยินดีด้วย
แต่ขออวยชัยให้เธอสุขสันต์
น้อยใจนักมาแช่งฉันให้ตายอย่างเฉียบพลัน
ให้เธอรู้เท่านั้น..ฉันตายแน่...อีกสองปี

ขอเธอดีกับฉันจะได้ไหม
น้ำตาไหลทุกคืน ไม่อาจถาม
เพราะเธอรำคาญฉันในทุกยาม
แล้วที่ผ่านมาสิ่งงาสมงามจำได้ฤา

บุพการีเธอมาแช่งทำฉันเศร้า
ท่านป่วยไม่เบา ที่รักยัง่าอยากให้เห็น
น้ำตารินไหลพรากแทบสายเลือดออกมาเป็น
ให้ฉันเห็นเธอบ่อยขึ้นจนหมดลมหายใจ..................				
5 กุมภาพันธ์ 2554 00:42 น.

เมื่อวันแห่งความรักมาถึง....ขอระลึกถึงพ่อแม่..กตัญญูกตเวทิตา

ทรายกะทะเล

หากจะรักปักใจใครสักครั้ง
ก็ขอฟังคำสอนของแม่พ่อมาสั่งสอน
ให้ลูกรักทุกคนดีมีทั่วทุกตอน
ให้ทำดี ที่สุดนัก รักท่านสองพ่อแม่เรา.......

ความรักที่ มีแต่จะให้ก็คือพ่อแม่ เท่านั้น				
31 มกราคม 2554 11:34 น.

พี่ชายต่างพ่อแม่ที่แสนดี........

ทรายกะทะเล

โอกาส...ครั้งนั้น มีความสุขที่สุดแล้ว
ไม่มีใครแคล้วให้..ดั่งท่านทั้งสอง
ด้วยความมีเมตตาจิต พี่ชายทั้งสองมาประครอง
ให้ได้อ้าปาก..ลมหายใจมีข้าวกิน

แต่ด้วยความที่หนึ่งในนั้นคนนึงเราทั้งรัก
ไม่อยากปักใจไปให้หม่นหมอง
ขอแค่เขามีความสุข กับครอบครัวดีแล้วใจไตร่ตรอง
เราทั้งสองเคยเป็นหุ้นส่วนกัน


เขาคนนั้นดุจพ่อพี่ชาย และคนรัก
อบอุ่นนักแต่ไม่กล้าแตะต้องให้เดียจฉันท์
ด้วยท่านมีภรรยาลูกน่ารักครบสุขทุกอย่างครัน
ให้เราดันไปแทรกกลางบาปไปทำไมกัน

ใจเคารพี่ชายอีกคนให้โอกาส
ด้วยเมตตาไม่เคยพลาดให้เราได้สุขสันต์
ดวงได้รับจับฉลากทีไรได้ของทานดันทุกครั้ง
สิ่งสำคัญชาติปางก่อนทำบุญมาร่วมกัน

ขอโอกาสอีกสักครั้งจะได้ไหม
ไม่มีใครจริงใจแม้นญาติที่สุขสันต์
ปากก็ดีต่อหน้าญาติแท้พี่น้องท้องเดียวกัน
กลับโกงพ่อของฉันห้าสิบล้าน อยากเอาคืน

จะรักษาคำมั่นจะทำบุญ กุศลส่งให้ท่านทั้งสอง
ได้ปกครองลูกน้องและครอบครัวให้สุขสันต์
มีพลานามัยแข็งแรงนึกสิ่งใดได้ครบครัน
ขอกราบขอบคุณด้วยน้ำตานองตกใน...ขอทำงาน...

ครั้งสุดท้ายของชีวิตจนหมดลม
จะขอข่มใจให้สู้อีกสักครั้ง
แม้นก่อนตายได้ทำให้ความกตัญญูด้วยใจดั่ง
ที่สุดแล้วอยากให้พ่อแม่..เหนื่อยมากแล้ว...ได้สบายใจ....				
31 มกราคม 2554 05:42 น.

ฉันผิดตรงไหน.....

ทรายกะทะเล

หากฉันเลือกเธอคนที่สัญญากันเอาไว้
คนที่ไมม่ทิ้งฉันไปด้วยใจหวัง
ฉันไม่มีทางทิ้งเธอไปได้อย่างไรกัน
เพราะเธอนั้น คอยเช็ดน้ำตาคราเศร้าใจ

ที่ฉันยอมเธอทุกอย่างมาบ้างแล้ว
คงไม่แคล้วยอมใครอีกก็หลีกหาย
มีแต่เธอคนเดียว คนเดียวไม่เหลียวใคร
ไม่ให้ใกล้ตัวฉันพลันเป็นเธอ

แม้นหากว่าในหัวฉันรักแม่พ่อ
ที่เคยต่ออายุให้ฉันยามเด็กจนโตใหญ่
พระคุณท่านต้องมีให้ทดแทนนั้นไซร้
สิ่งที่ใครไม่เข้าใจ มีให้ท่านทั้งสองคน

แล้วหากอดีตสามีบ้านของเค้าไกลห่างขอตีจาก
คงต้องยากจะพูดทั้งใจหาย
บ้านของเขาเอาสมองลูกฉันไปอีกทาง

ทำทุกอย่างแม้นเงินพี่น้องไม่ก็ต้องให้
ไม่มีใครแลเห็นมาเช่นฉัน
รักคนที่เค้ารักเราสัจจะวาจาจริง
มีทุกสิ่งอยากให้ได้เหมือนฝันที่เป็นจริง

ฉันผิดตรงไหนที่เลือกที่จะรักเธอ...แล้วหากเรามีชีวิตร่วมกัน....เพราะฉันเข้าใจและเป็นใจเธอเสมอ				
29 มกราคม 2554 20:22 น.

เคว้ง...ไร้ที่พึ่ง......

ทรายกะทะเล

พี่สาวฉันไปแล้วไปลับไม่กลับถิ่น
แถมได้ยินว่าไม่ต้องตามแม้นทุกขา
แม่พ่อเป็นไรก็อย่าได้โทรเข้ามา
พี่สาวขาใจร้ายนัก ไม่กลับคืน

พ่อลงทุนให้สามล้าน กลับหักหลัง
เอาตึกยังติดเงินพ่อขายไปได้ทั้งผืน
หนึ่งล้านเข้ากระเป๋าไม่ยอมคืนพ่อรอคืน
ไม่หยิบยื่นให้พ่อกลับทิ้งทวนสามล้านจร

โอ้ละหนอพี่น้องพึ่งเราได้ให้ไปหมด
ยามเราจดจำไปไม่ดีลืมย้อนศร
ยามไม่มีหาที่พึ่งไม่ได้ พวกเขาจร
ปล่อยให้พ่อแม่นอนร้องไห้เรากล้ำกลืน

อันเมื่อก่อนน้องส่วพ่อของลูกมาพึ่งพัก
ไม่มีงานเป็นหนักมาทั้งเราต้องฝืน
ขอพ่อเราให้เขาทำงานกับเราด้วยได้ยั่งยืน
กลับโกงเงินให้จับได้แค่สามพัน

อีกคนหนึ่งให้เฝ้าร้านซักอบรีด
ได้ทั้งมีดอาวุธทุกอย่างฝัน
เป็นหัวหน้าควบคุมคนงานพลัน
อยู่บ้านฉัน ที่ผ่านมานั้น ได้ไง

ถึงวันนี้ ...ที่พึ่งไม่มี ก็ไม่ว่า
แต่จะมาเอาลูกของฉันไปไฉน
ล้างสมองลูกรัก จักให้ผยองต้องบันไล
สุดจะไขเอ่ยว่า ...รังแกฉันทำไมกัน

เอาน้องหมาไปบ้านเขาให้ลูกเขาได้เล่น
น้องหมาเป็นที่ซื่อสัตย์ไม่กัดให้เดียจฉันท์
น้องหมาโดนรังแกอีกแล้วเป็นไปได้อย่างไรกัน
หาว่าน้องหมาแตะถังน้ำใหญ่หกใส่ตัว

รรมชาติของน้องหมาเล็กเท่ามือแขน
ใยไปแหงานแรงเยอะเปรอะเตะถัง
ที่ผ่านมาตัวเองไม่เคยผิดสักกี่ครั้ง
ดยนความผิดแม้นน้องหมาพูดไม่ได้ ใจบาปกรรม

อันลูกเล็กของฉันนั้นก็สาหัส
ทำน้ำร้อนโดนกัดเป็นแผลใหญ่
โกหกว่าตัวนั้นไม่อยู่เหตุการณ์ไซร้
คิดอะไรอยู่ในหัว....ตัวเป็นไร

อันตัวเราเคว้งคว้างไร้ที่พึ่งถึงคราวแล้ว
คงมีแวววันหนึ่งไม่ตื่น แม้นลมไหว
ผ่านพัดหน้าให้ตื่นถึงคราวไซร้
ไม่มีกระใจทำอะไร.....อีกแล้วเอย....				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทรายกะทะเล
Lovings  ทรายกะทะเล เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทรายกะทะเล
Lovings  ทรายกะทะเล เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟทรายกะทะเล
Lovings  ทรายกะทะเล เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงทรายกะทะเล