2 มกราคม 2552 03:16 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
อนุญาติมิตัดใยให้คิดถึง
ระดับหนึ่งทำได้พอใจแล้ว
สิ่งผ่านๆวานอย่าคิดจะผิดแนว
ขอดวงแก้วขวัญข้าอย่าระแวง
ปีใหม่แล้วขอให้ใจเป็นสุข
หมดทุกข์หมดโศรกหมดภัยไร้เสี้ยนหนาม
มีจิตใจคิดสิ่งใดก็งอกงาม
เจริญล้ำเลิศลักษ์ประจักษ์ใน
อยู่ตรงไหนขอจอมใจได้แต่สุข
ปลดความทุกข์ออกจากใจให้สลาย
เก็บเกี่ยวสุขทุกทิวาราตรีตลอดไป
ความดีใดทำไว้ให้คุ้มครอง...
2 มกราคม 2552 02:54 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
เหงาเหลือเกินเกินใจเก็บงำได้
เหนือความในใจป้องปัดตัดคิดถึง
อยู่ตรงไหนดวงใจไม่คำนึง
ยังคิดถึงนึ่งนุชสุดบูชา
นานเนิ่นนานปานใดใจรับรู้
มิใช่ชู้ทางใจต้องโหยหา
แต่เป็นรักเป็นดวงใจเป็นแก้วตา
ส่องนำพาให้ชีวิตตลอดมา
ใยห่างเหิรเมินหมางกันอย่างนี้
ใกล้เหมือนมีภูเขาทะเลกั้น
หมดรักหมดใยสายสัมพันธ์
ขอแค่นั้นเป็นเพื่อนเป็นมิตรก็พอ
2 มกราคม 2552 02:29 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
ลมหนาวหวลชวนคิดถึงความหลัง ที่ยังฝังแนบสนิทเสน่หา แม้นคืนวันผ่านพ้นจนคิดว่า ใจน้องข้าลืมสนิทอดีตเรา
color=#8C0074>รักเอยรักสลักใจให้ปั่นปวน
คงคร่ำครวญชวนพิศแต่คิดถึง ค่าความรักปักใจให้รำพึง สลักซึ้งถึงใจมิวางวาย
จะโทษใครโทษใจก็มิกล้า
จะโทษฟ้าฤาดินลมไฉน
โทษกงกรรมกงเกวียนเก่าหรือไร
ขอโทษใจให้ผิดจิตเรรวน.