25 กรกฎาคม 2551 02:58 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
เสียงนกป่ากาไก่เรียกให้ตื่น
ลมพลิ้วผืนยอดข้าวยามเช้าสวย
อากาศเย็นสบายพระพรายโชย
กรุ่นปลายโปรยกอข้าวผลิรดอกรวง
ม่านฟ้าใกล้เปิดรับแสงระวีส่อง
ไก่นกร้องก้องไพรคล้ายในฝัน
หรือตั้งใจจะร้องแข่งขันกัน
เรไรสั่นกรีดกายคล้ายโดนตรี
มองแมกไม้ไหวพลิ้วพระพรายฉิว
เสียงหวีดหวิวตามคลื่นลมโลมลูบไล้
ฤาเป็นเสียงดนตรที่กล่อมไพร
ธรรมชาติมอบให้ได้รื่นรมย์
เห็นผึ้งน้อยลอยบินกินน้ำหวาน
ที่ผลิบานจากรวงข้าวเป็นเป้าหมาย
ดอกไม้ป่าสร้างสีสรรหอมทั่วไพร
มวลแมลงเซาะไซร้ตามใจตน
กลิ่นเกษรมาลีที่ยวนเย้า
หลอกให้เฝ้าชื่นชมเสน่หา
จนคร่ำครวญชวนฝันคู่อุรา
เคียงข้างพาสร้างขวัญกำลังใจ.......
ไม่ได้หมายปองนวลนางสรวงสวรรค์
หาได้ฝันเกินใจปรารถนา
เพียงใจเดียวที่ยอมให้บูชา
เห็นคุณค่าความรักด้วยภักดี
24 กรกฎาคม 2551 13:13 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
มองท้องฟ้าราตรีมีแต่ดาว
ระยิบพราวทั่วห้องของแดนสรวง
ในอยามดึกผลึกน้ำค้างเกาะรางรวง
เยือกเย็นทรวงเหน็บหนาวทั้งเหงาใจ
วานสายลมช่วยบอกน้องข้าที
ใย...คืนนี้น้องข้าอยู่แห่งใหน
ทิ้งให้รอนานแสนกาลผ่านไป
คิดบ้างไหม ใจที่รอทรมาน
ยิ่งตกดึกรู้สึกร่วมได้ไหม
หรือดวงใจแกล้งลืมให้ซึมเศร้า
วานสายลมช่วยสื่อบอกข่าว
ว่าพี่เหงาเฝ้ารอ................?
24 กรกฎาคม 2551 05:35 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
ไม่ได้ขึ้นมานมนานนึกไม่ถึง
มีต่อผึ้งมากมายในป่าฝน
ถ้าเป็นก่อนค่อนหายากมากเสียจน
เพราะบางคนค้นหาทำยากัน
ขอให้อยู่ปลอดภัยไปตลอด
อย่าไปดอดตอดตอ่ยคอยทำเขา
เดี๋ยวจะหมดสูญพันธุ์กันเสียเปล่า
พวกคนเขาจิตรใจใช่เหมือนกัน
นั่นมะไฟในป่าผลาผล
ดกเสียจนล้นหลามง่ามไม่เหลือ
ทั้งกิ่งก้านลานตาไม่น่าเชื่อ
สีแดงเรื่อแสดส้มเหลืองก็มี
นั่นมะฟ้าหากินยากมากเสียกว่า
พันธุ์ต้นกล้าไม่ค่อยมีเท่าที่เห็น
หากใกล้บ้านจะตอนกิ่งปลูกให้เป็น
ขอชิมเล่นพอหายอยากกอ่นจากไป
มะเฟืองดงทรงพุ่มดังซุ้มดอก
ลูกดกออกอย่างนี้กิ่งทนไหม
ขอเด็ดกินมากมากคงจะได้
เหลือเก็บไว้รอเพื่อนมาเยือนกัน
24 กรกฎาคม 2551 04:51 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
ก่อนนำเที่ยวขอเลาะเลี้ยวไปดูก่อน
ตามขั้นตอนผู้ชำนาญไม่งั้นหลง
มีอะไรตรงไหนไม่นั้นงง
พาเพื่อนหลงคงจะเข็ดไปอีกนาน
ขอไปดูลาดลาวกลับมาเล่า
ถึงเรื่องราวในป่าพนาสน
คอยตรงนี้ที่เดิมไม่นานคง
จะส่งเรื่องข่าวคราวเล่าให้ฟัง
เดินขึ้นป่าหน้าฝนบนดอยสูง
ทิ้งความยุ่งเหยิงไว้ในป่าฝน
สลัดทิ้งความทุกข์ความกังวล
ให้ผ่าานพ้นจากใจไปเสียที
อึม.....ไม่ขึ้นมาตั้งนานมันตลึง
รังรวงผึ้ง ต่อ แตนแขวนยางสูง
ไม่มีใครทำร้ายมาหมายมุ่ง
นำไปปรุงทำยาอาหารกัน
23 กรกฎาคม 2551 05:46 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
ใครว่างบ้างเดินทางแอ่วกันบ๋อ
เฮาไปผ่อป่าดอยคอยค้นหา
สิ่งใหม่ๆมากมายในล้านนา
ไปแอ่วหาชนเผ่าเย้า ม้งกัน
มีอาหารล้านนาบนป่าเมี่ยง
จะลาบเลี้ยง เมี่ยงส้ายอดชาเขียว
ปลากระป๋องพริกคั่วป่นอีกหอมเจียว
เชิญมาเที่ยวทุกท่านงานนี้ฟรี
หน้าส่วนตัว
1147
