8 กุมภาพันธ์ 2550 21:51 น.
ถนปายี
ขนตายาวราวปีกคลี่ของผีเสื้อ
มองไม่เบื่อจูงใจให้จำหลัก
ตาคมซึ้งตรึงอุราดังชนัก
เป็นรอยปักแนบแน่นแก่นชีวิต
เมื่อแรกพบคบกันก็ฉันเพื่อน
เธอแย้มเยือนเยี่ยมหน้ามาตีสนิท
ความเป็นเพื่อนเลือนหายไปทีละนิด
กลายเป็นรักสลักจิตอันงดงาม......
8 กุมภาพันธ์ 2550 12:33 น.
ถนปายี
สาลินีฉันท์ ๑๑
แดนดินถิ่นล้านนา
ณ ฟากฟ้าสวรรค์ทำ
เมืองที่พ่อขุนงำฯ
ธ เมืองสร้างพะเยาสรรค์
ผ่านมากว่าเก้าร้อย
พะเยาน้อยก็เติบพลัน
ตนหลวงเจ้าคู่กัน
กะน้ำกว๊านพะเยามา
มีดอยอันค่าล้ำ
มณีคำขจรฟ้า
ของกินมีส้มปลา
อร่อยหนานะมากิน
ที่เที่ยวมีอีกมาก
ก็เราฝากจะได้ยิน
ท่านเอ๋ยมาเชยชิน
กะแผ่นดิน ณ ถิ่นนี้
เมืองงามภูกามยาว
พธูเจ้าก็งามดี
มาเถิดร่วมไมตรี
พะเยานี้จะรอเธอ...........